چو اصل رنگ بی‌رنگست و اصل نقش بی‌نقشست
چو اصل حرف بی‌حرفست , چو اصل نقد کان اینک
تویی عاشق , تویی معشوق , تویی جویان این هر دو
ولی تو توی بر تویی , ز رشک این و آن اینک
تو مشک آب حیوانی , ولی رشکت دهان بندد
دهان خاموش و جان نالان , ز عشق بی‌امان اینک
اشارت می‌کند جانم که خامش که مرنجانم !
خموشم بنده فرمانم رها کردم بیان اینک !
مولانا
__________________
There's a fire starting in my heart
Reaching a fever pitch and
It's bringing me out the dark
Finally I can see you crystal clear