امروز، نهم اکتبر
سال روز تولد جان لنون، یکی از محبوب ترین و مشهورترین نوازندگان و خوانندگان دنیای موسیقی است.
از ویکی پدیا:
لنون که متولد و بزرگشده لیورپول بود، در ۹ اکتبر ۱۹۴۰ در شهر لیورپول انگلیس، در خانوادهای از طبقه کارگر بهدنیا آمد. وی همواره میخواست مانند پدرش یک ملوان شود، اما پس از گوشسپردن به آهنگهای الویس پریسلی به موسیقی روی آورد. شهرت لنون با آوازهخوانی در گروه موسیقی بیتلز شروع شد، گروهی که وی بنیانگذار و درواقع مغز متفکر آن به شمار میرفت و با عضو دیگر گروه پل مک کارتنی ایجاد کرده بود. این گروه ۱۲ آلبوم منتشر کرد که اولین آنها «Please, Please me» در مارس ۱۹۶۳ به بازار آمد. پس از آنکه آهنگ اصلی آلبوم در صدر فروش در بریتانیا وآمریکا قرار گرفت، دیگر شهرت لنون فراگیر شده بود.
در سال ۲۰۱۰، فروش آلبوم انفرادی لنون، در ایالات متحده بیش از ۱۴ میلیون فروش آلبوم، بههمراه داشت. تعداد ۲۵ تکآهنگ او در ۱۰۰ اثر برتر بیلبورد ایالات متحده نیز نمودار بودند. لنون ماهیت سرکش و شوخ طبعی در موسیقی خود داشت. نوشتنارها، نقاشیها و فیلمهای او بر پایه مصاحبههای وی، او را فعال سیاسی صلحطلب و بحث برانگیز نشان میداد. وی در سال ۱۹۷۱ به شهر نیویورک نقلمکان کرد، جایی که منتقد جنگ ویتنام و دولت ریچارد نیکسون بود، و به اخراج و یا تبعید وی از خاک ایالات متحده حاصل شد. در حالی که آهنگها و ترانههای خود رابر پایه سرود «جنبش ضد جنگ» به تصویب رساند.
او بهجز موسیقی در زمینههای سیاست، صلح، نویسندگی و هنرپیشگی هم فعالیت کرده بود. لنون به عنوان یکی از بهترینهای موسیقی قرن بیستم در سراسر دنیا شناخته میشود. چنانکه در نظرسنجی بیبیسی از مردم انگلستان، در سال ۲۰۰۲، مقام هشتم و از دید مجله رولینگ استون مقام پنجم را کسب، و او را در بین صد شخصیت برتر بریتانیایی در طول تاریخ، نشان داد.
لنون صاحب دو فرزند، از دو همسر خود بود. جولیان لنون از همسر اولش سینتیا لنون و شان اونو لنون از همسر دومش یوکو اونو، که هردو پا در راه موسیقی گذاردهبودند.
وی در موسیقی سبک راک اند رول، در دهه شصت میلادی، تأثیر بهسزایی داشت، بهطوری که برخی از ترانههای خوب بیتلز از کارهای او هستند و ترانههای وی از ترانههای مککارتنی درونگرایانهتر نیز میباشد «دشتهای توت فرنگی برای همیشه» (۱۹۶۷) و «من گراز دریایی هستم» (۱۹۶۷) از تکآهنگهای بهیادماندی او میباشد.
یکی از اظهار نظرهای جنجالبرانگیز جان لنون در سال ۱۹۶۶ و در دورهٔ اوج شهرت بیتلها بود. لنون طی مصاحبهای که در ۴ مارس ۱۹۶۶، با روزنامهٔ انگلیسی ایونینگ استاندارد انجام داده بود، گفت که بیتلها از مسیح هم محبوبترند. پیآمد سخنان لنون برانگیختهشدن خشم مقاماتواتیکان، تحریم محصولات بیتلها، لغو کنسرتهایشان و سوزاندهشدن صفحهها و عکسهایشان بهخصوص در ایالات متحده بود. مقامات واتیکان در سال ۲۰۰۸ و پس از گذشت ۲۸ سال از مرگ لنون اعلام کردند او را بهخاطر سخنان نسنجیدهاش بخشیدهاند. در ۷۰ سالگرد تولدش گوگل نماد خود را برای احترام به او تغییر و آهنگ متن تصور کن را در کنار لوگو قرار داد. جان لنون آهنگهایی با مضمون صلح دارد، ازجمله مشهورترین آهنگش آهنگ " تصور کن" یا " به صلح شانسی بده"و " زنده باد مردم"و "قهرمان طبقه ی کارگر" و یا "تمامی نیاز تو عشق است". او در سال ۱۹۶۹ لقبشوالیهٔ خود را در اعتراض به دست داشتن بریتانیا در ناآرامیهای نیجریه و حمایت بریتانیا از آمریکا در جنگ ویتنام قبول نکرد. آهنگ "تصور کن" در لیست پانصد آهنگ برتر تمام تاریخ مجله ی رولینگ استون رتبه ی سوم را به خود اختصاص داد. از این آهنگ به عنوان امضای جان لنون یاد می کنند
در روز هشتم دسامبر سال ۱۹۸۰، وی در حالیکه همراه با همسرش یوکو اونو به آپارتمان خود در ساختمان داکوتا در شهر نیویورک باز میگشت به دست یکی از طرفداران سابقش به نام مارک دیوید چَپمَن به ضرب چهار گلوله کشته شد. چپمن پس از دستگیری گفته بود برای اینکه مشهور شود، تصمیم به قتل جان لنون گرفت.او از آن زمان تا بهحال در زندان بهسر میبرد