ژنم جارو کش خوم قاپچی درم
و فصل زمسان وفر پاکو کرم
خانمم جاروکش خانه ی صاحب خانه شده و خودم دربان منزل
زمستان ها هم که برف روب خانه ی ارباب هستم !
له عیش و عزا چو سماورم
دنگ کم نانجیب دنگ نیه کم خرم
مانند سماور در عیش و عزا همیشه در حال کار و سوختن هستم
اگر اعتراض کنی میگویند نانجیب و اگر هم نه فکر میکنند که خری....
خویان چو آقا بنده نوکرم
منعیان نکی دنه بان سرم
صاب خانه مثل ارباب و بنده هم مثل نوکرم
منعشان نکنی تو سری هم بهت میزنند...
اویشن گوشت گن ارامان سینی
تا انجا که حتی میگویند گوشت نامرغوب خریده ای...
چه بکم و دست کرانشینی
داد و هر کس بم حقم نیه سینی
--------------------------------------------------
یه ی هفته مینی مانگ بچو وسر
یک هفته مانده که ماه تمام شود
ژن صاحومال دس نیده کمر (توی کتاب اشتباه نوشته کمتر)
زن صاحب خانه دستش را به کمر میگذارد و
و ژست تمام تیده پشت در
با ژست تمام می آید پشت در
له ور پای السم چو آقا و نوکر
جلوی پایش مثل اقا و نوکر بلند میشود
و ژنم ایوشم دمکه سماور
به زنم میگویم سماور را روشن کند
خوم دوم ارای میوه و شیرینی
و خودمم هم به دنبال میوه و شیرینی دوان میشوم
چه بکم و دس کرانشینی
داد و هر کس بم حقم نیه سینی
__________________
مرا سر نهان گر شود زير سنگ -- از آن به كه نامم بر آيد به ننگ
به نام نكو گر بميــرم رواست -- مرا نام بايد كه تن مرگ راست
|