چیم ده‌زانی ئه‌م سه‌ودایه دینم ده‌کا وه‌کوو مه‌جنوون
دڵم ده‌کا به دۆزه‌خ و چاوه‌کانم چه‌می جه‌یحوون
چیم ده‌زانی که سێڵاوێک هه‌ر له ناکاو ده‌مڕفێنێ
گه‌میه‌ئاسا ده‌مخاته ده‌م که‌فوکوڵی پێلی ونبوون
شه‌پۆڵێک دێ و گه‌مییه‌که‌م لێ له‌ت له‌ت ده‌کا
له‌ته‌کانیش له‌ت له‌ت ده‌بن بێ چه‌ندوچوون
نه‌هه‌نگێکیش سه‌ر هه‌ڵدێنێ و ئاوی زه‌ریا گشت ده‌نۆشێ
زه‌ریای دوور و بێکه‌ناریش وشک ده‌بێ وه‌کوو هاموون
هاموونیش ده‌م ده‌کاته‌وه و نه‌هه‌نگه‌که هه‌ڵده‌لووشێ
ونی ده‌کا له‌نێو خۆیدا به ده‌ستی ڕق وه‌کوو قاڕوون
که ئه‌مانه‌م هاتنه سه‌ر زار نه ده‌ریا ما و نه بیابان
چووزانم من ئیتر چۆن بوو که چۆن نووقمه له نێو بۆچوون
چووزانمی تر گه‌لێک زۆرن به‌ڵام من ئیدی نازانم
که خواردوومه به ده‌م به‌ستی له‌و ده‌ریایه له‌پێک ئه‌فیوون
ترجمه:
چه دانستم که این سودا مرا زین سان کند مجنون
دلم را دوزخی سازد دو چشمم را کند جیحون
چه دانستم که سیلابی مرا ناگاه برباید
چو کشتی ام دراندازد میان قلزم پرخون
زند موجی بر آن کشتی که تخته تخته بشکافد
که هر تخته فروریزد ز گردش‌های گوناگون
نهنگی هم برآرد سر خورد آن آب دریا را
چنان دریای بی‌پایان شود بی‌آب چون هامون
شکافد نیز آن هامون نهنگ بحرفرسا را
کشد در قعر ناگاهان به دست قهر چون قارون
چو این تبدیل‌ها آمد نه هامون ماند و نه دریا
چه دانم من دگر چون شد که چون غرق است در بی‌چون
چه دانم‌های بسیار است لیکن من نمی‌دانم
که خوردم از دهان بندی در آن دریا کفی افیون
__________________
شاره که م , به ندی دلم , ئه ی باغی مه ن
ره وره وه ی ساوایه تیم , سابلاغی مه ن
دل به هیوات لیده دا , لانکی دلی
تو له وه رزی یادی مه ن دا , سه رچلی
خالید حسامی( هیدی )