[افسون 13]

گاه می اندیشم

که چه دنیای بزرگی داریم

و چه تصویر به هم ریخته ای ساخته ایم از دنیا

در چه زندان عبوسی محبوس شدیم

چه غریبیم در آبادی خویش

و چه سرگردان در شادی و ناشادی خویش

آدمیزاده درختی ست که باید خود را بالا بکشد

ببرد ریشه خود را تا آب

بی امان سبز شود ، سایه دهد ...