کلوپ بچه های استان تهران و شهر طهران (کلوپ برو بچز استان پایتخت) تهران بزرگ، شمیرانات، ری، دماوند، ورامین
 

کلوپ بچه های استان تهران و طهران (کلوپ برو بچز استان پایتخت)
 

سلام به همه تهرانیااای گل! امیر آقا دستتون درد نکنه بخاطر این تاپیک باید بزنیم تو خط معرفی تهران و محلات و جاهای دیدنی چه میراث فرهنگیش و چه میراث طبیعیش!!!
که هی این شیرازیا نگن وااا مگه تهران شما چی داره !!خوب حالا بگو چی داره اگه خواستیم بیایم کجاهاش بریم!;)

معرفی تهران در ویکی پدیا:
تهران - ویکیپدیا

تهران در قدیم روستایی نسبتا بزرگ بود که بین شهر بزرگ و معروف آن زمان، شهر ری و کوهپایههای البرز قرار داشت. اولین بار نام آن در ذکر زندگینامه ابوعبدالله حافظ ...
fa.wikipedia.org/wiki/تهران

http://upload.wikimedia.org/wikipedi...an-Montage.png

http://upload.wikimedia.org/wikipedi...ma_1_Large.jpg

چشم‌انداز تهران در روز.
http://upload.wikimedia.org/wikipedi...t_Panorama.jpg

چشم‌انداز تهران در شب.

کلوپ بچه های استان تهران و شهر طهران (کلوپ برو بچز استان پایتخت) تهران بزرگ، پایتخت، شمیرانات، ری، کرج، ورامین
 

سلام شروین جان و به عنوان اولین عضو دایمی کلوپ خیلی خوش اومدی

البته منظور علاوه بر شهر طهران
استان تهران و تهران بزرگ هم هست (تهران بزرگ شامل تهران و شمیرانات و ری می باشد)
و باور کنید که این استان پر جمعیت و این شهر پر از ازدحام برای خودش داستانهایی داره بسیار جالب و عجیب
مثالش عمارت شمس العماره (شمس = خورشید و عمارت = بنا، کاخ که میشه کاخ خورشید) و البته دو جغد معروفش:

شمس العماره
http://img.tebyan.net/big/1387/11/24...6151197180.jpg

« روزی ناصرالدین شاه به دوستعلی خان معیر الممالک ( نظام الدوله) گفت: کاخی بلند می خواهم که از بالای آن دورنمای شهر و مناظر اطراف تهران نمایان باشد. معیر الممالک بی درنگ دست به کار شده ، پی ریزی « شمس العماره» و« تکیه دولت» را در کنارآن توسط معماران زبردست ایرانی آغاز کرد. حاج میرزا حسین خان سپهسالار که با معیرالممالک دشمنی داشت ، نهانی چند تن را گماشته بود ، مخارج بنای مزبور را دقیقاً تهیه کنند تا درپایان کار آن را برای مقابله با صورت حساب های معیرالممالک به دست شاه برساند و از این طریق ضربتی کاری به رقیب دیرین خود بزند. بنای شمس العماره دو ساله به پایان رسید و مخارج آن کلاً با اثاثیه ، فرش و... به چهل هزار تومان بالغ شد ...
ادامه مطلب را بخوانید


در سال 1284 به مناسبت اتمام این بنای عظیم ، روزی را جشن گرفتند و شاه در مراسم افتتاح آن حضور یافت.
حاج میرزا حسین خان سپهسالار نیز در مراسم افتتاح در رکاب شاه حاضرشد . شعرا با مدیحه های آبدار به شاه تهنیت گفتند و شاه پس از بازدید از قسمت های مختلف این بنای عظیم و تحسین بسیار رو به معیرالممالک کرده ، گفت: « به راستی که بنایی عالی و مجلل است ولی باید برای دولت گران تمام شده باشد. » معیر گفت: « شاید برای من گران تمام شده باشد ولی این بنا را باهرچه درآن هست تقدیم حضور همایونی می کنم ، آنگاه طوماری را که مخارج بنا در آن نوشته شده بود به دست شاه داد. شاه از ملاحظه این احوال تغییر قیافه داده ، نگاهی به سپهسالار و حاضران انداخت و به قصر خود بازگشت . بدین ترتیب نقشه دشمنان معیرالممالک نقش برآب شد.»
اعتماد السلطنه ده سال پس از افتتاح این بنا ، در وصف شمس العماره در« روزنامه ایران» که یک روزنامه دولتی بود می نویسد:«...دیگر کوچه و خیابان شمس العماره است که بهترین بناها و بهترین کوچه های تهران می باشد . این کوچه یک دروازه از آخر باغ و عمارت بادگیر و شمس العماره دارد که شاه اغلب از این در سوار شده به تفرج می روند . طول این کوچه هزار و پانصد ذرع می شود و عرضش 20 الی 30 ذرع است . طرفین کوچه درخت های میوه دار، چنار وغیره کاشته اند ، وسط کوچه محل عبور کالسکه و سوار ، و جنبین(دوطرف ) محل عبور پیاده است . چراغ های چودنی (چدنی) در طرفین نصب است که همه شب روشن می باشد و صبح و عصر محل گردشگاه عامه است ، از هر طبقه مردم درآنجا الی سه ساعت از شب رفته مشغول گردش هستند. طرف راست کوچه ، دکاکین و خانه های مردم و طرف چپ دیوار « قلعه ارگ» است و در آخر منتهی می شود به سردر و درب مدرسه مبارکه دارالفنون ، تحتانی این عمارت دواخانه یی است مشتمل بر هر قسم و هر جور دواهای ایرانی و فرنگی و دواسازیهای معتبر در اینجا حاضر هستند. مرتبه فوقانی آن لابراتوار وعکاسخانه عامه (عکاسخانه عمومی) است که هر کس بخواهد عکس خود را بیندازد می رود آنجا وعکاسان ایرانی در کمال مهارت مشغول کار می شوند . همه روزه جمعیتی از عموم مردم برای تحصیل دواها ، ادویه جات و انداختن عکس به این مکان می آیند و انتهای این کوچه می رسد به دروازه بسیار عالی و ممتازی که بنایی است بسیار بسیار خوب و همه از کاشی های بسیار ممتاز ساخته شده که منتهی می شود به میدان توپخانه جدید . »
روزنامه شرف ( شماره 68 سال 1306) 22 سال پس از اتمام این بنای با عظمت در گزارشی می نویسد: « عمارت مبارکه رفیع البنای شمس العماره... مستغنی از ذکر و وصف است . خیابان مُشجَّر طولانی با صفایی ، در پای این عمارت واقع ، و موسوم به خیابان ناصری است که از جنوب به شمال ممتد می شود و به امر دولت روز افزون احداث و بنا شده و اکنون از خیابان های ممتاز و بلکه تفرجگاههای عمومی شهر دارالخلافه است . دری که در پای شمس العماره واقع و از باغ و عمارت خاصه سلطنتی مفتوح به این خیابان است ، اگر چه سابقاً از ابواب معتبره عالیه عمارت سلطنتی شمرده می شد ولی سردری که در خورجلوس شاهانه باشد نداشت . سه چهار سال قبل بر حسب اراده و اشاره اعلیحضرت و اهتمام و توجه مخصوص امین السلطان وزیر اعظم ، سردری بسیار عالی و تالاری مزین به لطایف آینه کاری و ظرایف مقرنس و گچبری رو به مشرق بنا کردند ، که همه روزه هنگام طلوع آفتاب تالار مزبور چنان مشعشع و درخشان می شود که دیده بیننده را خیره می سازد و همه وقت به انواع مبل و اسباب گرانبها ، آراسته و مرتب است و نیز حسب الامرهمایون ، میدان بسیار وسیعی در جلواین سردر بنا کردند که اطراف آن حجرات (حجره های) بسیار خوب برای ارباب حرف ( حرفه ها ) و صنایع مستظرفه ( هنرهای زیبا) وجود دارد و وسط میدان حوض بزرگی دارد که همه وقت به قدر یک « سنگ» ، بلکه یک سنگ و نیم آب از فواره آن می جهد . نظر به حسن منظر و شایستگی موقع و فضای این میدان و خیابان چراغان ، آتشبازی و جشنهای اعیاد ، چندی است که دراین میدان مهیا و بر پا می شود.»

وقایع شمس العماره و شایعات پیرامون آن

http://img.tebyan.net/big/1387/11/99...1412485857.jpg

در تهران قدیم در مورد شمس العماره شایعاتی وجود داشت که هنوز هم پس از گذشت یک قرن ، سینه به سینه نقل می شود . جعفر شهری در این مورد می نویسد:
« کلاه فرنگی ( سقف اتاقکی که ساعت در آن جاساز شده است) ، ساعت شمس العماره که همیشه بیرقی(پرچمی) بر فراز آن می جنبید ، دارای عجایبی بود که تهرانی ها ، از آن حرف می زدند ، یکی این که ؛ در زوال حکومت محمد علی شاه ، روزی کلاغ ها بر بیرق حمله ور می شوند و با منقارشان آن را ریزریزمی کنند . دو روز بعد محمد علی شاه می گریزد و سلطنت تغییر می کند . دوم ؛ ساعت بزرگ دو طرفه یی بربالای شمس العماره نصب شده بود که درباره صدای زنگ این ساعت می گفتند اول صدایی داشت که افراد در چهار فرسخی (24 کیلومتر) آن ، صدایش را به وضوح می شنیدند . بر اثر شکایت مکرر اهالی ، باغد صدای ساعت را کم می کند ، اگر چه این موضوع در حد اغراق و مبالغه به نظر می رسید ، اما آنچه مقرون به حقیقت بود این است که صدای ساعت تا اقصی نقاط شهر می رسید .
ساعت سازاین ساعت ، ( که سالهاست از کار افتاده ) میرزا علی اکبر خان بود که آن را کوک و تعمیر می کرد.
سوم ؛ دو جغد نر و ماده بودند که در محفظه این ساعت لانه داشتند و شایع بود که هر بار ظاهر شوند ، سلطنت تغییر می کند. می گفتند در موقع کشته شدن ناصرالدین شاه ، سه روز از لانه بیرون آمده بودند که روز سوم شاه تیر می خورد . آنچه این شایعه یا حقیقت را بر سر زبان ها انداخت ، بیرون آمدن و ظاهر شدن این دو جغد در شهریورماه 1320 بود . جغدها که بیرون آمدند مردم می گفتند خدا عاقبت پیداشدن جغدها را به خیر کند ، که متفقین به ایران حمله کردند ، قحطی ، کشتار و نا امنی همه جا را گرفت و شد آنچه قلم از بیانش عاجز است.

سلام من كه خودم تهرانيم مي تونم بيام ؟:d

شجره نامه من:

بابام تهراني الاصل
مادرم اهل ساري
خودم در تهران دنيا آمدم وبزرگ شده تهران هم هستم در كلوپ بچه هاي استان مازندران هم هستم;)

ولي با اجازه شما اين جا هم ميام باشه؟

ودست آقاي انصاري هم درد نكنه جاي خوبي مي شه اين جا :)
هر چي باشه پايتختي گفتن:p

همه می تونن بیان خانم گرامی
تهران مال کسی نیست
مال همه است
و نوشتم استان تا طبق روال شهر تهران رو صاحب همه چیز نبینیم و کل استان رو ببینیم
اینجا قراره یه انجمن و یک کلوب خوب و پر از پستهای مفید بشه
معرفی تهران
تجربه ها
گپ و گفت دوستان و....

راستی
کسی زبان تهرانی قدیم رو بلده؟

تهران دو نفر
نبود
تهران دو نفر با ماکسیما!!!! (پژو خیلی وقته از مد افتاده!)
این متن زیر بسیار جالبه
و پست بالا البته!!!

کوه بی‌بی شهربانو در جنوب شرقی تهران قرار دارد.در دامنه‌های کوه ری و بر فراز صخره‌ای کوهستانی، بنايی گنبدی مينايی به نام بقعه بی بی شهربانو واقع است. مردم محل بی بی شهربانو را دختر يزدگرد سوم آخرين پادشاه ساسانی و همسر امام حسين و مادر امام چهارم شيعيان، سجاد می‌دانند. البته سالهاست زيارت کنندگان اين محل فقط مردم ری نيستند و از زائرين شهرهای مختلف ايران گرفته تا شيعيان کشورهای عراق و افغانستان و پاکستان برای زيارت به اين محل می آيند.


از سوی دیگر به دلیل قرارگرفتن زیارتگاه بر فراز کوه ، مجاورت آن با چشمه، ویژگیهای معماری سنگی، اختصاص زیارت آن به زنان در برخی دوره ها، کاربرد واژه بانو و شهربانو برای الهه آناهید و تشابه افسانه بی‌بی شهربانو با داستان زیارتگاه زرتشتی «بانوی پارس» در یزد، بسیاری براین عقیده اند که این بنا در اصل از نیایشگاه‌های آناهید، الهه آبها و باروری و از پرستشگاه‌های زرتشتیان پیش از اسلام بوده است


پايين پله‌های بقعه بی بی شهربانو و در سمت راست غاری به چشم می‌خورد که مدخل تنگ و باريکی دارد. داخل غار نيز برای نذر شمع روشن می‌کنند. در قسمتی از اين هم غار پنجره‌ای مشبک قرار دارد که می گويند دختران جوان برای گشوده شدن بختشان بر روی آن دخيل می‌بندند.


در این کوه ساختمانی کهن به نام بقعه بی‌بی‌شهربانو وجود دارد. آثار باقی‌مانده از بافت تاریخی ری که دیوار اصلی برج و باروی این شهر بوده در شمال روی بلندی های چشمه علی تا غرب کوه بی بی شهربانو، ادامه می‌یابد. گورستان های تاریخی شهر ری اغلب در یک نقطه از شهر متمرکز شده اند، محدوده شهر مردگان از سوی خاور به دامنه کوه بی بی شهربانو و برج آرامگاه گبری و باختری‌ترین جای آن تا سه راه ورامین (امامزاده عبدالله) ادامه داشته است. بازماندهٔ گورها و خاک‌سپاری‌ها در این منطقه بسیار گوناگون و متفاوت است.
نهشته‌های متعلق به دوره کرتاسه در شمال باختری این کوه قرار دارد.


http://upload.wikimedia.org/wikipedi...9%86%D9%88.jpg


با تشکر از ویکی فارسی

بلاخره تو سایت یه توجهی هم به پایتخت نشینا شد ایوللللللللل دمه همتون جیز

والا ما زبون تهرانی جدیدو به زور یاد گرفتیم چه برسه به قدیمی :24: