[امیر عباس انصاری]

اگر آن دخت ایرانی، که سر تا پا همه حسن است
بخواهد جان عاشق را ببخشم من که این عشق است

چه جایی بهتر از اینکه بود جانم به دست او
و هم او جان من باشد و این قانون یک عشق است

جهانی بی می و ساقی ، و خالی از نگار خویش
نخواهم لحظه ای جانا که این اعدام یا کفراست

سخن در شعر شاعر نیز بدون عشق بی جان است
جهانی با می و ساقی بدون یار زندان است

تقدیم به همسر مهربانم
و تمامی عشاق ایران زمین
امیرالشعرا