وهرگێڕانی غهزهڵێ له سهعدی شیرازی
(ترجمه ی غزلی از سعدی)
ئهی گوڵئهندام! ئهو دهمهی سارا دهچی
بێ بهڵێنی ئێمه نابهی نا دهچی
کهس نییه بهم لار و لهنجهی تۆ بچێ
ههر وههایی یاکوو به عهمدهن وا دهچی
دادهشارێ خۆ له بهر خهڵکی پهری
تۆ پهریزادهی به ئاشکرا دهچی
بێ له خۆ بڕوانه بۆ سهیران ئهڕۆی
یا به سهیرانێکی چاتردا دهچی
ئهیکوژی یا خۆ ئهلاوێنی بهنهت
دائهنیشی چرکهساتێ یا دهچی
ئهو دڵهم لاته وهلێ ترساوم ئهز
جاڕزی لهو حهیبهتی خهڵکا دهچی
ئێمه دهرناچین له فهرمانت ههریز
بۆ چ شوێنێتر له بۆ یهغما دهچی
تاقهوارێکت که دهرناچێ له دهس
دێت ههموو گرت وبه مل شارا دهچی
پا ئهنێیه بانی چاوانم ئهگهر
وا ئهنێمه ڕێگه چاوم تا دهچی
گهر جنێوم پێبدهی ڕازیم ئهدی
تۆ به دۆعای ئێمه بۆچی دادهچی
نیمه باکێ لهو دڵهم ئارام ئهچێ
وا بڕۆ! چهن نازه بێ پهروا دهچی
ههم دڵی سهعدی له گهڵته و ههم چهمی
وا نهزانی ڕۆحهکهم! تهنیا دهچی
متن فارسی
سرو سیمینا به صحرا میروی
نیک بدعهدی که بی ما میروی
کس بدین شوخی و رعنایی نرفت
خود چنینی یا به عمدا میروی
روی پنهان دارد از مردم پری
تو پری روی آشکارا میروی
گر تماشا می کنی در خود نگر
یا به خوشتر زین تماشا میروی
مینوازی بنده را یا میکشی
مینشینی یک نفس یا میروی
اندرونم با تو میآید ولیک
خائفم گر دست غوغا میروی
ما خود اندر قید فرمان توایم
تا کجا دیگر به یغما میروی
جان نخواهد بردن از تو هیچ دل
شهر بگرفتی به صحرا میروی
گر قدم بر چشم من خواهی نهاد
دیده بر ره مینهم تا میروی
ما به دشنام از تو راضی گشتهایم
وز دعای ما به سودا میروی
گر چه آرام از دل ما میرود
همچنین میرو که زیبا میروی
دیده سعدی و دل همراه توست
تا نپنداری که تنها میروی