همانا دنیا سرای گذر است و اخرت جای ماندن پس از گذرگاه خود برای ماندگاری خویش توشه برگیرید.
پایان اخرت هستی و بقا است.
دنیا غنودن است و اخرت بیداری و ما در میان ان دو خوابهای اشفته ایم.
کسی که اخرت خویش را در قبال دنیای خود بخرد هر دو را به دست اورده و هر کس که اخرت را به دنیایش بفروشد هر دو را از دست داده است.
خداوند متعال دنیا را به نیت اخرت می دهد اما از دادن اخرت به نیت دنیا ابا دارد.
یاد اخرت دارو و درمان است و یاد دنیا بدترین درد و بیماری است.
خداوند کسی را که دنیا را بشناسد و نسبت به اخرت جاهل و نادان باشد دشمن می دارد.
با پیکر خویش در دنیا باش و با دل و عمل خود در اخرت.
با وجود میل و خواهش به دنیا کار برای اخرت بی فایده است
|