کجایی
یعنی الان کجای دنیایی؟
الان...دقیقا همین الان...
همیشه بهت حسودیم میشد عشق من...
از بچگی...
همیشه وقتی خیلی دلتنگ میشدم می رفتم تو کمد لای لباسا گریه می کردم به خدا میگفتم که چرا مث تو نیستم؟
همیشه حتی الان...
گاهی که یه جاهایی ناغافل می دیدمت از پشت سرت میدویدم تا بهت برسم اما تو میرفتی...
حسرت اینو داشتم که یه بار بغلت کنم... بیایی پیشم...تو چشای قشنگ و معصومت خیره شم
اما تو...
می دیدم که خیلی ها هستن که تو رو دارن اما فقط من انگار نمیتونستم داشته باشمت...
می دونم هیچ وقت اینا رو نمیخونی...
همه مسخرم میکنن که انقد تورو دوس دارم و برام مهمی...
فقط مامانم بود که وقتی تورو می دیدید مث من ذوق میکرد...
یه شب داداشم تورو برام آورد.
تا صبح نخوابیدم...
اما فقط تو بغل مامانم آروم بودی...
برام مهم نبود فقط دوس داشتم پیشم باشی نمیخواستم بری
اما تو صبحش رفتی...
پنجره باز بود و تو....
هیچ وقت فکرشم نمیکردم که صبر کنی من بیدار شم و بیام نگاهت کنم
اما تو رو درخت روبروی اطاقم تا اذان صبح فرداش نشستی...
منو کشتی...
گریه کردم تا رفتی...
می دونستی که بال ندارم بیام دنبالت...............
__________________
ای بنده تو سخت بی وفایی ، از لطف به سوی ما نیایی
هرگه که ترا دهیم دردی ، نالان شوی و به سویم ایی
هر دم که ترا دهم شفایی ، یاغی شوی و دگر نیایی . . . ای بنده تو سخت بیوفایی ...
|