((واران))
باران
واران که ی تیه یدن؟
باران کی می ایی؟
ها له کو مالد؟
خانه تو کجاست؟
له کو پیه نه وکه ید
کجا پهن میکنی؟
هم شو والد
پیراهن توریت را
که ی بوودن واران؟
باران کی می شود؟
له یره بوواری
در اینجا بباری
باوشی له خوه شی
یک بغل پراز شادی
ئه رامان باری
برایمان بیاوری
ئوری هاته وجی
ابری از راه رسید
ده یدن نم وناز
با ناز باران میریزد
گرمه هر تیه یدو
رعد وبرق می اید
که یدن یه قه واز
یقه ان را باز میکند
بووخاک واران
بوی خاک باران خورده
کوچه گرده ور
کوچه را پر میکند
ته قه ی ده سی تید
صدای دستش می اید
ها له پشت ده ر
پشت در است
هه لس هه لاکه
بلند شووبجنب
بچوه پیری یه و
به پیشوازش برو
بنوره واران
به باران نگاه کن
دایه م ریواره
همیشه رهگذر است
زه نگیانه به ش که ید
مروارید تقسیم میکند
سوو تا ئیواره
صبح تا غروب
بایه چو واران
باید مثل باران
بواریم له سه ر
با تمام وجود ببارم
نه جوور که یکوور
نه اینکه مانند درخت کیکو
بومن بی سه مه ر
بی ثمر باشیم
شاعر: کیومرث بلده
مجموعه شعر :هه ساره گی خوم
Farangis kavian1387 kh
..............................
به این تاپیک منتقل شد
با تشکر رزیتا2