|
مادر! درستایش دنیای پرمهرت ، ترانه ای از اخلاص خواهم سرود وگلدسته ای از مهر بر گردنت خواهم آویخت.
شکوه عشق را در زمزمه های مادرانه ات می یابم وانگیزه خلقت را از قلب پرمهرت می خوانم. مادر، بوسه بر دستان خسته تو جانم را زنده می کند و دیدار تو عشق را در دلم به ارمغان می آورد. ایمانم از دعای توست وخدایم را از زبان تو شناخته ام ، عبادت را تو به من آموخته ای ، مادر! ای الهه مهر. تو گلی خوشبو از بهشت خدایی که گلخانه دلم از عطرتو سرشار است ، از تبار فاطمه ای وگویی وجود تو را با مهر فاطمه سرشته اند پس همیشه دعایم کن چراکه دعایت سرمایه فردای من است. ... مادرم ! به پاس آنچه به من داده ای ، به ستایش محبتهای بی اندازه ات ، و به وسعت همه خوبیهایت دوستت دارم |
پیشاپیش روز مادر را به همه مادران عزیز و دوست داشتنی به معنای واقعی فرشته روی زمین تبرک عرض میکنم
:53::53::53::53::53::53::53::53::53::53::53::53::53::53::53: :53::53::53::53::53::53::53::53::53::53: مخصوصا مادران سایت رزیتا خانم شراره افسانه شکوفه فرشته خانم و................ تبریک می گویم. {پپوله}{پپوله}{شیت شدن}{پپوله}{جشن پتو}{شیت شدن}:21::41: مادر بودن سخت ترین و پرمشقت ترین کار دنیا است که تا آخر عمر هم بازنشستگی ندارد و تنها حقوقی که بابت آن طلب میکند اندکی عشق است، مادرم تورا عاشقانه دوست دارم و با تمام وجودم به تو عشق میورزم روزت مبارک باد. |
عشق یعنی مادر.. |
میخوام روز مادر بهترین لباسم را بپوشم خود را اراسته وزیبا کنم یه سبد گل رز ومریم همونی که دوست داره براش بگیرم. برم وخودمو در اغوشش رها کنم تمام دلتنگی هامو براش کادو ببرم وبگم مامان بی تو قامتم شکسته. بی تو گمشده ای در میان اشنایانم .اگر میدونستم بی تو اینقدر غریب میشوم خودم سنگ قبرت میشدم اینجوری لااقل تا همیشه کنارت بودم
مامان روزت مبارک. |
شعر مادر زنم از دیده بر دل روی مادر منم مست کمان ابــروی مادر گل از خجلت نقابی بر رخش زد چو آمد عطر مشکین بــوی مادر ز رنج بی حد و این خرمن غم سپیدی خیمه زد بر موی مادر به پروازم به دشت آرزوها روم از بیکران ها سوی مادر بسی آواره گشتم سوی هر کوی ندیدم خوش تر از این خوی مادر هزاران روی و لعل لب چه خواهم چو دارم روی این دل جوی مادر ز هر خار مغیلش گر رسد زخم به تیماری روم بر کوی مادر اسیری گشته ای ای طفل امید اسیری در خم گیسوی مادر شاعر: رامین امید |
بهشت در دستان مادرم بود
وقتی من به دنیا آمدم، مادرم آن را زمین گذاشت تا مرا در آغوش بگیرد از آن زمان بهشت زیر پای اوست . . . پیشاپیش روز مادر مبارک |
وقتی چشم به جهان گشودم. قلب کوچکم مهربانی لبخند و نگاهت را که پر از صداقت و بی ریایی بود احساس کرد. دیدم زمانی را که با لبخندم لبخند زیبائی بر چهره خسته ات نشست و دنیایت سبز شدو با گریه ام دلت لرزید و طوفانی گشت. از همان لحظه فهمیدم که تنها در کنار این نگاه پرمهر و محبت است که احساس آرامش و خوشبختی خواهم کرد. مادر عزیزم روزت مبارک ........................... |
|
تقدیم به همه ی مادران دنیا:
روشن ترین آیینه ام ای بهترین ترانه ام ای تکیه گاه گریه ام گریه بی بهانه ام ابریشم نوازشی، باران خوب قصه ها ای از تبار عاطفه، دریای تلخ غصه ها روشن تر از ستاره ای / در شام تار بی کسی گل می دهد در دست تو / شاخه ی سبز اطلسی من از حضور سبز تو / با بوی گل همخانه ام با من بگو از غصه ات / بگذار سر بر شانه ام ای مادرم آیینه ام / سر تا به پا می خواهمت در هر شکفتن هر خزان / چون یک غزل می خوانمت بانوی خوب شعر من / ای بهترین الماس ها ای خنده های روشنت / آواز خوب یاس ها ای کوه ساکت و صبور / ای گریه ات بغض زمین از پشت اشک آینه / باغ بهارم را ببین ای مادرم آیینه ام / سر تا به پا می خواهمت در هر شکفتن هر خزان / چون یک غزل می خوانمت |
|
من همین که کاری نکنم حالش گرفته شه هنره!
نمی دونم چرا اما همیشه این احساسو داشتم و دارم که همیشه با کارام اذیتش می کنم خیلی وقتا خودش میگه اینطور نیست، اما من حس می کنم که هست! دیگه نمی دونم چی درسته چی غلط نمی خواهم هم بدونم چون وقتی من خطاکارم و بی توجه، بدونم هم درست چیه، بازم اشتباه انتخاب می کنم و باعث میشم ناراحت شه! بدم دیگه! سعی می کنم درست شم ایشالا روزی برسه که ازم راضی باشه دوست دارم مامانی چون با اینکه من بدم، من اشتباه می کنم، توخوبی، تو درستو می دونی ایشالا که منم خوب شم:53::53::53: |
بدون شرح!
|
به یاد می آورم لحظه های فراز را
که صدای او اعتبارم می بخشید و لحظه های نشیب را که اعتمادم به یاد می آورم افرای افراشته ایی را به یاد می آورم ... مادرم را |
|
آسمان را گفتم
مي تواني آيا بَهرِ يک لحظه ي خيلي کوتاه روح مادر گردي صاحب رفعت ديگر گردي گفت ني ني هرگز من براي اين کار کهکشان کم دارم نوريان کم دارم مه و خورشيد به پهناي زمان کم دارم خاک را پرسيدم مي تواني آيا دل مادر گردي آسماني شوي و خرمن اخترگردي گفت ني ني هرگز من براي اين کار بوستان کم دارم در دلم گنج نهان کم دارم اين جهان را گفتم هستي کون و مکان را گفتم مي تواني آيا لفظ مادر گردي همه ي رفعت را همه ي عزت را همه ي شوکت را بَهرِ يک ثانيه بستر گردي گفت ني ني هرگز من براي اين کار آسمان کم دارم اختران کم دارم رفعت و شوکت و شأن کم دارم عزت و نام و نشان کم دارم آن جهان را گفتم مي تواني آيا لحظه اي دامن مادر باشي مهد رحمت شوي و سخت معطر باشي گفت ني ني هرگز من براي اين کار باغ رنگين جنان کم دارم آنچه در سينه ي مادر بود آن کم دارم روي کردم با بحر گفتم او را آيا مي شود اين که به يک لحظه ي خيلي کوتاه پاي تا سر همه مادر گردي عشق را موج شوي مهر را مهر درخشان شده در اوج شوي گفت ني ني هرگز من براي اين کار بيکران بودن را بيکران کم دارم ناقص و محدودم بهر اين کار بزرگ قطره اي بيش نيم طاقت و تاب و توان کم دارم صبحدم را گفتم مي تواني آيا لب مادر گردي عسل و قند بريزد از تو لحظه ي حرف زدن جان شوي عشق شوي مهر شوي زرگردي گفت ني ني هرگز گل لبخند که رويد زلبان مادر به بهار دگري نتوان يافت در بهشت دگري نتوان جست من از آن آب حيات من از آن لذت جان که بود خنده ي او چشمه ي آن من از آن محرومم خنده ي من خاليست زان سپيده که دمد از افق خنده ي او خنده ي او روح است خنده ي او جان است جان روزم من اگر، لذت جان کم دارم روح نورم من اگر، روح و روان کم دارم کردم از علم سؤال مي تواني آيا معني مادر را بهر من شرح دهي گفت ني ني هرگز من براي اين کار منطق و فلسفه و عقل و زبان کم دارم قدرت شرح و بيان کم دارم در پي عشق شدم تا در آئينه ي او چهره ي مادر بينم ديدم او مادر بود ديدم او در دل عطر ديدم او در تن گل ديدم او در دم جان پَرور مشکين نسيم ديدم او در پَرش نبض سحر ديدم او درتپش قلب چمن ديدم او لحظه ي روئيدن باغ از دل سبزترين فصل بهار لحظه ي پر زدن پروانه در چمنزار دل انگيزترين زيبايي بلکه او در همه ي زيبايي بلکه او در همه ي عالم خوبي ، همه ي رعنايي همه جا پيدا بود همه جا پيدا بود |
وقتی در بازی کودکانه، گفتم: مامان پر، خندیدی و گفتی: « من که پر ندارم » . بزرگتر که شدم فهمیدم ، تو هم پر داشتی ...
|
مادر، تو کتاب نامکتوب مرارت هایی، تو دیوان محبت هایی، تو ناب ترین واژه ی شعر خلوصی؛ .....
تو بلندترین داستانِ حماسیِ ایثاری. ای قصیده بلند عشق؛ ....... ای عاشقانه ترین غزل؛ ای مثنوی رنج ها؛ تو بیت الغزل از خودگذشتگی هستی؛ ....... تو قافیه ی احساس قلب منی؛ ...... تو منظومه بلند فضیلت هایی تو بهترین بیت رباعی محبتی. مادر، شعر وجود تو را، واژه واژه می نوشم و رعناترین غزال غزل هایم را به سویت روانه می کنم. دو بیتی های احساسم را همراه با شادمانه ترین ترانه ی فصل های زندگی ام، نثار دل بهاری ات می کنم. ای بهترین شعر زندگی، .... ..................... {پپوله}:53::53:{پپوله} |
درنگاه بی ریایت میتوان
پاکی آیینه را تفسیرکرد در زلال آبی چشمان تو میتوان خورشید را تعبیر کرد «مادر» ای زیباترین آهنگ عشق تا غروب دشتها با ما بخوان میرود صد کاروان اما بیا ای"بهارخوب من" با ما بمان ... |
چه فریبانه ... |
آنجهان راگفتم |
|
|
|
| اکنون ساعت 03:30 AM برپایه ساعت جهانی (GMT - گرینویچ) +3.5 می باشد. |
Powered by vBulletin® Version 3.8.4 Copyright , Jelsoft Enterprices مدیریت توسط کورش نعلینی
استفاده از مطالب پی سی سیتی بدون ذکر منبع هم پیگرد قانونی ندارد!! (این دیگه به انصاف خودتونه !!)
(اگر مطلبی از شما در سایت ما بدون ذکر نامتان استفاده شده مارا خبر کنید تا آنرا اصلاح کنیم)