زندگینامه سید علی اصغر کردستانی
استاد سيد علي اصغر در سال 1260 شمسي از يك خانواده مشهور ديني در روستاي صلوات آباد از توابع سنندج تولد يافت . دوران كودكي را در دامن پر مهر والدين و مناظر بديع و مفرج زادگاه خود سپري نمود . در عنفان جواني از مظاهر طبيعت الهام گرفت و با آوايي زلال تر از آب چشمه ها و لطيف تر از پر گلهاي نيلوفر به نغمه خواني پرداخت ، شيوايي لحن و موزوني و محزوني صداي سيد چنان دلنشين و گيرا بود كه اهالي منطقه وي را داوود ثاني لقب داده بودند . سيد نظام الدين پدر سيد علي اصغر كه خود از مردان مشهور ديني بود سيد را به شهر آورد و در مسجد دارالحسان به مكتب شيخ عبدالمومن ، پدر آيت الله مردوخ سپرد تا از محضر ايشان كسب فيض كند و قرائت صحيح قرآن را بياموزد . سيد ساليان درازي از عمر خود را به فراگيري قرآن پرداخت و بعد از مدتي در قرائت استادي بي نظير شد ، چنانكه آوازه او از مرزها در گذشت و بنا به روايتي يك بار نيز جهت قرائت قرآن به مصر دعوت شد ، ولي به دليل ناخوشي پدر از رفتن صرف نظر كرد . پدر بارها او را از خواندن در ملأعام منع و سرزنش كرده بود و سيد با كمال احترام در جواب پدر گفته بود: آنچه نعمت خداست به همه تعلق دارد و نبايد آنرا از خلايق دريغ كرد و اگر خواندن الحان از روي حقيقت و دستي به جانب معنويات باشد مانند صداي پرندگان خالي از محرمات خواهد بود .
حاج سيد عبدالأحد بابا شهابي پسر بزرگ سيد كه حدود هفتاد سال دارد ميگويد :
مرحوم پدرم با وجود اينكه هرگز نزد استادي تعليم نديده بود مع الوصف عموم دستگاهها و مقامات موسيقي ايراني را مي شناخت و آنچه را مي خواند يا موسيقي اصيل كردي بود و يا خود بر اساس موسيقي اصيل كردي مي ساخت واجرا مي كرد اشعاري هم كه مي خواند يا اشعار فولكلور متداول محلي بود و يا از ديوان شاعران مانند مولوي كرد ، وفايي مهابادي ، طاهر بگ جاف و يا بابا طاهر همداني انتخاب مي كرد .
آنچه از صداي سيد و نحوه اجراي آهنگهايش مشخص است اين است كه سيد به طور مسلم موسيقي ايراني را مي شناخته است ، اما چگونه و در كجا و با چه امكاناتي به اين شناخت رسيده است جاي بحث و گفتگو است ؛ چون رسانه هاي گروهي در آن زمان وجود نداشته اند.
طبق نوشته آقاي عباس كمندي چون در آن زمان و قبل از رفتن سيد به تهران سنندج مدت يكسال تبعيد گاه عارف قزويني شاعر و ترانه سراي معروف ايران بود و چون عارف به منزل خوانين سنندج رفت و آمد داشت مسلما صداي سيد از نظر عارف مكتوم نمانده و احتمالا جلساتي با هم داشته اند و چون با توجه به نوع تحريرات صداي سيد وشباهت آن به آهنگهاي عارف قزويني به احتمال قوي سيد موسيقي را از عارف آموخته و يا حداقل نحوه صوت پردازي سيد بدون دخالت عارف نبوده است و اگر غير اين باشد سيد خود ابداع كننده اين سبك در موسيقي كردي است . نحوه پرداخت تحريرات ريز و مكرر و كش دادن صدا در نهايت جمله ها مختص خود سيد علي اصغر است و اين سبك خوانندگي به جز در زادگاهش ، صلوات آباد ، محل و مكان ديگري در كردستان ندارد .
استاد سيد علي اصغر كردستاني آهنگهاي اصيل كردي زمان خود را به سبك خود خوانده است و با تحريرات ريز صدا بر ملودي آنها افزوده است .
آهنگها عبارتند از : صداي زير و بم (سه گاه ) ، غم انگيز (شعر بابا طاهر) ، يار غزال (بيات ترك) ، زردي خزان (بيات ترك) ، غم انگيز (افشاري) ، كورته بالا (دشتي) ، دردي هجران ، رفيقاني طريقت ، نابي هي نابي وهر وه ك باز و بن كه بعضي از اين آثار توسط خوانندگان فعلي باز خواني شده است ، از جمله كاست زردي خزان كاري از ارسلان كامكار و قسمتي از كاست فلك باخه وان با صداي سيد جلا ل الدين محمديان و نيز تصنيف هاي دردي هجران و رفيقاني طريقت و هر وه ك باز و بن را در اين اواخر خواننده بسيار توانا زنده ياد استاد حشمت الله لرنژاد اجرا كرده كه درخور تحسين مي باشد .
سازهایي كه سيد علي اصغر را در تمام آهنگها همراهي كرده اند عبارتند از : تار، كمانچه ، فلوت و ضرب .
آهنگهای سید را یک شرکت آلمانی بر روی صفحه پیاده کرده بود که صفحات سيد بعدها در بين منتفذین كردستان پراكنده و به مرور زمان به علت دست به دست شدن تعدادي از آن از بين رفت و مابقي كه حدود 13 آهنگ است بعد از تاسيس راديو سنندج در سال 1327 جهت استفاده عموم كپي برداري شد . استاد علي اصغر كردستاني خواننده بزرگ و از افتخارات مردم كرد نشين در سال 1315 شمسي در زادگاهش روستاي صلوات آباد چشم از جهان فرو بست اما صداي گرمش تا ابد نوازشگر گوش و جان مردم كرد زبان خواهد بود .
از وي دو پسر و دو دختر باقي مانده اند كه به بابا شهابي معروفند.
منبع : كتاب موسيقي كرمانشاه