[دانه کولانه]

جلیل آهنگر نژاد نوشته بود :
يداله رحماني خواننده ي نام آشناي كُرد ديار كرمانشاه اين روزها در وضعيت جسمي وخيمي به سر مي برد. او كه در بيمارستان امام رضاي كرمانشاه بستري است، از ديروز به علت وخامت حال به كما رفته و اكنون وضعيت مناسبي ندارد.پزشكانش مي گويند كه او به بيماري سرطان كليه و كبد دچار است.
حوالي ساعت يك بامداد به عيادتش رفتيم. اما از آن چشمه ي مهرباني، پيكري زرد با چشماني كه طراوت روزگاران پيش را نداشت مواجه شديم. تنها نگاهمان مي كرد و براي لحظاتي قطره اي اشك در چشمانش حلقه زد. نه صدايي از او شنيديم و نه لبخند مهربانش راديديم.

اطرافيان دور او حلقه زده بودند و يكي دو تن صادقانه اشك مي ريختند.
همسرش مي گفت: تا پري روز كه حال و حوصله اي داشت، قلم به دست گرفته بود و مي گفت مي خواهم شعري بنويسم اما هرگز توان نوشتن نداشت. مي گفت هر وقت كه در طول اين سالها شعري مي گفت با احساس ويژه اي برايم مي خواند و با حركات دست و شمردن ناخودآگاه انگشتان، شعر را دكلمه مي كرد. اين ساعتها و لحظات اما ديگر توان حرف زدن و نوشتن را ندارد ولي گاهي همان اشارات هاي دست و انگشت شماريش را مي بينم و به ياد آن چشمه‌ ي ذوقش مي افتم و گريه مي كنم.
رحماني كه با آهنگهايي همچون: تو جوان، خمين منيشه، من كر خم بيوم و كاست معروفي به نام الون ناتي شهره ي شهر و ديارش بود اين سالها نيز به عنوان عضو شوراي شعر و موسيقي صدا و سيماي مركز كرمانشاه به فعاليت مشغول بود.
گفتني است الوناتي ها به مقامهاي گرمياني گفته مي شود كه در اطراف رودخانه ي الوند خوانده مي شدند و در حال حاضر يداله رحماني تنها خواننده ي معروف اين مقامها به حساب مي آيد.
براي يداله رحماني سلامتي آرزو مي كنيم و اميدواريم همچنان نامش، كلامش، صدايش و لبخند مهربانانه اش در ميان ما رنگ و بويي بهاري داشته باشد اگر چه ظاهرش و تصويرش حكايت تلخ ديگري دارد.