[امیر عباس انصاری]

همه عالم یه طرف حسین زهرا یه طرف
هر چه عشق ِ یه طرف ، عشق به مولا یه طرف
این کیه هر کی صداش می کنه دیوونه می شه
دیگه جایی نمی ره ، گدای این خونه می شه
این کیه که اسمش ُ هر کی تو عالم می بره
همه ی وجودشو ، مصیبت و غم می بره
این کیه ، که عشق اون ، عالم و حیرون می کنه
غم کربلاش دل ِ ، فاطمه رو خون می کنه
اسم اون حسین و ، جوونی ما به فداش
خدا اون روز و بیاره ، که بریم به کربلاش
نمی دونم که چرا ، دلم براش پر می زنه
هر کی تو روضه بیاد ، به سینه و سر می زنه
یکی نیست تو کربلا ، خواهرشو یاری کنه
یکی نیست تو قتلگاه ، برا حسین زاری کنه
نمی دونم که چرا ، قامت خواهرش خمه
هر چی ما گریه کنیم ، برا حسین بازم کمه
دیگه چیزی نمی خوام ، حسین زهرا رو می خوام
گل و بستان نمی خوام ، خیمه مولا رو می خوام