[فرانک]

در مورد غالب شدن سلطان محمود غزنوی بر هندیان در منابعی تاریخی
بر زیرکی فرماندهی نیرو و آمادگی سلطان محمود شواهدی موجود هست.

اما نکته تاملی وجود دارد که هندوستان کشور پهناور با جمعیتی بیش از ایران بوده و هست.
ایران غزنویان نیز به گستردگی کل سرزمین ایران نبوده، چگونه چنین حمله گستاخانه ای را انجام داده و پیروز نیز شده است؟

هنگامی که سپاه ایرانیان به قصد هند حرکت می کند، هندیان نیز آماده می شوند تا درسی به مهاجمان خارجی دهند
که فراموش نشود. در محل نبرد، هندیان با سپاهی بزرگ از فیل ها حاضر می شوند (فیل حیوان بومی هندوستان است).
و بر پیروزی خود بر لشکر اسب سوار ایران امید بسیاری بسته اند.

سلطان محمود نیز برای رسیدن به عمق سرزمین هند با خود شترانی برای حمل آب با خود آورده بود.
در رویارویی با سپاه بزرگ به این نتیجه می رسد که اگر باز گردد دولت و سرزمینش در خطر تعقیب است،
و اگر مستقیم بجنگد شکستش دور از انتظار نخواهد بود.

اما حقه و تاکتیکی که به کار گرفت او را پیروز میدان کرد.

فرمان داد تا شتران را در جلوی سپاه به صف کرده، ظروف فلزی بر پشتشان نهند و در ظروف نیز آتش و ذغال گداخته بریزند.
شتران با گرم شدن کوهان و داغ شدن چربیهایشان به سرکشی کنترل ناشدنی پرداختند و رو به سپاه منظم پیل سواران هندی
نهادند. فیلان نیز با دیدن ناآرامی شتران، و غریزه در خطر بودن سپاه را بهم ریختند و در فرار کورشان به هر سو سپاه خودی را پراکنده کردند.

چنین شد که دیگر هندیان با وجود برتری در نیرو از سپاه و لشکر کشی های ایرانی ترس داشتند و با ترس در جنگ
حاضر می شدند یا به دور دست ها می گریختند.

پانوشت؛ خوانده بودم که شتر و فیل حیواناتی هستن که کمتر همدیگر را می بینن. فیل از دو حیوان می ترسد که
شتر و موش هستند، و شتر عصبانی یکی از وحشی ترین و کنترل نشدنی ترین حیوانات اهلی می شود.