موسيقي استان كرمانشاه - ساز ها
1 ـ دوزَله : (( زل )) در کردی به معني ني است و دوزله يعني دوني، كه به هم چسبانده شده اند. این ساز که از دو نی و گاه دو لوله مسی يا از جنس پَر«دال» يا استخوان قلم مرغان ديگر كه به توازي به هم بسته شده ساخته می شود به اين ترتيب كه براي درست كردن آن دو جفت استخوان را بوسيله موم به هم وصل مي كنند سپس شش سوراخ در روي آن تعبيه كرده و بوسيله فيقه در آن مي دمند و با حركات انگشتان انواع ملودي ها را اجرا مي كنند . با دميدن ممتد توسط دهان در فيقه ، صداي دلنشين و گيرايي ايجاد مي شود . از نظر موسيقائي اين ساز داراي يك اكتاو كامل است و مي تواند هفت نت اصلي را بنوازد. اين ساز مخصوص مراسم شادماني و عروسي هاست. این ساز محلي در حال فراموشی قدرت صدا و توانائي هاي شگفت و صدايی دلنشين دارد.
2 ـ دايره : دايره به شكل حلقه دايره مانندي است كه از چوب نرم ساخته شده ، سپس پوست نازك گوسفند يا بز به آن مي كشند و به دور تا دور آن زنگول هايي منظم مي‌آويزند . زدن دايره در مراسم شادي رايج است .
3 ـ سُرنا : سازي است كه جنبه بزمي دارد و در مراسم عروسي و عزا به كار مي رود .
4 ـ شِمشال : نوعي ساز بادي است از فلز كه شبيه ني است و مانند ني نواخته مي شود . اين ساز در واقع همان ني چوپان است كه سه جنبه حماسي ، عرفاني و طبي دارد .
5 ـ تنبور : تنبور سازي است مقدس كه بيشتر در منطقه گوران و صحنه در ميان پيروان اهل حق رواج دارد اين ساز از نوع سازهاي زهي است با دسته بلند شبيه سه تار با اين تفاوت كه دسته تنبور طبيعي تر از دسته سه تار است .
از ديگر سازهاي محلي مي توان تُنبك ، ني لبك ، دُهُل نام برد .
__________________
هـمیشه از همه نزدیک تر به ما سنگ است !
نگاه کن ، نگاه ها همه سنگ است و قلب ها همه سنگ!
چه سنگبارانی...
گیرم گریختی همه عمر،کجا پناه بری ؟!
" خانه خدا سنگ است "
|