[ابریشم]

نمی خوانم و نمی گویم چون درونم هیچ بوده . . .

و تو آمدی برایم قصه هایی از عشق سراییدی

و به من قصه ی باران آموختی . . .

قصه ی باران ، قصه ی شستن غم هاست

و درون انسان ها پر از غم و تنهایی ست

و نگاهم به باران تو افتاد . . .

و ناگهان تمام تنهاییم را فراموش کردم . . .

و به تو

و به داشتن تو می بالم . . .