خب و اما نظر من
در یک کلام از اون فیلمهای خیلی خوب و استخون داره
همونطوری که من قبلا در جاهای دیگه در سایت گفته بودم برای من فیلمنامه خیلی خیلی مهمه
خب فیلمنامه ش واقعا قویه هم به صورت کلی و داستان اون و هم به صورت جزئی تا اونجایی که
شما اگر فایل صدایی که در بالا برای دانلود گذاشته ام رو دانلود کرده باشید میشنوید که فیلمنامه ی فیلم اینقدر ریزه کاری داره که قسمت های مهمی از کار کارگردانی رو هم انجام داده
چفیلمنامه بسیار قوی و استخوان داره تمام دیالوگا و صحنه ها قوی و حساب شده س
خب اسکار فیلمنامه رو هم میگیره اسکار کارگردانی هم واقعا حقش بوده کارگردانی بسیار قوی داره و صد البته بازیگری بازیکران بسیار بسیار قوی و عالیه به نظر من فیلمنامه و بازیگری عالی داره من فیلم رو زبان اصلی دیدم با زیر نویس ولی تا حالا هیچ فیلمی رو ندیده بودم که اینقدر طبیعی و عالی به نظر برسه من اصلا فکر میکردم فیلم داره فارسی حرف میزنه و حیلی جاها اصلا توجهی به زیرنویس نمیکردم جالب اینه که خود نورما در قسمتی از فیلم که داره قسمتی از یکی از فیلمهای قدیمش که صامت بوده رو نمایش میده میگه که
اون موقع دیالوگ نداشتیم لازم هم نبود همه ش رو با صورت منتقل میکردیم......
به نظر من خود فیلم هم واقعا اینطوری بود انگار کاملا به زبان خودت دارن باهات حرف میزنن
این فیلم برای سال 1950 شاهکار بوده همین الان در اینترنشنال مووی دیتابیس رتبه 25 م رو داره هر چند خیلی نباید به آی ام دی بی استناد کرد ولی برای اینجور رتبه هایی برای فیلمهای قدیمی واقعا میشه گفت که چی بوده اند که بعد از نزدیک 60 سال همچنان در رتبه های بالا هستند مطمئن باشید اگر 4 تا شبکه معرف امریکا اونرو پخش کنه میاد روی 10 رتبه ی این فیلم...
یه موضوع خیلی جالب در مورد فیلم اینکه روایت اون توسط خود مقتول ! صورت میگیره
و نریتر خود جویی هست :D که حتی پس از مرگشم داره برات حرف میزنه
فیلم با نشان دادن یک پلاک و تابلو که روی اون اسم خیابان و بلوار رو سانست بلوار نوشته شروع میشه
(این نام هم برای فیلم بی ارتباط نیست .... غروب و افول زندگی یک ستاره.....)
و نریتر داره حرف میزنه و میره جلو تا به خونه نورما میرسه و جسد جویی روی استخره و خبرنگارا دارند عکس میگیرن و .... که نریتر میگه بهتره به 6 ماه پیش برگردیم ...
از 6 ماه پیش شروع میکنه به گفتن و فیلم شروع میشه ....
و سکانسهای انتهایی فیلم جویی کشته میشه و ما بر میگردیم به همون استخر که اول فیلم با اون آشنا شدیم و خودش میگه که شما از اینجا به داستان اومدین //....
البته این فیلم اسکار موسیقی هم میگیره من تا بعد از اینکه از این قضیه مطلع شدم اصلا به موسیقیش فکر نکرده بودم
راستش متوجه موسیقیش نشدم
شاید از بس پیوند منطقی بین موسیقی و فیلم بوده اصلا حضورش احساس نشده بلکه نیاز بوده
فکر میکنم ویلیام هولدن کمی شبیه تام هنکسه
توی نقدها میخوندم که بعضی ها این فیلم از جز چند اثر برتر سینمای امریکا میدونن
راستش واقعا قویه توصیه میکنم حتما ببینید