« بمکه شاعێر...یا له تیشکا بم پێچه‌وه »
ده‌تلێمه‌وه له داوێنی چاوت
و
به‌ره و خوار
ده‌بمه شه‌ونمی گۆنات.
ره‌نگه شاعێر نه‌بم!
تاڵ تاڵ
ده‌هۆنمه‌وه
هه‌ورێشمی نیگات،
ده‌یکه‌مه کراسێ پڕ هه ست
بو نا ...! ناتوانمه‌کانم.
ره‌نگه شاعێر نه‌بم!
ده‌سته‌واژه‌ی چاوه‌کانت
ده‌خوێنمه‌وه
ده‌نووسمه‌وه
ئه‌ی که‌م به
ئاهه‌نگی خه‌ونه‌کانم.
چاوه‌کانت خؤر هه‌ڵسانی هیواکانن
به‌ڵام.... جه‌خار!
ده‌سته‌کانت .....
خۆرنشینی هه‌سته‌کانن.
بۆ جارێک و
ته‌نیا جارێک
بمکه شاعێر.
وا هه‌ست ده‌که‌م چاوه‌کانت
دوو کۆتری سه‌وداسه‌رن
ده‌سته‌کانت
سارایێکی گوماناوین.
بمکه شاعێر
ئاسمانێ
بۆ ئارامی کۆتره‌کانت.
بمکه شاعێر
ده‌ریایێ بۆ
سارای تینووی
هه‌سته‌کانت.
شێعری په‌یمان نیلووفه‌ڕی _سه‌قز
__________________
شاره که م , به ندی دلم , ئه ی باغی مه ن
ره وره وه ی ساوایه تیم , سابلاغی مه ن
دل به هیوات لیده دا , لانکی دلی
تو له وه رزی یادی مه ن دا , سه رچلی
خالید حسامی( هیدی )