[amir ahmadi]

معروف است وحشی این غزل را در شب مرگ خویش و در حال عشق و مستی سروده است
ز شبهای دگر دارم تب غم بیشتر امش
وصیت می کنم باشید از من با خبر امشب
مگر در من نشان مرگ ظاهر شد که می بینم
رفیقان را نهانی استین بر چشم تر امشب
مباشید ای رفیقان غافل از احوال من امشب
که از بزم شما خواهیم بردن دردسر امشب
مکن دوری خدا را از سر بالینم ای همدم
که من خود را نمی بینم چو شبهای دگر امشب
شرر در جان وحشی زد غم ان یار سیمین تن

ز وی غافل مباشید ای رفیقان تا سحر امشب