خودا کووه ناسيگ وه فر نيگه بان
خدا کوه را مي شناسد که روي آن برف مي گذارد.
ناسيگ : مي شناسد
وه فر: برف *
نيگه : مي گذارد
بان : بالا
-------------------------------------------------------------------------------
رووي ده سي وه ئه نجير نه ره سي وه ت که ره سه روباه دستش به انجير نمي رسد مي گويد نارس است. رووي : روباه
نه ره سي: نرسيد
وه ت : گفت
که ره: کال و نارس
-------------------------------------------------------------------------------
کابرا سه ر بئاو تاشيگ يارو سر بي آب مي تراشد
( کار غيرعاقلانه اي انجام مي دهد.)
کابرا: يارو
ئاو : آب
تاشيگ: مي تراشد
-------------------------------------------------------------------------------
ميه وانه ل يي مال ده خون يه ک تيه نگن. مهمان هاي يک خانه به خوني هم تشنه هستند. ميه وان : مهمان
تيه نگ : تشنه
-------------------------------------------------------------------------------
خالوو که فيگه سه ر ئاو خوارزا ده خوار ئاو فيريگ کيگ دايي در سر آب غرق مي شود خواهر زاده در پايين آب دنبالش مي گردد. خالوو: دايي
که فيگ : مي افتد.
خوارزا: خواهرزاده
خوار: پايين
فيريگ کيگ:
__________________
شاره که م , به ندی دلم , ئه ی باغی مه ن
ره وره وه ی ساوایه تیم , سابلاغی مه ن
دل به هیوات لیده دا , لانکی دلی
تو له وه رزی یادی مه ن دا , سه رچلی
خالید حسامی( هیدی )