مادر اي بودن با تو مرا لذت بودن گاهي كه با تو نبودم با خود نيز نبودمكه با خودي بودن به كه با خود بودن

اي مادر عزيز كه جانم فداي توست

قربان مهرباني و لطف و صفاي توست

مادر اي مهربان
 

مادر اي مهربان به مهرباني پاكت سوگند كه تمام ارزوهايم به قدر تو قد كشيدهاند تو اگر باشي مرا هيچ ارزويي نباشد خدا بر لوح ساده قلب من جز حديث ارزومندي تو را ننوشته است كه ان زيباي زيبا افرين هميشه زيباترين را مي نويسد مخصوصا بر صحيفه قلبها

مادر من نور چشمم مستي من

ساغر خوشبختي من هستي من

مادر من اميدم بي تو سراب

يه حباب روي آبه زندگيم بي تو خرابه

مادر عزيز
 

مادرم می خوام از اونچه توی دلم نسبت به تو احساس می کنم ، بنویسم. یعنیمی تونم؟!

من می خوام بابت خیلی چیزا ازت تشکر کنم ، و بابت چیزهای بیشتریاز تو معذرت بخوام.

ازت تشکر می کنم که وسیله ای شدی ، تا وجود یابم. جسم وروحم از وجود عزیزت شکل گرفت. من که جنینی

بی چیز بودم ، نفست گرمم کرد و آهنگدلنواز قلبت ، موسیقی آرام بخشم شد. احساست نسبت به فرزندی که

در رحم داشتی از هماناول ، عشق و محبت را برایم ترجمانی شیرین بود. من و تو یکی بودیم. و پسوندی که به

اسمت اضافه شد:" مادر باردار"

من از اول باری افزوده بر وجودت بودم. شایدتصور می شد که این مادر روزی بارش را زمین خواهد گذاشت ، اما تو

هرگز این کار رانکردی. من همیشه بار تو و تو همیشه یار من بودی.

روزهای بارداریت ، راحتیوجودت ، رعایت وجودی بود که با خود حمل می کردی. تا فرزندت متولد شد.

ازتتشکر می کنم. که مرا متولد کردی و گفتند که فارغ شدی . ولی هرگز تو از من فارغنگشتی. باز مرا در روی

سینه خود قرار دادی و گفتی فرزندم بنوش از شیره وجودم و بشنوصدای مهربان قلب مادرت را ، قلبی که با خود

محبت و عشق را زمزمه مي كند و من شیرینیزندگی را با نوازش هایت حس کردم. نوازش هایی که بدون هیچ

چشمداشتی بود. تو پذیرش غیرمشروطی نسبت به من روا داشتی. نوزادی بودم سست ، که هیچ خاصیتی نه

برای خودم و نهبرای تو داشتم. ولی تو را چون فرشته مهربانی آفریده بودند که لذت خود را در رنجنگهداری من

دنبال می کردی. خواب نوشین سحرت را پیش رخ بی رمق من ، درنیم شبان ذبحمی کردی. گویی که دیگر قصد

نداری آرامشت را بازیابی ، گویی که آرامشت ، آرامش وجودیشده است که تو آن را فرزند خود خواندی.

ازت تشکر می کنم که زبانم را گشودیبه مهر ، و سخنان دلنوازم آموختی .

ازت تشکر می کنم. که با اشکهایم گریستی وبا خنده هایم ، خندیدی.

تو مرا در عین وابستگیم به وجود عزیزت، شخصیتیجداگانه دادی و مرا مشوق استقلال كردي.تو که ریشه من بودی و وجودم ، چنانمرا جلوه دادی و خود را نادیده گرفتی که فراموش شدی.

ازت تشکر می کنم. کهمعنی زندگی را در گرمابخشی وجودت ، به من آموختی.

مادرم تو وجود منی، و هرگزنمی توانم تشکر گوی وجود خودم باشم ، آنطور که باید و شایسته است.

تو واسطهآفریدن منی ، و من نه از آفریدگار و نه از واسطه او نتوانم که تشکری شایسته کنم.

مادر ای زیباترین واژه ها
مادر ای همره ترین سایه ها
مادر ای یار همیشه مهربان
مادر ای آغوش گرمت خانه ام
جای دستت هر زمان برشانه ام
مادر ای دامان پاکت بسترم
ای زهر چه نیک و نیکان برترم
ای که جنت جای گام پاک توست
ای که خوبی در دل گرم تو رُست
ای کلامت معنی لطف و صفا
ای تو تندیسی زپاکی وفا
ای الهه ای خدای خاکها
ای فدای تو تمام پاکها
زینتی ده با دعایت راه من
گرمی دل هر زمان همراه من