یکی از سنن بسیار کهن در روابط خانوادگی بشری این است که مرد هنگام ازدواج برای زن مهر قائل می شده است.چیزی از مال خودبه زن یا پدر زن خویش می پرداخته است.و به علاوه در تمام مدت ازدواج عهده دار مخارج زن و فرزندان خویش بوده است.ریشه این سنت چیست ؟چرا و چگ.نه به وجود امده است؟مهر دیگر چه صیغه ای است ؟نفقه دادن برای زن برای چه؟ایا اگر بنا باشد هر یک از زن و مرد به حقوق طبیعی و انسانی خویش نائل گردند و روابط عادلانه و انسانی میان انها حکمفرما باشد و با زن مانند یک انسان رفتار شود مهر و نفقه مورد پیدا می کند؟یا اینکه مهر و نفقه یادگار عهدهایی است که زن مملوک مرد بوده است.مقتضای عدالت و تساوی حقوق زن و مرد خصوصا در این دوره این است که مهر و نفقه ملغی گردد .ازدواجها بدون مهر صورت گیرد و زن خود مسئولیت مالی زندگی خویش را بر عهده بگیرد و در تکفل مخارج فرزندان نیز با مرد مساوی شرکت کند.سخن خود را از مهر اغاز می کنیم .ببینیم مهر چگونه پیدا شده و چه فلسفه ای داشته و جامعه شناسان پیدایش مهر چگونه توجیه کرده اند؟

می گویند در ادوار ماقبل تاریخ که بشر به حال توحش می زیسته استو زندگی شکل قبیله ای داشته به علل نامعلومی ازدواج با همخون جایز شمرده نمی شده است.جوانان قبیله که خواستار ازدواج بوده اندناچار بوده اند از قبیله دیگر برای خود همسر و معشوقه انتخاب کنند.از این رو برای انتخاب همسر به میان قبایل دیگرمی رفته اند...

در ان دوره مرد به نقش خویش در تولید فرزند واقف نبوده است .یعنی نمی دانسته که امیزش او با زن در تولید فرزند موثر است .فرزندان را به عنوان فرزند زن خود می شناخته نه به عنوان فرزندان خود.با اینکه شباهت فرزندان را با خود احساس می کرده نمی توانسته علت این شباهت را بداند.قهرا فرزندان نیز خود را فرزند زن می دانستند نه مرد.و نسب از طریق مادران شناخته می شد نه از طریق پدران.مردان موجودات عقیم و نازا به حساب می امده اند و پس از ازدواج به عنوان یک طفیلی که زن فقط با او و به نیروی او نیازمند است در میان قبیله زن به سر می برده است.این دوره را دوره مادرشاهی نامیده اند...

دیری نپایید که مرد به نقش خویش در تولید فرزند واقف شد و خود را صاحب اصلی فرزند شناخت.از این وقت زن را تابع خود کرد و ریاست خانواده را بر عهده گرفت و به اصطلاح دوره پدر شاهی اغاز شد.

در این دوره نیز ازدواج با همخون جایز شمرده نمی شد و مرد ناچار بود از میان قبیله دیگر برای خود همسر انتخاب کند و به میان قبیله خود بیاورد.و چون همواره حالت جنگ و تصادم میان قبایل حکم فرما بود انتخاب همسر از راه ربودن دختر صورت می گرفت.یعنی جوان دختر مورد علاقه اش را از میان قبیله دیگر می ربود.تدریجا صلح جای جنگ گرفت و قبایل مختلف می توانستند همزیستی مسالمت امیز داشته باشند .در این دوره رسم ربودن زن منسوخ شد و مرد برای اینکه دختر مورد علاقه اش به دست اورد می رفت به میان قبیله دختر اجیر پدرزن می شد و مدتی برای او کار می کرد و پدر زن در ازاءخدمت داماد دختر خویش را به او می داد و او ان دختر را به میان قبیله خویش می برد.

تا اینکه ثروت زیاد شد در این وقت مرد دریافت که به جای اینکه سالها برای پدر عروس کار کند بهتر این است که یکجا هدیه لایقی تقدیم او کند.و دختر او را بگیرد.این کار را کرد و از اینجا مهر پیدا شد...