نقد

[amir ahmadi]

چنین حمایتهایی به طور قطع ،تاریخ نگاران اینده را شگفت زده خواهد کرد
چنین اقلیتهای کوچک غیر منتخبی می توانند کنترل اکثریت را در دست
بگیرندو چگونه مردم کانادا روح دموکراتیک خود را از دست داده اند.
به هر حال دیدگاه فمنیستهای تندرو ،به رغم غیرمنطقی بودن
اکنون چنان فراگیر شده است و رسانه های گروهی برای ترویج این دیدگاه
چنان ناجوان مردانه و غیر انتقادی عمل کرده اند که مطالب اتی باید جزء به جز
بحث های بنیادین و تناقضهای ذاتی این دیدگاهها را بشکافد تا بهتر
بتوان الگوی ارائه شده از سوی انها را مشاهده کرد.
تعداد بسیار اندکی از زنان معمولی که خود را فمنیست می خوانند
متوجه این موضوع هستند که انچه از ان حمایت می کنند ،احتمالا جزئی از
ساختار در هم تنیده ای از عقاید شبه فرقه ای است که هدف روشن ان ،
تخریب همه چیزهایی است که برای همین زنان عزیز است.
اجازه دهید روشن تر سخن بگویم .بسیاری از زنان جوان تری که می گویند
فمنیسم را قبول دارند ،ولی در عین حال ،تندروی ها ،همجنس گرایی و ایدئولوژی
ضد خانوادگی ان را نفی می کنند،در واقع ،پیش قراولانی ناخوداگاه برای همین
نهضتی هستند که بسیار مشتاق نابود کردن شیرین ترین روئیاهای انهاست
وضعیت این زنان شبیه کسانی است که مارکسیسم را قبول دارند
اما محدودیتهای ان را در مورد حقوق مالکیت فردی ،تجارت ازاد و انتخابات دموکراتیک
نمی پذیرند یا کسانی که حق سقط جنین را برای زنان می پذیرند
ولی قتل نفس را قبول ندارند.


















ئ