ژانی ژیان
ئه ی خـوودایه ژیـنـی گه نـجـیـم ژانـی پـیـرانـی هه یه
ئـه و لـه شـه نـاکـامـلـه م جـه رگـیـکـی پر ژانی هه یه
ئـه و جـوانـه ی مـن که دیـتـم قـامه تی ره عـنای هه بوو
هـه ر گـه دایـیک پیی بگا وا تخـتی سـوولـتـانـی هه یه
سـه ددی ده سـمال گـه ر له پـیـش سـیلاوی پرچی لا بده ن
کولکه زیـریـنه ی خـه یـالـم تـاﭬـگـه ی سه ر شـانی هه یه
گـه نج و لاو سه هـله به وه للا هه ر که سیک بیبینی چاو
پــیــره مــیردی دا چـه مـاو بی که یـفـی جـارانـی هه یه
یاری چاو ره ش بی هه دادان له شکه ری روخساری هات
قـه سـدی ده عـوایـیـک له گه ل ته ک مانگی تابانی هه یه
تـا نـه خـه وتـووم ده رکی مالـی جـه رگ و دل با گاله ده م
چـوون نـیـگـاهـی یـاری مـه خـمـوور فـکـری تـالانـی هه یه
ده رمان و دوکتوور بی که لک دل له خوورپه کـه و تـووه
هـه ر بـه بـونـی بـسـکـی یـار، دل مه یلی لـیـدانی هه یه
زور مـه حـالـه دل بـگـورم بـو دمـی کـیـش چــونـکه یار
لـیـوی ئـال و بـه ژنـی بـالا ، چـاوی زور جـوانـی هـه یـه
ئـه ی خـودایـه کـوانـی گـورم تـا به غـاردان بوی بـچـم
تـا لـه شـم بـگـرم لـه گـل چـون ژیـان ژانـی هـه یـه
« ره شید ئیسلام دوست»