[آناهیتا الهه آبها]

شد خزان با صدای ماندگار جواد بدیع زاده

شد خزان گلشن آشنایی بازم آتش به جان زد جدایی

عمر من ای گل طی شد بهر تو وز تو ندیدم جز بدعهدی و بی وفایی

با تو وفا کردم تا به تنم جان بود عشق و وفاداری با تو چرا رفت زود

آفت خرمن مهر و وفایی نو گل گلشن جور و جفایی

از دل سنگت آه

دلم از غم خونین است روش بختم این است

از جام غم مستم دشمن می پرستم

تا هستم

تو و مست از میل چمن چون گل خندان بر گریه من

با دگران در گلشن نوشی می من ز فراقت ناله کنم تا کی

تو می چون ناله کشیدن ها من و چون گل جامه دریدن ها

ز رقیبان خواری دیدنها

دلم از غم خون کردی چه بگویم چون کردی

دردم افزون کردی

برو ای از مهر و وفا عاری برو ای عاری ز وفاداری

که شکستی چون زلفت عهد مرا

دریغ و درد از عمرم که در وفایت شد طی ستم به یاران تا چند ، جفا به عاشق تا کی

نمی کنی ای گل یکدم یادم که همچو اشک از چشمت افتادم

تا کی این بود از غم ، خون دل من

آه از دل تو

گر چه زمحنت خوارم کردی با غم و حسرت یارم کردی

مهر تو دارم باز بکن ای گل با من هر چه توانی ناز

هر چه توانی ناز کز عشقت می سوزم باز