[افسون 13]

ای کاش ...

اي كاش ما را با تو پيماني دگر بود
اي كاش ما را لحظه هايي خوبتر بود
اي كاش فرجامي دگر رؤياي ما داشت
ايام ما با حسن رويت در گذر بود
اي كاش در قلبم در اين زندان دنيا
اميد خوش بودن به فردايي دگر بود
اي كاش زين رؤياي هستي بر كن عشق
آن مهرخ دنياي خوبي باخبر بود
اي كاش در عمق نگاه با تو بودم
معناي خوش بودن به رخسار قمر بود
اي كاش با آن ساغر نام آور علم
همره شدن پايان اين شوريده سر بود
اي كاش مي شد آگهش زين راز دل كرد
اي كاش ما را در جواني اين هنر بود
اي كاش مي شد عاقبت از خود رهيدن
اي كاش پايان شب ظلمت سحر بود
اي كاش در امواج آبي رنگ دريا
مرغ مهاجر را فرودي بي خطر بود
اي كاش با ما اندر اين صحراي عزلت
آن شهسوار مست خوبي همسفر بود
اي كاش در توفان غم افزاي حرمان
درمان درد هجر گل ما را ثمر بود
اي كاش كام از لعل گل در شام ديدار
آغاز وصل مهرخ والاگهر بود
اي كاش در اين انعكاس باور عشق
آگه جهان زين سينه پرشور و شر بود
اي كاش مي شد درد ما را چاره وصلش
يا جام ما را شوكران درد سفر بود
اي كاش در ميعادت اي سرشار از احساس
ما را در اوج همصدايي بال و پر بود
اي كاش بي همتا کنون بودي كنارم
تا قلب من از عشق ديگر بر حذر بود
اي كاش اين پاييز اين سرماي جانكاه
بر آن شقايقهاي مستي بي نظر بود
اي كاش روي ماهت اي رزم آور عشق
در كارزار زندگي ما را سپر بود
اي كاش در روز جواني هر چه جانست
در آتشت چون ساقه هاي خشک و تر بود
اي كاش زين حسن رخ زرين تن عشق
اين آدمي از كار خود آگاهتر بود
اي كاش سيلي مي شد از ايثار اشكم
تا سرنگون اين عالم خواهان زر بود