اشعار زیبا - اشعاری که دوستشان داریم برای تقدیم به عزیزانتان یا برای دل خودتان

[ساقي]

خجلت ز عشق پاک گهر می‌بریم ما
از آفتاب دامن تر می‌بریم ما
یک طفل شوخ نیست درین کشور خراب
دیوانگی به جای دگر می‌بریم ما
فیضی که خضر یافت ز سرچشمه‌ی حیات
دلهای شب ز دیده‌ی تر می‌بریم ما
حیرت مباد پرده‌ی بینایی کسی!
در وصل، انتظار خبر می‌بریم ما
با مشربی ز ملک سلیمان وسیع‌تر
در چشم تنگ مور بسر می‌بریم ما
هر کس به ما کند ستمی، همچو عاجزان
دیوان خود به آه سحر می‌بریم ما
صائب ز بس تردد خاطر، که نیست باد!
در خانه‌ایم و رنج سفر می‌بریم ما


...

[Nur3]

آمدی جانم به قربانت ولی حالا چرا

بی وفا حالا که من افتاده ام از پا چرا؟
نوشدارویی و بعد از مرگ سهراب آمدی ؟
سنگدل این زودتر می خواستی حالا چرا؟
عمر ما را فرصت امروز و فردای تو نیست
من که یک امروز مهمان توام فردا چرا؟
نازنینا ما به ناز تو جوانی داده ایم
دیگر اکنون با جوانان ناز کن با ما چرا؟
وه که با این عمر های کوته بی اعتبار
این همه غافل شدن از چون منی شیدا چرا؟
شور فرهادم ز پرسش سر به زیر افکنده بود
ای لب شیرین جواب تلخ سر بالا چرا؟
ای شب هجران که یک دم در تو چشم من نخفت
این قدر با بخت خواب آلود من لالا چرا؟
آسمان چون جمع مشتاقان پریشان میکند
در شگفتم من نمی پاشد ز هم دنیا چرا؟
در خزان هجر گل ای بلبل طبع حزین
خامشی شرط وفاداری بود غوغا چرا؟

[Nur3]

خداحافظ همین حالا ،
همین حالا که من تنهام
خداحافظ به شرطی که بفهمی تر شده چشمام
خداحافظ کمی غمگین ،به یاد اون همه تردید
به یاد آسمونی که ،منو از چشم تو میدید
اگه گفتم خداحافظ ،نه اینکه رفتنت ساده س
نه اینکه میشه باور کرد،دوباره آخر جاده س
خداحافظ واسه اینکه، نبندیم دل بهرویاها
بدونیم بی تو و باتو،همینه رسم این دنیا...

[deltang]

چه کسي داند زغم هستي چه به دل دارم

به چه کس گويم شده روز من چو شب تارم

نه کسي آيد نه کسي خواند زنگاهم هرگز راز من

بشنو امشب غم پنهانم که سخن ها گوید ساز من

[ساقي]

هرکه دلارام ديد از دلش آرام رفت

چشم ندارد خلاص هر که در اين دام رفت

گر به همه عمر خويش با تو برآرم دمي

حاصل عمر آن دم است باقي ايام رفت

...

[دانه کولانه]

دوستمون از شهریار گفت

اینم یه شعر از شهریار

از زندگانيم گله دارد جوانيم
شرمنده ى جوانى از اين زندگانيم

دارم هواى صحبت ياران رفته را
يارى كن اى اجل كه به ياران رسانيم

پرواى پنج روز جهان كى كنم كه عشق
داده نويد زندگى جاودانيم

چون يوسفم به چاه بيابان غم اسير
وز دور مژده ى جرس كاروانيم

گوش زمين به ناله ى من نيست آشنا
من طاير شكسته پر آسمانيم

گيرم كه آب و دانه دريغم نداشتند
چون ميكنند با غم بى همزبانيم
اى لاله ى بهار جوانى كه شد خزان
از داغ ماتم تو بهار جوانيم

گفتى كه آتشم بنشاني، ولى چه سود
برخاستى كه بر سر آتش نشانيم

شمعم گريست زار به بالين كه شهريار
من نيز چون تو همدم سوز نهانيم

[دانه کولانه]

آن یار که عهد دوستداری بشکست
می رفت و منش گرفته دامان در دست
می گفت دگر باره به خوابم بینی
پنداشت که بعد از آن مرا خوابی هست

[دانه کولانه]

من ندانستم از اول که تو بی مهر و وفایی

عهد نابستن از آن به که ببندی و نپایی
دوستان عیب کنندم که چرا دل به دادم
باید اول به تو گفتن که چنین خوب چرایی
گفته بودم چو بیایی غم دل با تو بگویم
چه بگویم که غم از دل برود چون تو بیایی

[دانه کولانه]

به هوش بودم از اول که دل به کس نسپارم

شمایل تو بدیدم نه عقل (صبر)ماند و نه هوشم
حکایتی ز دهانت به گوش جان من آمد
دگر نصیحت مردم حکایت است به گوشم
مرا به هیچ بداری و من هنوز بر آنم
که از وجود تو مو یی به عالمی نفروشم


با وجود اینکه میانه خوبی با افتخاری ندارم اما این آواز رو خوب میخونه و دوست دارم
-----------------------------
باز از سعدی مشابه این اینو داریم :



شعر خیلی عظیمه بذارید کاملشو بذارم :

اکسیر عشق

از در درآمدی و من از خود به درشدم
گوبی کز این جهان به جهان دگر شدم

گوشم به راه تا که خبر می‌دهد ز دوست
صاحب خبر بیامد و من بی‌خبر شدم

چون شبنم اوفتاده بدم پیش آفتاب
مهرم به جان رسید و به عیوق برشدم

گفتم ببینمش مگرم درد اشتیاق
ساکن شود بدیدم و مشتاق تر شدم

دستم نداد قوت رفتن به پیش دوست
چندی به پای رفتم و چندی به سر شدم

تا رفتنش ببینم و گفتنش بشنوم
از پای تا به سر همه سمع و بصر شدم

من چشم از او چگونه توانم نگاه داشت
کاول نظر به دیدن او دیده ور شدم

بیزارم از وفای تو یک روز و یک زمان
مجموع اگر نشستم و خرسند اگر شدم

او را خود التفات نبودی به صید من
من خویشتن اسیر کمند نظر شدم

گویند روی سرخ تو سعدی چه زرد کرد
اکسیر عشق بر مسم افتاد و زر شدم
===============================
یا باز از سعدی :

تصنیف 4گاه سیمین سعدی نامه سالار عقیلی

بیا که نوبت صلحست و آشتی و عنایت
به شرط آن که نگوییم از آن چه رفت حکایت

بر این یکی شده بودم که گرد عشق نگردم
تو را بدیدم و بازم به توست چشم ارادت
==============================

[دانه کولانه]

خوشتر ز عیش و صحبت باغ و بهار چیست

ساقی کجاست ؟ گو سبب انتظار چیست

هر وقت خوش که دست دهد ، مغتنم شمار

کس را وقوف نیست که انجام کار چیست

پیوند عمر بسته به مویی ست هوش دار

غمخوار خویش باش ، غم روزگار چیست

معنی آب زندگی و روضه ی ارم

جز طرف جویبار و می خوشگوار چیست

مستور و مست هر دو چو از یک قبیله اند

ما دل به عشوه ی که دهیم ؟ اختیار چیست

راز درون پرده چه داند فلک؟ خموش

ای مدعی نزاع تو با پرده دار چیست

سهو وخطای بنده گرش اعتبار نیست

معنی عفو و رحمت آمرزگار چیست؟

زاهد شراب کوثر و حافظ پیاله خواست

تا در میانه خـــواسته ی کردگار چیست !

عجب شعریست...
اجرای بی بدیلی از شجریان با تار لطفی عجب عالی میخونه ...
من که همیشه گام بالا و اوج گوش میدم و خیلی پایین نمیام اما اینو که پایینه واقعا دوست دارم
یکی از حرفه ای ترین اجراهای شجریانه کاملا مسلط کاملا راحت و کاملا سنگین و قرا میخونه...