بیداد زمان
آهنگساز :پرویز یاحقی
شاعر :بیژن ترقی
دستگاه:اصفهان
خواننده : بانو مرضیه
این تصنیف بسیار زیباست از دست ندین
به رهی دیدم برگ خزان
پژمرده ز بیداد زمان
از شاخه جدا بود
چو زگلشن رو کرده نهان
در رهگذرش باد خزان
چون پیک بلا بود
ای برگ ستمدیده پاییزی
آخر تو ز گلشن زچه بگریزی؟
روزی تو هم آغوش گلی بودی
دلداده و مدهوش گلی بودی
ای عاشق شیدا
دلداده ی رسوا
گویـمت چرا فـــســرده ام
در گل نه صفایی باشد نه وفایی
جز ستم ز وی نبرده ام
آه بار غمش دل بنشاندم
در ره او من جان بفشاندم
تا شد نو گل گلشن زیب چمن
رفت آن گل من از دست
با خار و خسی پیوست
من ماندم صد بار ستم
ویــن پـیکـــر بــی جــان
ای تازه گل گلــشن پژمــرده شوی چون من
هر برگ تو افتد به رهی پژمرده و لرزان
به رهی دیدم برگ خزان
پژمرده ز بیداد زمان
از شاخه جدا بود
چو زگلشن رو کرده نهان
در رهگذرش باد خزان
چون پیک بلا بود