[ساقي]

گر چه مستيم و خوابيم چو شبهاي دگر
با زكن ساقي مجلس سرميناي دگر
امشبي را كه در آنيم غنيمت شمريم
شايد اي جان نرسيديم به فرداي دگر
مست مستم مشكن قدر خود اي پنجه غم
من به ميخانه امشب تو برو جاي دگر
چه به ميخانه چه محراب جرامم باشد
گر بحز عشق توام هست تمناي دگر
تا روم از پي يار دگري مي بايد
جز دل من دلي وجز تو دلاري دگر
نشينده است گلي بوي تو اي غنجه ناز
بوده ام ورنه بسي همدم گلهاي دگر
تو سيه چشم چو آئي بتماشاي چمن
نگذاري بكسي چشم تماشاي دگر
باده پيش ار كه رفتند از اين مكتب راز
اوستادان و فرودند معماي دگر
اين قفس را نبود روزني اي مرغ پريش
آرزو ساخته بستان طرب زاي دگر
گر بهشتي است رخ تست نگارا كه در آن
مي توان كرد بهر لحظه تماشاي دگر
از تو زيبا صنم اينقدر جفا زيبا نيست
گيرم اين دل نتوان داد بزيباي دگر
ميفروشان همه دانند عمادا كه بود
عاشقان را حرم و دير و كليساي دگر