[دانه کولانه]

مرسی اقای نقده ی عزیز دستت درد نکنه

یادمه وقتی 5-6 سالم بود با عشق فراوان از دهان بابام که برام شامی میخوند تمام شعر کرایه نشینی و شعر اعتیادش رو حفظ کردم
یادم نیست ولی کرایه نشینی اینقدری زیاد بود که بعدها در صدا و سیما کرمانشاه یه نمایشنامه شد
و وای که یادش به خیر چقدر قشنگ بود البته من اون موقع شاید 1-2 سالم بوده بعدا دیدم
اقای نقده شما باید یه جورایی این نمایشنامه رو بشناسین مرحوم صیافی هم توش بازی میکرده ...

مردم باینه دیار ای بدبختیه له من بدبخت تر وی شاره نیه
بنده یه ی نفر کرانشینم چو عزیز مردی دایم خمینم
....

یا شعر اعتیادش رو که الان یادم نیست واقعا طنز تلخ بود ..یادش به خیر...

یادمه یکی دیگه داشت بابام برام توضیح میداد ...

خوش و حال او کس که اسوه نچست و مزه ی کیم نکرد ....
اسوه ظاهرا اسم یه نوشابه خیلی معروف اون موقع بوده و کیم هم که بستنی کیم هست ...

این مقدمه ای که نوشتی اقای نقده ی عزیز اقای سلطانی نوشته ش ...
اخرش نوشته که با وجود اینکه در شعر شامی تنهایی وبیکسی رو زیاد میبینیم
اما شامی هیچ وقت تنها نبوده و خانواده قوی و خوب و محترمی داشته که خیلی به شامی میرسیده اند ...

دقیقا یه شعرش یادم نیت اما شبیه این بود :

فقیر بیچاره س خرگی خسه
بررسی کری پخشه و مگسه


یادش به خیر جوانی و کودکی چه خوب بود چه ادم دیگه ای بودیم چه درگیر و گرفتار و الکی سردرگمی شدیم ....