هر چیزی دارای ادابی و شرایطی می باشد و دعا نیز دارای ادابی است که اگر ان اداب رعایت شود به اجابت خواهد رسید.یکی از این اداب و شرایط دعا حالت اضطرار است که دعا کننده خود را به این حالت اشنا کرده و تا شخصی گرفتار و بیچاره نشود دعاهایش به واقعیت و حقیقت مطلب نخواهد رسید .و یکی دیگر از اداب این است که دعا کننده خود را از تمام افکار و حالات نفسانی دور نگه دارد و فقط خدای سبحان را بخواند و دل را به اسباب ظاهری مشغول نکند .از دیگر اداب دعا اخلاص میباشد .اخلاص همان داشتن نیت و تقرب به خداست و خود از هر گونه ریا خالی کند .یکی از چیزهایی که اخلاص را زیاد می کند مخفی کردن ان است.از جمله موارد دیگر در اداب دعا حالت خوف و رجاء است و در دعا خوف و رجاء به تنهایی نمی توانند مفید باشند و می بایست در کنار هم قرار بگیرند.