امر به واجبات:
در امر به واجبات مراتب سه گانه امر به معروف وجود دارد
اما مرتبه دوم که مرتبه زبانی است از همه گسترده تراست
زیرا غالباً اظهار تنفر قلبی نظیر ترشرویی ، سرد برخورد کردن و روگردانی که مرتبه اول است
برای گنهکار سنگین تر از سخن ملایم و نصیحت به اوست
و به فتوای فقهای اسلام اگر مرتبه دوم برای گنهکار آسان تر از مرتبه اول باشد واجب است
به مرتبه دوم عمل عمل شود در نتیجه مرتبه دوم که مرتبه زبانی است گسترده تر از مرتبه اول می باشد .
مرتبه زبانی امر به واجبات از مرتبه سوم که توسل به زور است
هم گسترده‌تر می باشد
زیرا امر به بسیاری از واجبات به واسطه زبان انجام می گیرد و نوبت به مرحله ی اعمال قدرت نمی‌رسد
و مواردی هم که انجام آنها با توسل به زور صورت می گیرد به عهده نظام اسلامی است
و اگر نظام هم در انجام وظیفه خود کوتاهی کند بسیاری از ترک واجبات که انجام آنها نیازمند اعمال قدرت است
به خاطر ضرری که برای آمران به معروف دارند واجب نخواهند بود
نتیجه این که غالب امر به واجب ها به صورت امر به معروف زبانی انجام می گیرد.
|