روزی که رازها اشکار می شود

[amir ahmadi]

به نام خدای بخشاینده و مهربان.سوگند به اسمان و انچه در شب اید.و تو چه دانی که انچه در شب اید چیست؟ستاره ای است درخشنده .هیچکس نیست مگر انکه بر او نگهبانی است.پس ادمی بنگرد که از چه چیز افریده شده است.از ابی جهنده افریده شده است.که از میان پشت و سینه بیرون می اید.خدا به باز گرداندن او تواناست.روزی که رازها اشکارمی شود .قسم به اسمان باز بارنده.قسم به زمین رویان شکاف خورده.که این کتاب (قران*)حق را از باطل جدا می کند.وسخن هزل نیست.انان حیله می اندیشند .ومن هم حیله ای می اندیشم.پس کافران را مهلت ده اندک مهلتشان ده

[amir ahmadi]

به نام خدای بخشنده و مهربان.نام پروردگار بزرگ خود رابه پاکی یاد کن. ان که افرید و درست اندام افرید.و انکه اندازه معین کردو سپس راه نمود.و انکه چراگاها را رویانید سپس خشک و سیاه گردانید. زودا که برای تو بخوانیم مباد که فراموش کنی .مگر انچه خدا بخواهد اوست که اشکار و نهان را می داند.و تو را به کیش اسان توفیق دهیم.اگر پند دادنت سود کند پند ده.انکه می ترسد پند می پذیرد.و بدبخت از ان دوری می گزیند.ان که به اتش بزرگ جهنم در افتد.و در انجا نه بمیرد و نه زنده باشد. هر اینه پاکان رستگار شدند .انان که نام پروردگار خود را بر زبان اوردند و نماز گذاردند.اری شما زندگی این جهان را بر می گزینید حال انکه اخرت بهتر و پاینده تر است.این سخن در صحیفه های نخستین است :صحیفه های ابراهیم و موسی

[amir ahmadi]

ایا داستان غاشیه به تو رسیده؟در ان روز وحشت در چهره ها پدیدار است .تلاش کرده و رنج دیده.در اتش سوزان در افتند.از ان چشمه بسیار گرم ابشان دهند طعامی جز خار ندارند. که نه فربه می کند و نه دفع گرسنگی می کند.در ان روز چهره هایی تازه باشند .از کار خویش خشنود. در بهشتی برین که در ان سخن لغو نشنوی

[amir ahmadi]

سوگند به سپیده صبح .و سوگند به شبهای دهگانه .و سوگند به جفت و طاق و سوگند به شب چون روی به رفتن نهد .ایا خردمند را این سوگندها کافی است؟ایا ندیده ای که پروردگار تو با قوم عاد چه کرد با ارم که ستونها داشت ؟و همانند ان در هیچ شهری افریده نشده بود.و قوم ثمود که در ان وادی سنگ می بریدند .وقوم فرعون ان دارنده میخها انها در بلاد طغیان کردندو در انها به فساد در افزودند و پروردگار تو تازیانه عذاب بر سرشان فرود اورد.زیرا پروردگادت به کمینگاه است.اما ادمی چون پروردگارش بیازماید و گرامیش دارد و نعمتش دهد می گوید پروردگار مرا گرامی داشت.و چون بیازمایدش و رزق بر او تنگ گیرد می گوید پروردگار من مرا خوار ساخت. نه چنان است شما یتیم را گرامی نمی دارید و یکدیگر را به طعام مسکین ترغیب نمی کنید .و میراث را حریصانه می خورید و مال را فراوان دوست دارید اری چون زمین شکسته شود و شکسته شود و امر پروردگار تو فرا رسد و فرشتگان صف در صف و در ان روز جهنم را حاضر ارند ادمی پند گیرد و چه جای پند گرفتن باشد. می گویند ای کاش زنده گشتن خویش را پیشاپیش چیزی می فرستادیم .در ان روز کسی چون عذاب او عذاب نکنند و همانند زنجیر او به زنجیر نکشد .ای روح ارامش یافته خشنود و پسندیده به سوی پروردگارت باز گرد و در زمره بندگان من داخل شو وبه بهشت من در ای

[amir ahmadi]

قسم به این شهر و تو در این شهر سکنا گرفته ای و قسم به پدر و فرزندانی که پدید اورد که ادمی در رنج و محنت بیافریدیم ایا می پندارد که کس بر او چیره نگردد /می گوید مالی فراوان را تباه کردم .ایا می پندارد که کسی او را ندیده است؟ایا برای او دو چشم نیافریدیم ؟ویک زبان و دو لب ؟و دو را پیش پایش ننهادیم ؟و او در گذر گاه سخت قدم ننهاد .تو چه دانی که گذرگاه سخت چیست؟ ازاد کردن بنده یا طعام دادن در روز قحطی خاصه به یتیمی که خویشاوند باشد یا به مسکینی خاک نشین .تا از کسانی باشد که ایمان اورده اند و یکدیگر را به صبر سفارش کرده اند و به بخشایش .اینان اهل سعادتند . وکسانی که به ایات ما کافر شدند اهل شقاوتند نصیب انهاست اتشی از هر سو سرش پوشیده

[amir ahmadi]

سوگند به افتاب و روشنی اش به هنگام چاشت و سوگند به ماه چون از پی ان بر اید و سوگند به روز چون گیتی را روشن کند و سوگند به شب چون فرو پوشدش و سوگند به اسمان و ان که ان را بر اورده و سوگند به زمین و ان که ان را بگسترد و سوگند به نفس و ان که نیکویش بیافرید سپس بدیها و پرهیزگاریهایش را به او الهام کرده .که:هر کس در پاکی ان کوشید رستگار شد .و هر کس در پلیدی ان کوشید نومید گردید. قوم ثمود از روی سر کشی تکذیب کردند انگاه که شقی ترینشان برخاست .پیامبر خدا به انها گفت که ماده شترخدا را به ابشخورش وا گذارید.تکذیبش کردند و شتر را پی کردند .پس پروردگارشان به سبب گناهشان بر سرشان عذاب اورد و با خاک یکسان کرد و او از سرانجام ان بیمناک نشد

[amir ahmadi]

و در ان چشمه سارها روان باشد.و تختهایی بلند زده. و سبوهایی نهاده .و بالشهایی در کنار هم چیده .و فرشهایی گسترده. ایا به شتر نمی نگرند که چگونه افریده شده است.و به اسمان که چسانش برافراشته.و به کهها که چگونه بر کشیده اند و به زمین که چگونه گسترده شد

[amir ahmadi]

پس پند ده که تو پند دهنده ای هستی .تو بر انها فرمانروا نیستی . مگر انکس که رویگردان شد و کفر ورزید. پس خدایش به عذاب بزرگتر عذاب کند .هر اینه باز گشتشان به سوی ماست .سپس حسابشان با ماست

[آريانا]

حا ، ميم .«1»
سوگند به اين كتاب روشنگر ،«2»
كه ما آن را در شبى پربركت ( شب قدر ) فرو فرستاديم ، چرا كه ما همواره با فرستادن وحى به سوى پيامبران ، مردم را هشدار داده ايم .«3»
در آن شب هر امر سربسته و مجملى كه حدود آن نامشخص است باز و مشخص مى گردد و قرآن نيز در چنين شبى از مرحله اجمال به مرحله تفصيل درآمده است .«4»
آرى ، قرآن به فرمانى از جانب ما فرود آمد ، چرا كه سنّت ما بر فرستادن پيامبران و ابلاغ وحى به آنان بوده است .«5»
قرآن نازل شد تا از جانب پروردگارت رحمتى براى مردم باشد; به يقين اوست كه شنونده درخواست بندگان و دانا به نيازهاى آنان است .«6»
همان پروردگار آسمان ها و زمين و آنچه ميان آنهاست . اهل يقين اين حقيقت را دريافته اند . شما هم اگر اهل يقين باشيد آن را درخواهيد يافت .«7»
هيچ معبودى جز او نيست . همواره حيات مى بخشد و مى ميراند . پروردگار شما و پروردگار پدران نخستين شماست .«8»
كفرپيشگان قريش ، به قرآن و رسالت پيامبر ايمان نمى آورند ، بلكه از آن در شك و ترديد به سر مى برند و با پرداختن به امور دنيا به بازى سرگرمند .«9»
پس در انتظار روزى باش كه آسمان دودى آشكار برآورَد;«10»
دودى كه اين مردم را فرا مى گيرد و مردم در آن روز مى گويند : اين عذابى است دردناك .«11»
پروردگارا ، اين عذاب را از ما بگردان كه ما ايمان مى آوريم .«12»
از كجا آنان متذكّر مى شوند و به حق اعتراف مى كنند ، در حالى كه پيامبرى به سويشان آمد كه درستىِ رسالتش آشكار بود .«13»
ولى از او روى برتافتند و گفتند : او آموزش ديده و او عقل خود را از دست داده است .«14»
ما اين عذاب را براى زمانى كوتاه از شما برمى داريم ولى در آخرت به سوى عذاب باز خواهيد گشت ،«15»
در روزى كه آنان را با آن گرفتنِ بزرگ بگيريم . ما قطعاً از آنان انتقام خواهيم گرفت .«16»

[amir ahmadi]

وای بر هر غیبت کننده عیب جوی.ان که مالی گرد کرد و حساب ان نگه داشت .می پندارد که دارایی اش جاویدانش گرداند.نه چنین نیست. اورا در حطمه اندازند .وتوچه دانی که حطمه چیست ؟اتش افروخته خداست. که بر دلها غلبه می یابد .و از هر سو در میانشان گرفته .در شعله هایی برافراشته