قهوه خانه در ايران با بيش از چهارصد سال قدمت، ديروز مكاني براي گردهم آيي، ديدن برنامه هاي فرهنگي مانند نقالي و پرده خواني، نوشيدن قهوه و يا چاي ديشلمه و تبادل نظر شنيدن اخبار تازه بود. در يك دوره حتي با سوادها روزنامه‌ها داخلي و خارجي را در قهوه خانه‌ها مي‌خواندند. قهوه خانه، در گذشته مركز تجمع و رشد سبك خاصي از نقاشي به نام نقاشي قهوه‌خانه‌اي وهنر نقالي بود.امروز اما با تغيير نگاه و زندگي مردم قهوه خانه‌ها شكل كهن خود را از دست داده‌اند. امروز مردم و بيشتر توريست‌ها در قهوه‌خانه‌ها كه شكل سفره‌خانه‌هاي سنتي را به خود گرفته است، براي تفريح جمع مي‌شوند تا ديزي( آبگوشتي كه در ظرفي سنگي پخته مي‌شود) يا كبابي بخورند،چون گذشته قلياني بكشند و به نقل نقال يا موسيقي زنده سنتي گوش دهند. قهوه‌خانه‌ديروز محل ارتباطات و اطلاعات و نمادي از فرهنگ مردمي ايران بود؛ امروز مكاني براي تفرج و سرگرمي و گردشگران است.
|