خدايا از آن مي ترسم که مبادا به غير تو بنگرم …
از آن مي ترسم که باز فراموشت کنم، با اینکه تو فراموش نخواهي کرد ...
خدايا مي خواهم مثل خودت باشم و فراموش نکنم حقيقت را ...
خدايا حيران و سرگردان توام، تو نيزکمکم کن که واله و مجنون گردم ...
خدايا مي خواهم تو خدايم باشي نه دنيا، که دنيا نيز خداي بسيار است ...
خدايا آزاد و رها هستم و در اين رهايي تو را ديدم، که فرد محبوس در دنيا تو را نخواهد ديد ...
ای خدای بزرگ ...
هر روز به یادمان بیاور ...
که از میان همه ی نعمت هایی که به ما ارزانی داشته ای بالاترین آن محبت است ...
خدایا ...
دل هایمان را بگشا
نه فقط به روی نزدیکان مان
بلکه به روی همه انسان ها ...
ای خدای مهربان...
یاری مان کن تا دیر قضاوت کنیم و زود ببخشیم ...
یاری مان کن تا شکیبایی ، همدلی و مهربانی کنیم ...
خدایا از این همه بی کسی به درد آمده ام
و در این شبی که ستاره ها یش را نمیشه شمرد به تو پناه میاورم ...
چرا که شاید ستاره ها مرا در خود جای دهند ...
نمیدونم تنهایی من با شمردن ستاره ها تموم میشه یا نه ...
نمیدونم ستاره ها یه غریبه رو تو خودشون جای میدن یا نه ...
گریه هایم چه غریبانه و اشکهایم چه سوزناک بود ...
ولی حیف ابرهای آسمونت با بارشی سیل آسا اونو محو کرد ...
و چه اشکهایی که در دلتنگی کسی به زمین ریخت که میتونست بارون آسمونی باشه ...
خدایا ...
دیگر دلم اگه بگیره بارونی نمیشم تا قطرات بارونت و به من نیز برسونی ...
دیگر کمبود عاطفه و محبت رو از کسی نمیخوام ...
دیگه اینبار می خوام خودت منو ببینی نه فرشته هات ...
کاش دیگه بدونی من نیاز به کمک خودت دارم نه هیچ کس دیگه...
دیگه دلتنگ کسی نیستم و ...
و می دونی من با بارون تو سیر میشم ...
حال دستهای گل آلودم را به سوی تو دراز میکنم تا ...
و هر گاه تو را میبینم چشمانم اشک آلود می شود ....
خدایا تو را به دل شکسته ام قسم ... مرا بازهم ببین ... مرا ترک نکن ...
قول بده ... هیچ وقت ترکم نکنی ...
باور کن دست هایم تنها از گرمای دستان تو گرم است ...
|