سالانه ۴۰ میلیون حیوان از جمله گربه چین چیلا، روباه، مینک، خرگوش، سمور، راکون و.... برای تولید پالتو و کت پوست خانم های متشخص و پولدار و آلامد در مزارع تولید پوست در شرایط هولناک پرورش یافته و به طرق گوناگون کشته می شوند. در طول زمان پرورش، حیوانات در قفس های فلزی نگهداری شده و به دلیل نداشتن حق زندگی و رفتار طبیعی دچار استرس شدید روانی می شوند. تولید مثل مداوم و پرورش حیوانات جهت تولید رنگ های خاص باعث ناهنجاری های شدید جسمی و روحی در آنان می شود. کشتن حیوانات با برق جهت جلوگیری از آسیب به پوست یکی از روش های متداول پرورش پوست است.روباه ها بیشتر توسط برق کشته می شوند. معمولاً با اتصال الکترود به حیوان و در نهایت وارد کردن ۲۴۰ ولت برق به بدن حیوان. حیوان فریاد می زند... می لرزد... بدنش سفت و خشک می شود و دندان هایش بیرون می ریزد. اتصال برق به عنوان یک فلج کننده عمل می کند و حیوان بعد از گذشت حدود ۵ دقیقه دچار حمله قلبی شده و می میرد.
روش دیگر برای کشتن حیوانات دارای جثه کوچک از روش آسان و ارزان شکستن گردن استفاده می شود. قاتل یک دست خود را دور گردن حیوان حلقه می کند و با دست دیگر قسمت پایین بدن حیوان را می گیرد و گردن را به شدت می پیچاند. حیوان ۵ دقیقه بعد از شکسته شدن گردن می میرد.مزارع تولید پوست حق استفاده از سم (سدیم پنتوباربیتال) را که برای از بین بردن بدون درد حیوانات خانگی توسط دامپزشکان استفاده می شود ندارند، زیرا این سم از نظر قانونی تحت کنترل بوده و فقط در اختیار دامپزشکان و مراکز مجاز گذاشته می شود و از طرفی از نظر قیمت بسیار گران است، لذا برای از بین بردن حیوانات در مزارع تهیه پوست استفاده نمی شود. در این موارد برای از بین بردن حیوانات با سم از سولفات منیزیم، هیدرات کلرال و سولفات نیکوتین (اغلب مخلوط شده با الکل) استفاده می شود که مرگی بسیار دردناک را به دنبال دارد.
استفاده از گاز دی اکسید کربن یا منوکسید کربن بیشتر برای کشتن مینک ها (خزها) استفاده می شود. گاز دی اکسید کربن با غلظت صددرصد حیوان را زود از بین می برد ولی قبل از آن باعث سوزش بسیار شدید و سوخته شدن دماغ حیوان می شود. حیوان در اتاقک گاز دور خود می چرخد و سرش را برای دوری از گاز بالا نگه می دارد. محققان به این نتیجه رسیده اند که به دلیل اینکه مینک ها می توانند نفس خود را به مدت طولانی نگه دارند استفاده از این گاز بسیار غیرانسانی است. منوکسید کربن معمولاً از طریق اگزوز موتور تراکتور وارد اتاقک گاز می شود. این گاز باعث بیهوش شدن حیوان بعد از ۴۰ ثانیه می شود، لذا معمولاً بعد از استشمام گاز پوست شان درحالی که هنوز زنده هستند کنده می شود. تله پابند فلزی مخصوص حیواناتی از قبیل راکون، روباه، باب کت، لینکس و... است. اگر حیوان بعد از چند روز بر اثر گرسنگی یا حمله حیوانات دیگر (قبل از رسیدن قاتل اصلی) از بین نرود معمولاً برای فرار کردن یکی از پاهای خود را با دندان می کند ولی دورتر به دلیل عفونت یا خونریزی شدید جانش را از دست می دهد. معمولاً اینگونه تله ها را نزدیک دریاچه یا رودخانه عمیق می گذارند تا حیوان بعد از فرار در آب غرق شود.از آنجایی که حیوانات اسیر در اینگونه تله ها معمولاً زنده می مانند، دام گذاران از خرد کردن سر حیوان با چماق و چوب دستی، خفه کردن حیوان با طناب، خفه کردن حیوان در آب، شلیک تیر به مغز حیوان برای کشتن حیوانات گرفتار شده در دام استفاده می کنند.بچه سیل های مظلوم و بی گناه نیز توسط شکارچیان با خرد کردن مغزشان توسط چماق کشته می شوند.در ایالات متحده امریکا و اروپا و کشورهای متمدن آسیایی معیار اجتماعی بر این منوال است که موجودات بی گناه نباید مورد سوءاستفاده و آزار و اذیت قرار گیرند و در راستای این معیار انجمن ها و موسسات بسیاری جهت جلوگیری از ظلم و ستم به حیوانات فعال هستند. تا جایی که حتی انسان هایی که از گوشت حیوانات تغذیه می کنند اصرار دارند که حیوانات با تحمل کمترین درد و رنج ممکنه کشته شوند. در کشورهای پیشرفته انسان های متمدن دوستان پشمالوی خود را دوست دارند و حیوانات خانگی را از اعضای خانواده خود به حساب می آورند.
ژاله ف
گزارش: روزنامه اعتماد