ورق بزن مرا
 

این تاپیک رو با اجازه دوستان عزیزم زدم ! به اصرار یکی دوستان خط خطی های خودمو میزارم اینجا و منتظر نقدای خوبتون هستم !!

***
دلبرا دل ببرا کین دلم ارزانی توست
آه جانسوز من از طره ی پیشانی توست

ای دل از سینه ی عشقی به درآ دانستم
هر چه من میکشم از بی سر و سامانی توست

***

ازت خیلی متشکرم استاد
و منتظر بقیه نوشته ها و شعرای قشنگت هستیم

سلام بر اقای محسن خوش اومدی به جمع ما دوستان در نامه ذکر خیر شما رو بسیار کردند :) خوشحالیم که در خدمتتون هستیم
شعرتون قشنگ بود

اگر امکانش هست این 2 قسمت رو که خوب نتونستم متوجه بشم برام بگید

اولا باید تشکر کنم از همه ی شما دوستان عزیز که به این حقیر بها دادین و وقتتونو صرف خوندن خط خطیهای من کردین !! در جواب مدیر عزیز باید عرض کنم که به نظر حقیر تنها قالبی که توانایی بیان مضامین عرفانی و عاشقانه ی آمیخته با شعور عارفانه رو داره !! غزله !! البته نمیشه گفت تنها قالب ! بلکه بهترین قالب شعری برای بیان اینگونه مضامینه ! اما سوال شما که فرمودین : جان من و جان او !! همیشه هستی عاشق صرف در گرو هستی معشوقه ! چه اینکه معشوق آگاه از این دلداگی باشد ! چه نباشد ! جانی که با وجود معشوق جان میگیرد ! نفسی که با نگاه یار به شماره می افتد و با غم فراقش به سینه سنگینی می کند !! منظور حقیر از جان من و جان او ! بیان حقیقت واقعی وجود عشق است که بر مدار نیست شدن عاشق در پای معشوق میچرخد ! هر چند خیالی و در ذهن شاعر !!! اما فارغ از خیال و اوهام همیشه برای او حقیقی مینماید و تفسیر واقعی زندگی اوست !! اما عشقی بیچاره را ساحل آرام کو ؟ من عشقی رئ به عنوان لقب برگزیدم چرا که تنها مایه ی دلخوشی و آرامشم در حیات چند روزه !! عشق است !! به گفته خواجه ی شیراز : عشقت رسد به فریاد ار خود بسان حافظ قرآن زبر بخوانی با چهارده روایت !! آنچه در این دنیا ارزش دلدادگی دارد وجود واجب حقست که کمال مطلق و صرف حضور !!! و گرنه ما کجا و افلاک کجا ؟؟!! ساحل آرام بشریت ! لنگر گرفتن در کنار حقیقتی است که انسان را به سمت انسانیت سوق خواهد داد و بشر را از اینهمه پوچی روز افزون رهایی خواهد بخشید !! این حقیقت برای من عشقیست به معشوق که میسوزاند و خاکستر میکند و به بادت میدهد ! و در عین فنا شدن به زندگی جاودانه ات رهنمون میکند !! درست مثل حلاج!! ممنونم که منو تحمل میفرمایین و از اینکه اینجا در خدمت شما هستم خوشحالم !

دستت درد نکنه حاج محسن عالی بود :)

وقتی از غربت ایام دلم می گیرد
مرغ امیدمن از شدت غم می میرد
دل به رویای خوش خاطره ها می بندم
باز هم خاطره ها دست مرا می گیرد

تاپيك خيلي قشنگيه

فكر كنم به مرور زمان استقبال زيادي بشه

متشكرم

میتوان از میان فاصله ها را برداشت

دل من با دل تو هر دو بیزار از این فاصله هاست......

سپاس بابت توضیحتون
در مورد عشقی حدس میزدم که باید لقبتون باشه :) ایا ارتباطی به علاقه احتمالی شما به میرزاده عشقی هم داره ؟
جان من و جان او رو در واقع اینیش رو که فرمودین متوجه هستم "از آن او" رو درست متوجه نشدم . جان عاشق از ان معشوق باشه پسندیده و زیبا و قابل درج در شعر هست اما جان او چه ؟

دوست عزیز شما هم خوش اومدی به جمع ما
2 مصرع اخرش واقعا خوب و برای همه دوست داشتنی هست خاطره ها
همیشه از فاصله ها

گله می کنیم

شاید یادمان رفته

که در مشق های کودکی

برای فهمیدن کلمات

کمی فاصله هم لازم بود!


اقای حسین سپاس که شما هم شرکت کردین