هیجدهتا کافی نیست!
«درحالی یک زوج آمریکایی با داشتن 18 بچه به دنبال شکستن رکورد کتاب گینس هستند که خانوادههای ایرانی در سالیان نه چندان دور دراقصا نقاط این مرز و بوم با تولد بیست و چند فرزند در حال شکستن رکورد تعداد بچه در بین اقوام خود بودند.»
به گزارش خبرگذار! ما، یک زن و شوهر آمریکایی با تولید 18 بچه به دنبال شکست رکورد گینس هستند. پدر جدی و مصمم خانواده در ازدیاد اولاد و چند سر عائله، 25 سال پیش با همسر خود که دو سال از وی کوچکتر بود، ازدواج کرد و عشق به بچه این زوج تلاشگر را تا تولید 18 بچه پیش برده است.
پدر خانواده با یادآوری این مطلب به خبرگذار لوح که «اگر دولت امریکا همچون ایران به استیلاد اهمیت و ارج مینهاد الان باید 18 میلیون دلار در حساب پس انداز این بچهها ذخیره شده بود» تصریح کرد: «با این وجود خانواده ما یک طوری است که هر بچه جدیدالتأسیس باعث ازدیاد بیشتر خوشوقتی خانواده میشود و اگر سال به سال به تعداد سازهای سمفونی ونگ ونگ کودکانمان افزوده نشود خواب راحت از چشمان ما ربوده خواهد شد.»
بنابراین گزارش؛ «جل» و «کیللی باتیس» ساکن شهر تنسی آمریکا 23 سال پیش باهم ازدواج کردهاند و هم اکنون 18تا فرزند دارند و پدر این خانواده 20 نفره همچنین میگوید برای تولد فرزندان بیشتر، برنامهریزی میکنند.»
اظهارات جل، پدر خانواده، در حالی صورت میگیرد که پزشکانِ متفقالقول معتقدند که بعد از تولد هر فرزند مادر برای کسب سلامت به میزان قبل از باداری از نظر میزان ذخیره کلسیم و... به طور متوسط 4 سال زمان نیاز دارد، اما این پدر و مادر آمریکایی به طور متوسط هر سال، یک بچه به دنیا آوردند و این امر مخاطراتی را برای مادر و بچهها به همراه خواهد داشت، که البته از آنجا که طرفین ماجرا آمریکایی هستند و مرگ بر آمریکا، هیچ جای نگرانی نیست.
پزشکان در ادامه با تاکید بر اینکه سلامت پدر خانواده به هیچ عنوان به خطر نخواهد افتاد و تجربه و علم ثابت کرده است حتی پیرمردان در سن 80 سالگی اقدام به تولید زنگوله پای تابوت میکنند، تاکید کردند: چنانچه این خانواده همچنان عاشق داشتن فرزندان بیشتری هستند، بهتر است از روش ایرانیان قدیم (موسوم به متد 4 عقدی، 40 صیغهای) برای ایجاد فرزندان بیشتر استفاده کنند. همانطور که میدانیم با این شیوه هم سلامت مادران تضمین میشد [نسخه بدل: میشود] هم نوزادان و جوانان آینده با بنیه بهتری پا به عرصه وجود میگذاشتند [نسخه بدل: میگذارند.]
یک «جامعه ایرانی شناس» در این باره گفت: «اظهارات این پزشکان درحالی است که شواهد و مدارک در اقصی نقاط ایران نشان میدهد که خانواده ایرانی نیز قبل رواج شعار «بچه که عمر و نفسه، یکی خوبه دوتا بسه» دارای تعداد فرزندانی تا مرز بیست، سی و حتی بیشتر، آن هم تنها با استفاده از یک مادر بودند، اما به دلیل وارستگی و بیتوجهی به مقام و شهرت هیچگاه اقدام به ثبت رکورد جهانی خود در کتاب گینس نکردند.»
همچنین والدین ایرانی با شندین خبر خانواده 20 نفره امریکایی ابراز کردند: «شکستن این رکوردها با توجه به سابقه آباء و اجدادی، برای ما کاری ندارد. اما کسب شهرت برای ما پشیزی اهمیت ندارد و ما در این مورد هم مثل سایر موارد به داشتن چنین سابقه درخشانی مفتخر هستیم. درضمن با 18 بچه و 18 میلیون تومان تشویقی دولت، یک میلیون برای هر بچه، هنوز نمیتوان هیچ خانهای در هیچکجای شهر خرید و حتی دوتا اتاق حسابی با تعداد دستشوییهای کافی برای اجابت مزاج 20 نفر در صبحهای زود اجاره کرد.»
بنابر گزارش لوح، خانواده آمریکایی یادشده تلویزیون ندارند و بچهها با آلات موسیقی خودشان را سرگرم میکنند. والدین ایرانی در این باره هم اظهار کردند: «تلویزیون خانههای ما هم با وجود برنامههای بسیار متنوع(!) در شبکههای بسیار متنوعتر همواره خاموش است و داشتن و نداشتن آن توفیری به حالمان ندارد و اتفاقا بچههای معدود ما نیز همواره خودشان را با انواع و اقسام سازها از نوع سیخ و سنگی و برخی آلات موسیقی محلی و همچنین جدید سرگرم میکنند.»
موسیقیدانهای ایرانی نیز که منتظر فرصت بودند، قاشقنشستهوار در این زمینه تصریح کردند: «والدین ما قدر ما را نمیدانند و پیوسته خود ما و آلات موسیقیمان را از انظار عمومی پنهان میکنند و به کل منکر استعمال موسیقی در خانواده میشوند که جا دارد از مسئولان بخواهیم در گام اول حمایت از حقوق شهروندی ـ خانوادگی ابایی در نشان دادن آلات موسیقی در رسانه ملی نداشته باشند.»