دوئل كنيم:
رقيبي كه در كار نيست
اسلحهاي هم انگشتي را لمس نميكند
پشت به هم
تا ده شماره
پيش ميرويم
صورتي كه زودتر برگردد
ميتواند....
راستي به چه بايد شليك كرد؟
گلولهاي
به اين دوري
و شهادت روزهايي كه بيتو ميگذرند
خاتمه ميدهد
برابر آفتابي كه هميشه پرسه ميزند
ديگر كوتاه نميآيم
حالا كه سايهي انگشتانمان بر هم منطبق شدهاند
دوئل كنيم:
من تو را به جهان پس نميدهم.
|