پی سی سیتی

پی سی سیتی (http://p30city.net/index.php)
-   بسكتبال (http://p30city.net/forumdisplay.php?f=158)
-   -   آموزش گام به گام بسکتبال (http://p30city.net/showthread.php?t=21993)

Omid7 02-13-2010 07:30 PM
آموزش گام به گام بسکتبال
 
آموزش گام به گام بسکتبال (1)



حرکتهای پایه
یکی ازابتدایی ترین وظایف مربیان، آموزش نحوه حرکت و کنترل بدن، به بازیکنان است. حرکتهای پایه گاهی زیربنای بسکتبال نامیده می شوند. این حرکتهای اصول اساسی هستند که هر بازیکنی باید فرا بگیرد.
لازم است هر بازیکن بیاموزد چگونه مؤثّر (زیرا هدف نهایی انجام صحیح کار است) و همچنین مفید (حرکت در بهترین طریق) حرکت کند. به آنها یاد داده برای کاستن از حرکتهای اضافی زمان و مکان را در نظر داشته باشند تا در چابکی و تعادل، کسب مهارت کنند. به بیان دیگر، بازیکنان باید بدون هدف حرکت نکنند.
بسکتبال بازی چابکی (دست و پا) و سرعت (حرکت کل بدن) در زمان مناسب است. آموزش باید همواره به این اصل تکیه داشته باشد: انجام کار صحیح – همراه با چابکی – و بعد، انجام حرکت صحیح و سریع در زمان مناسب.
پنج حالت و حرکت اصلی که باید آموزش داده شوند عبارتند از: طرز ایستادن، شروع حرکت، گام برداشتن، توقف و پرش.


حالت ایستادن مناسب (وضعیت)
بازیکنان باید بیاموزند که در هر لحظه آماده حرکت باشند و عادت ایستادن صحیح ورزشی برای حرکتهای سریع را در خود تقویت کنند. آموزش حالت ایستادن یک کار پرمشقت است و هنگام کار با بازیکنان تازه کار باید صبور بوده، زیرا آنها ممکن است قدرت و استقامت عضلانی برای حفظ حالت بدن برای مدت طولانی را نداشته باشند.
به بازیکنان آموزش داده شود که هنگام ایستادن، حالت مناسبی داشته باشند (آماده بودن برای هر چیز، احساس چابکی). باقی بودن در حالت ایستادن مناسب کار سختی است؛ آنها باید حالت راحتی داشته باشند در حالی که یک حالت سخت، غیرطبیعی و قوز کرده به خود گرفته اند. بطور متوالی کسب و حفظ حالت ایستادن صحیح به آنها یادآوری شود. اگر به موقع بر حالت ایستادن تأکید شود، بازیکنان و بطور خودکار آن را یاد می گیرند.

حالت پا
بهترین حالت استقرار پاها در اکثر موقعیتها، جلو و عقب قرار دادن آنهاست. فاصله پاها به اندازه عرض شانه باشد و به گونه ای قرار گیرند که پاشنه یک پا و پنجه پای دیگر در امتداد یک خط افقی نسبت به استقرار بازیکن قرار گیرند. (شکل 1-1). این حالت ایستادن باید به صورت عادت درآید تا هنگام نیاز، بازیکن قادر به حرکت درهر جهتی باشد.
حالت ایستادن موازی پاها در شکل 1-2 نشان داده شده است. این حالت برای حرکت جانبی استفاده می شود، همچنین برای گرفتن توپ و توقّف بعد از دریبل و واکنش در یک حرکت جانبی، از این حالت استفاده می شود. بازیکنان به موقع یاد خواهند گرفت کدام حالت ایستادن مناسب کدام موقعیت بازی است.


شکل 1-1: حالت عقب و جلو پاها (دید از بالا). رابطه پاشنه و پنجه، فاصله پاها برابر عرض شانه است.




شکل 1-2: ایستادن با پاهای موازی (دید از بالا). رابطه پنجه با پنجه، فاصله پاها برابر عرض شانه است.


تقسیم وزن بدن
وزن بدن باید به طور مساوی از جلو به عقب، از چپ به راست و بین پاها تقسیم شود. پاشنه ها باید روی زمین باشند و بیشتر وزن روی سینه کف پاها قرار گیرد، هر چند فشار وزن باید روی پنجه ها و پاشنه ها احساس شود.
بازیکنان ممکن است به اشتباه وزن خود را روی سینه پاها قرار داده و پاشنه ها را از زمین جدا کنند، اما این حالت از نیرو و سرعت حرکت می کاهد یعنی برای انجام هر حرکت قدرتمند ابتدا باید پاشنه ها روی زمین قرار داده شود. یک روش مناسب برای آموزش حالت خوب ایستادن این است که از بازیکنان بخواهیم اصطلاحاً پنجه عقابی بایستند که در آن پاشنه ها روی زمین و پنجه خمیده است.
بازیکنان هنگام دفاع باید یک چیز دیگر را به حالت ایستادن خود بیفزایند، پای آتشین. معنای آن فعال نگاه داشتن پاها و حرکت مداوم بدون جدا شدن از زمین است، مهارتی که عضلات را برای حرکت آماده نگاه می دارد. آنها باید تصور کنند روی بستری از زغال داغ ایستاده اند، اما اجازه ندارند پاهایشان را از زمین بلند کنند.


حالت سر و بدن
سر، به علت اندازه و قرار گرفتن در بالاترین نقطه بدن، کلید تعادل است. بازیکنان باید سر را نسبت به محل قرار گرفتن پاها، وسط قرار دهند. سر باید رأس مثلثی باشد که خود با محل قرار گرفتن دو پا تشکیل می دهد و باید در حالی که از روبه رو به آن نگاه می کنیم، ساقهای این مثلث فرضی از نظر طول مساوی باشد (شکل1-3). سر همچنین باید حالت مرکزیت نسبت به جلو و عقب بدن داشته باشد. بازیکنان باید بیاموزند بدن را راست و شانه ها را عقب نگاه دارند، ضمن این که بدن اندکی از حالت کاملاً عمودی به جلو متمایل است.

Omid7 02-13-2010 07:41 PM
آموزش گام به گام بسكتبال (2)


دست‌ها و پاها
به بازی‌كنان بیاموزید كه مفاصل (مچ پاها، زانوها، انتهای ران‌ها، آرنج‌ها و مچ‌ها) خود را خمیده و آماده نگاه دارند. دست‌ها و پاها باید خمیده و نزدیك بدن قرار گیرند تا تعادل و چابكی آن حفظ شود. به یاد آورید تمامی كف پا باید با زمین تماس داشته باشد. به بازیكنان یادآوری كنید كه بدن را پایین نگاه دارند یعنی زاویه پشتی زانوها بینº90 وº120 باشد تا مركز ثقل بدن به زمین نزدیك شود.

نكته‌های قابل توجّه مربیان در مورد حالت ایستادن مناسب
·آماده حركت باشید.
·زانوها را خمیده و سرو دست‌ها را بالا نگاه دارید؛ بدن را پایین آورید.
·حالت خود را حفظ كنید.
وزن خود را روی تمامی پا تقسیم كنید، در حالی كه پاشنه‌ها روی زمین است.


شروع‌ها، گام برداشت‌ها و توقّف‌ها
شروع حركت، گام برداشتن (چرخش، تغییر مكان، تغییر جهت) و توقف، حركت‌های بنیادینی هستند كه برای حركت مؤثّر و مفید از حالت ایستادن مناسب یا رسیدن به این حالت، استفاده می‌شود. اینها حركت‌های دفاعی و تهاجمی نامیده می‌شوند. قانون مربی‌گری را به خاطر آورید: ابتدا صحیح انجام دادن كار را آموزش دهید (انجام صحیح مهارت)، سپس آن را با چابكی انجام دهید و سرانجام همواره آن را در زمان مناسب انجام دهید.
سرعت تمامی بدن یك بازیكن مهم است، امّا نه به اندازه چابكی (سرعت دست و پا). شما به عنوان یك مربی نیاز به تلاش برای پیشرفت چابكی‌ هر بازیكن دارید. توجّه عمیق بازیكنان شما باید معطوف به سریع فكر كردن و چابك بودن باشد.

شروع‌ها
شروع، اولین مهارتی است كه بازیكنان شما باید یاد بگیرند و آن به نوبه خود از حالت ایستادن بهره می‌برد. برای شروع صحیح، بازیكنان باید وزن خود را در جهت حركت دلخواه منتقل كنند. برای مثال، در حركت به چپ، وزن بدن با تكیه به چپ، روی پای چپ منتقل می‌شود. به بازیكنان یادآوری كنید از آن جا كه سر كلید تعادل است، همواره بر انتقال وزن تقدم زمانی دارد. (شكل 1- 4)

شكل1- 4: حركت به سمت چپ: وزن در جهت حركت دلخواه (روی پای چپ).


برای چابك بودن در زمان مناسب، بازیكنان باید به خاطر داشته باشند كه تمام حركت‌ها و تغییر سرعت‌ها روی زمین انجام می‌گیرد. معنای این حرف، استفاده از گام‌های كوتاه است، هرگاه تغییر نوع حركت مورد نیاز باشد. به بازیكنان آموزش دهید تا آن جا كه ممكن است تماس پاهای خود را با زمین حفظ كنند؛ به آنها یاد دهید كه می‌توانند از زمین كمك بگیرند، اگر تماس خود را با آن حفظ كنند.

ابتدا پای جلو
از حالت ایستادن مناسب، بازیكنان باید وزن را در جهت حركت منتقل كنند و شروع گام برداشتن با پایی است كه در جهت حركت قرار دارد. برای مثال، در حركت به راست، اولین گام با پای راست برداشته می‌شود و در حركت به جلو، اولین گام با پای جلویی برداشته می‌شود.

اشاره- فشار- كشش
در دفاع، بازیكنان باید از یك حركت سُرخورنده استفاده كنند. آنها را وادارید فاصله مشابه عرض شانه را برای پاها حفظ كنند و از گام‌های خیلی كوتاه و سریع كه روی زمین كشیده می‌شوند، استفاده كنند. این مهارت، اشاره- فشار- كشش نامیده می‌شود. پای پیشتاز به جهت دلخواه حركت اشاره می‌كند در حالی كه یك گام كوچك، سریع و سُرخورنده را طی می‌كند. (شكل1- 5). نیروی لازم برای اشاره به جهت حركت و سُرخوردن از فشار روی پای عقبی حاصل می‌شود كه بدن را حركت داده وزن را روی پای جلویی منتقل می‌كند. این عمل، به سرعت با كشش و سُرخوردن پای عقبی برای بازیافتن حالت ایستادن مناسب، ادامه می‌یابد.
بازیكنان باید شروع‌های دفاعی و سرخوردن‌ها را به راست، به چپ، به سمت جلو، به سمت عقب و ضربدری بیاموزند، كه در همگی آنها فاصله سراز زمین باید حفظ شود. جهش كردن‌های كوچك به جای سُرخوردن باعث از دست دادن حالت ایستادن مناسب می‌شود. نتیجه این كار از دست دادن زمین (به عنوان یك دوست) اتلاف زمان و همچنین از دست دادن فضاست، لذا حفظ سر در ارتفاع مشخص را مورد تأكید قرار دهید.


شكل 1- 5: اشاره و فشار.

نكته‌های مورد توجه مربیان درباره شروع‌ها
·با حفظ حالت ایستادن مناسب، برای شروع حركت آماده باشید.
·بدانید كه استفاده از زمین برای شما مفید است؛ هنگام شروع، پاها را روی زمین حفظ كنید.
·وزن بدن را در جهت دلخواه برای حركت منتقل كنید، حركت سر در جهت مزبور تقدم زمانی دارد.
·بدن را برای شروع حركت پایین نگاه داشته و از حركت دست‌ها استفاده كنید.
·ابتدا از اصل پای پیشتاز استفاده كنید.
·برای حركت دفاعی سرخورنده، از قانون اشاره- فشار- كشش استفاده كنید.
در خطوط مستقیم شروع به حركت كنید.


گام برداشتن (چرخش)
چرخش حركتی است كه در آن بدن در یك حركت دایره‌ای، روی سینه یك پا تغییر مكان می‌دهد در حالی كه بازیكن حالت ایستادن مناسب قبلی را حفظ می‌كند. (1- 6).
(از آن جا كه مهارت اساسی برای آغاز همه حركت‌ها تغییر می‌كند، چرخش یكی از مهمترین حركت‌هایی است كه برای چابكی و تعادل مؤثّر است.) همچنین ضعیف‌ترین آموزش و كمترین كاربرد مهارت‌ها مربوط به چرخش است.
چرخش می‌تواند روی هر یك از پاها به عنوان مركز و محور چرخش انجام شود. وقتی چرخش بدن به سمت جلو (چرخشی كه بدن در حول محور به سمت جلو حركت می‌كند) انجام می‌شود آن را چرخش جلویی می‌نامند (شكل 1- 7).
همان طور، چرخش پشتی حركت است كه فرد را حول محور چرخش به عقب حركت می‌دهد (شكل 1- 8).

http://img.tebyan.net/big/1385/09/89...1054185154.jpg
شكل 1- 6: چرخش كردن: یك دوران بدن است كه در آن سینه پای غیرمتحّرك در جای خود ثابت می‌ماند.

http://img.tebyan.net/big/1385/09/47...9520635134.jpg
شكل 1- 8: چرخش روی پای چپ- چرخش پشتی، الف- حالت شروع ب- حالت پایانی.

بازیكنان باید بیاموزند با توپ و بدون توپ ، در حمله چرخش كنند. در دفاع ، چرخش اولین حركت مورد استفاده بازیكن در تغییر حالت از وضعی به وضع دیگر در هنگام ریباند است همان گونه كه در شكل 9-1 نشان داده شده است .

http://img.tebyan.net/big/1385/09/10...8222177172.jpg
شكل 1- 9: الف- تغییر حالت ب- ریباند.

نكته‌های مورد توجّه مربیان در باره چرخش‌ها
·با حفظ حالت ایستادن مناسب، بدن را پایین نگاه دارید و موقعیت سر نسبت به زمین را حفظ كنید.
·فاصله بین دو پا را در حد عرض شانه حفظ كنید.
·تعادل خود را حفظ كنید و سر را بالا نگاه دارید.
·سریع، امّا صحیح چرخش كنید.
از چرخش برای دوران به اندازهº180 استفاده كنید، اگر دوران بیشتری لازم است، چرخش را تكرار كنید.


توقّف
سریع بودن با حفظ تعادل و كنترل به معنای این است كه بازیكنان قادر به استفاده از حالت ایستادن، شروع مناسب، حركت سریع (اعم از دویدن و سر خوردن)، و سرانجام توقّف در یك حالت متعادل هستند.
دو توقّف قابل توصیه اصلی بسكتبال عبارتند از: یك شماره‌ای (توقّف سریع) و دو شماره‌ای (توقّف با گام‌های بلند).

توقّف سریع
روش توقّفی كه برای مبتدیان ترجیح داده می‌شود، توقّف سریع است كه گاهی توقّف پرشی نامیده می‌شود. توقّف سریع در پی دویدن یا سُرخوردن اجرا می‌شود. هنگام دویدن، بازیكن پرش كوتاهی روی یك پا انجام می‌‌دهد و در این حال فاصله كمی با زمین پیدا می‌كند و با پاهای موازی (در یك خط) یا عقب و جلو فرود می‌آید. (شكل 1- 10) هر دو پا در یك زمان با زمین برخورد می‌كنند. (یك شماره‌ای)

http://img.tebyan.net/big/1385/09/85...4120174165.jpg
شكل1- 10: الف- توقّف سریع ب- فرود در حالت استقرار اولیه.


توقف سریع تقریباً همیشه مفید است زیرا باعث استفاده از زمان و فضا می‌شود. این عمل فقط با یك شمارش و بسرعت اتفاق می‌افتد و در دفاع و حمله قابل استفاده است (با و بدون توپ)، این نوع توقف تكمیل عمل چرخش است و یكی از ورزش‌های اولیه برای حركت و كنترل بدن است. قوانین بسكتبال به بازیكنان اجازه استفاده از هر دو پا را برای چرخش بعد از توقّف سریع می‌‌دهد. این حالت ضمن حفظ كنترل و تعادل، دامنه حركت وسیعی را ممكن می‌سازد. توقّف سریع برای قرار گرفتن در حالت اولیه، برای شوت، پاس یا دریبل مهم است و می‌تواند به طور بسیار مؤثّری پس از دریبل یا دریافت پاس مورد استفاده قرار گیرد.
نكته‌های مورد توجّه مربیان در مورد توقّف
·از توقّف سریع استفاده كنید، اگر قصدº 180تغییر جهت در حین دویدن را دارید در این حال از توقّف با پاهای باز استفاده كنید.
· هنگام استفاده از توقّف سریع، روی یك پا پرش كنید و در حالت ایستادن مناسب فرود آیید، در حالی كه هر دو پایتان در یك لحظه زمین را لمس می‌كنند، نزدیك زمین باقی بمانید.
هنگام استفاده از توقّف آهسته یا دو مرحله‌ای روی پای عقب تكیه كنید و بدن را پایین نگاه دارید.

توقّف آهسته
این توقّف، دو مرحله‌ای است كه در آن فرود روی پای عقب انجام می‌شود(مرحله اول) و پای جلو بلافاصله با زمین برخورد می‌كند(مرحله دوم). استفاده اولیه این توقّف تغییر جهت در پی دویدن به سمت جلو است. برای تمامی حالت‌های حركتی دیگر باید از توقّف سریع استفاده شود.

پرش
پرش یك مهارت مهم است، خصوصاً در رشته‌ای كه گل و هدف آن در ارتفاع قرار گرفته باشد. مربیّان اغلب پرش را یك توانایی طبیعی در نظر می‌گیرند كه بازیكن یا آن را دارد و یا ندارد و قابل آموزش نیز نیست. این عقیده خیلی از واقعیت دور است.
اصول اساسی به منظور پیشرفت در مهارت پرش وجود دارد. اول، بازیكن نیاز دارد بیاموزد كه در حالت ایستادن مناسب و آماده پریدن باشد. وقتی آنها می‌آموزند كه آماده پریدن باشند، قادر خواهند شد در هر موقعیت بسرعت پرش كنند.
دوم، بازیكنان شما قادر به پرش بلندتر خواهند بود اگر به قدرت عضلانی پای خود اضافه كنند. مربیان باید با كمك تمرین‌های استقامتی همگام با مهارت‌های پرش، قدرت عضلات آنها را افزایش دهند.
سوم، بازیكنان باید توجّه داشته باشند چگونگی فرود آنها بعد از یك پرش، مشخص كننده سرعت و ارتفاع پرشی خواهد بود كه بلافاصله بعد از فرود انجام خواهد شد. بهترین فرود به دست آوردن حالت ایستادن مناسب همراه با تعادل و پاهای باز است. در این صورت بازیكن آماده پرش مجدد است. هنگامی كه بازیكنان ابتدا یاد می‌گیرند تا در پرش از دو دست و دو پای خود استفاده كنند، كنترل و حالت بدن با بهترین آموزش به آنها ارائه می‌شود.
در قسمت بعد روش اجرای پرش با دو پا، یك پا و پرش سرعتی توضیح داده می‌شود و زمان مناسب برای استفاده از هر كدام نیز، ذكر می‌شود.

پرش با دو پا
پرش روی دو پا كندتر از پرش روی یك پا در حال حركت است. بهترین مورد استفاده آن زمانی است كه بازیكن در مكانی شلوغ قرار دارد (نظیر شلوغی حاصل در تلاش برای ریباند) یا در یك لی آپ قدرتی در نزدیكی مدافعان.
پا، یا پاهای آماده پرش باید قبل از انجام پرش محكم روی زمین قرار گیرند (بازیكنان باید تصور كنند كه پاهایشان را در زمین میخكوب كرده‌اند) تا حداكثر انقباض عضلانی حاصل شود.
به بازیكنان بیاموزید هر جا ممكن است از سرعت حركت بدن خود استفاده كنند، بدین صورت كه (الف) از حركت بدن در حال دویدن به سمت جلو با كوبیدن محكم یك پا (پاها) به زمین برای بلند شدن از زمین سود ببرند و (ب) با پرتاب كردن دست‌ها با قدرت به جلو به اندازه حركت بدن در جهت دلخواه اضافه كنند (هنگامی كه زمان و فضا اجازه این كار را می‌‌‌دهد). (شكل 1- 11).

پرش روی یك پا
پرش روی یك پا هنگام حركت و زمانی كه حداكثر ارتفاع پرش مورد نیاز است، مفید است. بازیكنان باید روش پریدن روی یك پا را بدانند تا بتوانند در لی آپ‌ها و پرش ارتفاع به سمت سبد یا تخته، یورش ببرند.

پرش سریع
پرش‌های سریع بهترین راه میانه است كه باعث استفاده از زمان و فضا و همچنین نگهداری حالت بدن و كنترل آن می‌شود. یك پرش سریع باید در زمان تراكم بازیكنان، برخورد یا رقابت در پرش اطراف سبد وجود دارد، مورد استفاده قرار گیرد. اینها پرش‌های توأم با حركت دو دست و دو پا هستند، بدون وجود حركت سریع بدن كه از حالت ایستادن اولیه آغاز می‌شود. قبل از شروع پرش باید دست‌ها در ارتفاع معادل سرقرار گیرند، در حالی كه بازوها موازی با زمین هستند.


شكل 1- 11: الف- حالت آماده پرش ب- و پرش سریع.


نكته‌های مورد توجّه مربیان در باره پرش
·آماده پرش باشید- حالت ایستادن مناسب ورزشی بگیرید، پرش كنید، و در حالت ایستادن صحیح فرود آیید.
·اغلب اوقات با استفاده از دو دست و روی هر دو پا بپرید (خصوصاً هنگام ریباند).
·برای پرش قدرتی، توأم با كنترل روی دو پا و برای سرعت و ارتفاع روی یك پا پرش كنید.
·اگر وقت كافی داشتید از حركت سریع بدن هنگام دویدن به جلو و حركت پرتابی دست‌ها برای پرش استفاده كنید.
·هرگاه ممكن است، از پرش‌های سریع استفاده كنید.
هنگام مبادرت به شوت جفت، از توقّف‌های سریع و پرش‌های سریع استفاده كنید.

تمرین‌های اساسی حركت
كنترل حالت ایستادن صحیح
هدف: برای پیشرفت در مهارت حالت‌های مختلف ایستادن، به دست آوردن حالت مناسب و باقی ماندن در آن حالت.
تجهیزات: فضای نیمه زمین بسكتبال (حداقل).
روش:بازیكنان در زمین پخش می‌شود در حالی كه رو به مربی هستند و حالت‌های مختلف ایستادن ورزشی را به خود می‌گیرند و در همان حالت باقی می‌مانند تا بوسیله مربی یا دستیار كنترل شود.

استقرار مقابل آینه
هدف: ارزیابی شخصی از حالت‌های ایستادن از راه شناسایی حالت مناسب با نگاه كردن در آینه.
تجهیزات: بازیكن و یك آینه تمام قد.
روش:هر بازیكن همه حالت‌های مختلف ایستادن صحیح را مقابل آینه كنترل می‌كند، هر كدام از حالت‌ها را 5 ثانیه حفظ می‌كند از یك همكار می‌توان در صورت نبود یك آینه تمام قد استفاده كرد.

شروع، گام برداشتن و توقّف با آرایش صفی
هدف: پیشرفت و مهارت شروع، چرخش و توقّف.
تجهیزات: زمین كامل.
روش: همه بازیكنان در چهار گروه پشت خط عرضی یك طرف زمین جای می‌گیرند، در حالی كه مربی وسط زمین ایستاده است.شكل 1- 12: مربی حالت‌هایی را كه بازیكنان باید اجرا كنند، اعلام می‌كند.

حالت‌ها
● گام‌های قطع شونده: از خط عرضی شروع كنید و به انتهای دیگر زمین بروید، دست‌ها را بالا نگاه دارید، كفش‌های شما باید صدای جیغ مانندی در برخورد با كف زمین ایجاد كنند. به یاد داشته باشید از كف زمین به نفع خود استفاده كنید.
● تغییر سرعت: بعد از یك شروع سریع، دو یا سه نوع حركت با سرعت‌های مختلف را اجرا كنید. چابك باشید و از انواع حركت‌ها استفاده كنید (از یكسانی پرهیز كنید).
● چرخش‌ها: چرخش كامل جلویی و پشتی (مشابه توقّف با پاهای باز).
● دویدن همراه با تقسیم دید چشم‌ها: چهار بازیكن به طور همزمان با نصف سرعت شروع به حركت می‌كنند در حالی كه نگاه مستقیم خود را به سبد مقابل معطوف كرده‌اند و از دید جانبی خود برای باقی ماندن در خط مستقیم و برای حفظ فاصله از طرفین استفاده می‌كنند.
● توقّف سریع: در خطوط پرتاب آزاد و نیمه زمین.
نكته: مربیان می‌توانید بازیكنان را در توقّف سریع، نگاه دارند تا حالت آنها را كنترل كرده و اشتباهات را اصلاح كنند. بازیكنان ممكن است حالت دریبل یا دویدن با حداكثر سرعت را بدون توپ تصور كنند (در حمله). اگر توقف سریع در دفاع استفاده می‌شود پاها باید در همه اوقات فعال باشند.

شكل 1- 12: شروع، دویدن و توقف با آرایش صفی.


●توقف آهسته: حركات متناوب به سمت جلو و عقب از خط انتهایی تا خط پرتاب آزاد، آغاز می‌شود (توقف آهسته، برگشت)، برگشت به خط زیرین (عمل برگشت) رفتن به خط نیمه زمین، بازگشت به خط پرتاب آزاد، و بعد رفتن به خط پرتاب آزاد دیگر، برگشت به خط نیمه، رفتن به خط انتهایی سمت مقابل و به همین ترتیب(شكل 1- 13)

http://img.tebyan.net/big/1385/09/22...8255131689.jpg
شكل 1- 13: حالت توقف آهسته.

● دویدن با فاصله (یك مهارت پیشرفته كه می‌توان با تمرین تغییر سرعت آن را مورد استفاده قرار داد) با اعلام مربی چهار بازیكن اول هر صف حركت در دالان خاص خود را آغاز می‌كنند. نفر بعدی هر صف با رسیدن فرد جلو به فاصله 5/4 الی 5/5 متری شروع به حركت می‌كند و فاصله را حفظ می‌كند. این تمرین خصوصاً هنگام تركیب با تمرین تغییر سرعت تبدیل به یك مبارزه و رقابت می‌شود.
نكته: مربی می‌تواند تمرین را به یك تمرین با سوت تبدیل كند. چهار بازیكن شروع به حركت كرده با هرسوت كوتاه توقف آهسته (یا سریع) انجام می‌دهند. سپس برگشته با دو سریع تا سوت بعد به حركت خود ادامه می‌دهند. گروه بعد همواره با سوت دوم بعد از گروه اول حركت می‌كنند. این تمرین تا رسیدن آخرین بازیكن به خط عرضی مقابل و در حالی كه همه بازیكنان زمین را طی كرده باشند، ادامه می‌یابد. این یك تمرین عالی برای آمادگی جسمانی است.

هنگام اجرای تمرین به یاد داشته باشید:
● هر تغییری در یك چرخه انجام می‌گیرد. (رفت و برگشت)
● اولین بازیكن در هر صف باید همواره به موقعیت اول خود در خط عرضی باز گردد و قبل از زمان حركت، آماده باشد. بازیكنان باید گوش به فرمان حركت و تعیین جهت آن بوسیله مربّی باشند.
● در آغاز تمرین فاصله مساوی از طرفین باید رعایت شود.
● زمان حركت گروه دوم، هنگامی است كه گروه قبلی به نزدیكی خط پرتاب آزاد رسیده باشند، مگر این كه جهت حركت رو به خط آغازین باشد.
● همه گروه‌ها به خط انتهایی مقابل می‌روند و با تجدید آرایش به گونه‌ای كه نفرات اول جلو صف قرار گیرند، آماده برگشت در جهت مقابل می‌شوند.

پرش‌های سریع صفی
هدف:پیشرفت در مهارت اولیه پرش كردن برای ریباند و شوت.
تجهیزات: فضای نصف زمین (حداقل).
روش: بازیكنان در چهار صف پشت خط عرضی و مربی نزدیك خط نیمه جای می‌گیرند.
یك چرخه «رفت و برگشت» از پرش‌های سریع نیز قابل افزودن به این تمرین است. به محض شنیدن فرمان حركت، اولین موج بازیكنان از حالت اولیه با حداكثر سرعت به سمت جلو می‌‌دوند. هر زمان علامت شست به سمت بالا، داده شد، بازیكنان یك توقف و پرش سریع را به اجرا می‌گذارند. آنها عمل پرش سریع در جا را ادامه می‌‌دهند تا با دیدن علامت شست به دویدن در جهت مشخص شده، مبادرت كنند. همزمان با تكرار دو سریع گروه اول، گروه دوم از خط انتهایی شروع به دویدن می‌كنند. این عمل ادامه پیدا می‌كند تا این كه همه گروه‌ها به خط انتهایی مقابل برسند. مربی باید در مقابل و قابل رؤیت بوسیله كلیه بازیكنان باشد تا بتوانند علایم او را به راحتی ببینند.

ضربه زدن در بین طرفین (جامپ بال)

هدف: پیشرفت در مهارت‌های پرش برای موقعیت‌های بین طرفین.

تجهیزات:یك توپ برای هر دایره، بازیكنان در گروه‌های دو نفره در دایره‌ها.

روش: با استفاده از مهارت‌های اولیه پرش، دو نفر در سه دایره آماده پرش هستند، مربی یا یك بازیكن توپ را بین بازیكنان به هوا پرتاب می‌كند.

منبع: كتاب مهارت‌ها و تمرین‌های بسكتبال

Omid7 02-13-2010 07:49 PM
آموزش گام به گام بسکتبال (3)



حرکت‌های بدون توپ
یکی از مشکل‌ترین وظایف در مربی‌گری، آموزش حرکت‌های بدون توپ (آهن‌ربای بازی‌ها) به بازیکنان است. یک بازیکن بتنهایی (با پنج بازیکن در تیم) 80% زمان بازی در حمله را بدون توپ‌بازی خواهد کرد.
مطالب فوق اهمیت قابل توجهی برای پیشرفت در مهارت‌های فردی بدون مالکیت توپ را بیان می‌کند. اغلب مربیّان بر این باورند که این قسمت مشکل‌ساز با اغلب بازیکنان جوان است. بازیکنان اغلب مجذوب توپ هستند و به نظر می‌رسد تقریباً به طرز ناراحت کننده‌ای در حمله، جذب توپ می‌شوند. وقت قابل توجهی باید در آموزش این مطلب صرف شود که حرکت‌های بدون توپ، دارای همان اهمیت هستند که به وجود آوردن موقعیت گل، در حرکت‌های با توپ صورت می‌گیرد. کمک به بازیکنان در فهم این مطلب، کلید تشویق آنها برای اجرای حرکت‌های با هدف در زمان مالکیت توپ است.

اصول بنیادی حرکت‌های بدون توپ
برای حرکت کردن موثر بازیکنان بدون توپ، اصول اساسی و مشخصی وجود دارد که باید در آنها کسب مهارت کنند و در زمین به خاطر بیاورند.
• هوشیار باشید و یاد آورید که همه حرکت‌ها، روی زمین آغاز می‌شوند.
• با تسلط، تعادل و چابکی حرکت کنید.
• با هدف حرکت کنید، بازیکنان باید از حرکت هم تیمی‌های خود آگاه باشند و تمرکز خود را روی راهبردی کلی تیم، حفظ کنند.
• موقعیت توپ و مدافعان را مورد مطالعه قرار دهید. حالت‌های بازی تیم معین‌کننده کلیه حرکت‌هایی است که فرد باید انجام دهد، اما این حرکت‌ها باید در ارتباط با موقعیت و حرکت‌های توپ و هم‌چنین مدافعان، اجرا شود. بازیکنان باید بیاموزند تا خود را به مناطق آزاد زمین برسانند، جایی که می‌توانند پاس دریافت کنند.
• آزاد شدن یا خالی کردن منطقه- اولین هدف از حرکت بدون توپ آزاد شدن برای دریافت پاس از کسی است که توپ را در دست دارد. بازیکنان باید یاد بگیرند ابتدا برای آزاد شدن و دریافت پاس تلاش کنند و اگر ممکن نشد، راه را برای بازیکنان دیگر باز کنند.
• از حالت دریافت کامل استفاده کنید- این موقعیت، فاصله 5/4 الی 6 متری از صاحب توپ است، جایی که فرد آزاد است و می‌تواند پاس دریافت کند. بطور ایده‌آل، این موقعیتی خواهد بود که به بازیکنان امکان پاس، شوت یا دریبل بدهد.
• یک هنرپیشه باشید- حرکت بدون توپ یک رقابت مستمر بین مدافعان و مهاجمان است؛ مشغول کردن فکر و حواس حریف، مستلزم استفاده از فریب‌های قابل باور برای به ستوه آوردن مدافعان و بازی کردن نقش یک طعمه است.
• پنهان شدن از دیدن مدافع- به خارج از منطقه دید مدافع حرکت کنید و او را وا دارید که سرخود را برگرداند. از آن جا که اغلب مدافعان پشت خود را به سبد و دید خود را روی توپ حفظ می‌کنند، مهاجمان باید از پشت آنها به سمت خط زیرین و دور از توپ حرکت کنند. این برش‌ها می‌توانند بهترین باشند، زیرا پیش‌بینی آن برای مدافع مشکل است.
• حرکت به سمت توپ- هنگام حرکت برای دریافت پاس دو مطلب دارای اهمیت است. اول، باقی ماندن در موقعیتی آزاد. دوم، حرکت به سمت توپ. مگر حالتی که شما مدافع خود را پشت سرگذاشته در حال انجام برش به سمت سبد هستید.
• برای آزاد شدن از مدافع به او نزدیک شوید- از آن جا که این قانون مخالف برداشت همگانی است، بسیاری از بازیکنان این اشتباه را مرتکب می‌شوند که با دور شدن از مدافع خود، قصد آزاد شدن از او را دارند. در عمل، بسیار موثرتر است که در نزدیکی مدافع بمانید و ناگهان با دور شدن از وی، خود را آزاد کنید. این حرکت تقریباً همیشه موثّر است زیرا به مهاجم اجازه می‌‌‌دهد حرکتی انجام دهد که قبل از واکنش مدافع و سریعتر از آن انجام می‌شود.

حرکت‌های بنیادی (بدون توپ)
حرکت‌های اولیه بدون توپ باید به هر بازیکن آموزش داده شود. اغلب این حرکت‌ها، لازم است که با کارهای فریبنده برای گمراه کردن مدافع همراه باشد.

برش‌های V
حرکت‌ها یا برش‌هایی که به منظور خاص انجام می‌گیرد، شامل حرکت «قریب و تغییر مسیر ناگهانی» یا برش V هستند. برش V حرکت اصلی زیگزاگ یا برش‌هایی با تغییر مسیر را شامل می‌شود که یک شکل V را ترسیم می‌کند. برای اجرای این برش، وزن خود را روی پای مخالف جهت دلخواه منتقل کنید، روی آن فشار لازم را به زمین وارد کرده با پای دیگر در جهت دلخواه گام بردارید. بطور مثال، وارد کردن فشار روی پای راست و گام به سمت چپ با پای چپ. یک طرف شکل V اغلب حرکت به سمت سبد، دور از آن یا به سمت مدافع است. سمت دیگر V، تغییر جهت با یک برش سریع برای آزاد شدن است (شکل 2-1). بهترین روش برای آموزش بازیکنان جوان، استفاده از عبارت «قریب و تغییر جهت ناگهانی» برای آزاد شدن است. قسمت اول حرکت V به سمت سبد یا مدافع (فریب) به آهستگی انجام می‌شود، اما قسمت آخر V با سرعت در پی‌ آن صورت می‌گیرد (تغییر جهت ناگهانی) تا بازیکن آزاد شود. این تغییر جهت اغلب بسمت توپ انجام می‌شود.

http://img.tebyan.net/big/1386/01/18...4136160208.jpg
شکل 2- 1: برای آزاد شدن، نزدیک مدافع جای بگیرید. O2 در نزدیکی X2 حرکت می‌کند سپس یک برش V سریع را برای آزاد شدن انجام می‌‌‌دهد تا پاس دریافت کند.

برش‌های جلویی و پشتی
این حرکت‌ها پس از پاس دادن یک بازیکن به هم تیمی انجام می‌شود و در پی آن بازیکن در یک رقابت با مدافع خود، برش کرده برای دریافت یک پاس احتمالی به سمت سبد می‌رود. حرکت «پاس و برش» که اغلب «بده و برو» نامیده می‌شود، یکی از با ارزش‌ترین حرکت‌های تهاجمی در بسکتبال است.
بده و برو دو شکل دارد: حرکت اول که ترجیح نیز داده می‌شود، برش از جلوی مدافع است که به مهاجم در حالی که از مدافع خود پیش افتاده است اجازه دریافت یک پاس را می‌‌دهد (موقعیتی عالی برای کسب امتیاز) و دیگر برش از پشت مدافع که به مهاجم اجازه می‌‌دهد که از پشت مدافع با کسب موقعیت مناسبت به سمت سبد برود (شکل 2- 2). توجّه داشته باشید که فرار از جلو مدافع، با استفاده از برش V مدافع را میخ‌کوب می‌کند، در حالی که برش از پشت، برشی به خط مستقیم است.

حرکت‌های فریبنده
هر کدام از حرکت‌های بنیادی که مدافع را سرگرم کند، حرکت‌های فریبنده است، نظیر گیج کردن مدافعان و بازداشتن آنها از کمک کردن به دفاع یک بازیکن صاحب توپ یا مانع شدن از ایجاد تله برای صاحب توپ. به بازیکنان بیاموزید یک هنرپیشه باشند و حریف را گیج کنند و او را گمراه سازند با حرکت‌هایی نظیر: حرکت‌های گول زننده چشم، فریب‌های بدنی، و دیگر فریب‌های تصویری و صوتی.

http://img.tebyan.net/big/1386/01/25...7662519276.jpg
شکل 2- 2: برش‌های جلویی و پشتی- بده و برو

حرکت‌های هنگام انجام شوت
هنگامی که در عمل شوت، توپ روی هواست، هر مهاجم بسته به مکان خود در زمین، باید به موقعیت گرفتن ریباند برود یا برای انجام وظایف دفاعی حرکت کند. بازیکنان باید بیاموزند که هرگز ثابت به تماشای توپ سرگرم نشوند.

حرکت‌های تعیین شده
اینها حرکت‌های فردی هستند که سیستم بازی یک تیم برای موقعیت‌های بخصوص، مقرر کرده است. موقعیت‌هایی نظیر: بین طرفین، شروع بازی از پشت خطوط زمین، پرتاب‌های آزاد و نقشه‌های تیمی. همه بازیکنان باید تکالیف فردی خود را بطور مناسب و بسرعت انجام دهند. اجرای صحیح این حرکت دارای اهمیت یکسان با اصل نقشه است.

حرکت‌ها برای اجرای اسکرین‌ها یا اسکرین
آرایش تیمی و استفاده از اسکرین‌ها برای آزاد کردن یک هم تیمی جهت دریافت پاس یا حمله با دریبل از غیرخودخواهانه‌ترین حرکت‌های تیمی است که هر بازیکن باید بیاموزد. البته این شامل توانایی استفاده از اسکرین‌ها به عنوان یک ابزار اساسی در تهاجم فردی است. آموزش نحوه آرایش و استفاده از اسکرین‌ها باید بعد از طی آموزش‌های اولیه، یاد داده شود. بازیکنان در مدرسه ابتدایی باید بر یاد‌گیری حرکت‌های بدون توپ دیگر، تمرکز کنند.

انواع اسکرین‌ها
اسکرین‌ها می‌توانند براساس مکان انجام آن کلاس بندی شوند (سمت توپ یا دور از آن)، یا براساس چگونگی استفاده از آنها (اسکرین‌های به سمت بالا که پشت مدافع یا سمتی که دید ندارد، انجام می‌شود، اسکرین‌های سمت پایین که جلو یا کنار مدافع، انجام می‌شوند)، یا براساس نوع تماس بدن که برای اسکرین استفاده می‌شود (جلو و یا پشت بدن).
مربیان باید نظریه خود را درباره چگونگی عمل‌کرد اسکرین، دنبال کنند. بعضی مربیان از اسکرین در نقطه یا محل خاصی در زمین حمایت می‌کنند، (اسکرین موقعیت)، در حالی که دیگران اسکرین یک مدافع را، ترجیح می‌دهند (اسکرین بازیکن). اسکرین بازیکن اغلب برای آزاد کردن بازیکن موثرتر است، امّا ممکن است به انجام خطاهای بیشتری بعلت بلوکه کردن یا اسکرین غیرقانونی منجر شود.

اجرای اسکرین یا اسکرین
اجرای یک اسکرین حرکت بنیادینی است که باید در ادامه آموزش داده شود. بازیکنان باید از یک توقّف سریع و صدادار با پاهایی به فاصله عرض شانه و دست‌هایی دور از تماس با حریف در اسکرین، استفاده کنند. (شکل 2- 3) اسکرین باید عمودی (بدون انحراف به هیچ طرف) و در مسیر مورد پیش بینی مدافع، انجام شود و باید آنقدر با فشار و قدرتمند انجام شود که مدافع آن را ببیند و صدای آن را بشنود. بازیکن اسکرین کننده باید با صدا، بدن پایین نگاه داشته شده، پاهای باز و آماده برخورد باشد. در مقابل تیم‌های دفاعی خوب، برش‌کننده اغلب اسکرین داده می‌شود، اما خود اسکرین کننده آزاد خواهد شد.

http://img.tebyan.net/big/1386/01/11...8410381147.jpg
شکل 2- 3: اسکرین جلویی: توقف سریع و با سرو صدا با پاهای باز، دور نگاه داشتن دست‌ها از اسکرین. این جا اسکرین کننده سمت راست قرار دارد.

دیگر انواع اسکرین‌ها عبارتنداز: اسکرین پایینی (به سمت سبد) که علیه دفاع متراکم و عقب نشسته استفاده می‌شود و اسکرین بالایی یا به سمت بالا (دور از سبد) علیه فشار یا دفاع سمت توپ مدافعان.

استفاده از اسکرین
مشکل‌ترین قسمت شیوه اسکرین، واداشتن مدافع برای حرکت به سمت اسکرین است (بازیکنان باید از هم تیمی خود به عنوان یک مانع استفاده کنند) این کار با یک برشV انجام می‌شود که اغلب با حرکت سمت سبد شروع می‌شود همان گونه که در شکل 2- 4 نشان داده شده است.

شکل 2- 4: استفاده از اسکرین، برای O3 و در مقابلX3 یک اسکرین ایجاد شده است و او با استفاده از یک برش V، مدافع خود را به سمت اسکرین می‌راند.



بازی‌کنان باید آنقدر نزدیک به اسکرین‌کننده برش کنند که شانه‌هایشان با هم تماس پیدا کند. در اسکرین‌های دور از توپ، بازیکن در حال استفاده از اسکرین باید حالت مناسب و با کنترل خود را حفظ کند و در حالی که از اسکرین عبور می‌کند، دست‌هایش را بالا نگاه دارد و آماده دریافت پاس باشد. رعایت زمان در اجرای اسکرین، عامل بسیار مهمی در اجرای موثّر آن است، بازیکنان باید در انتظار استقرار بازیکن اسکرین کننده باشند و بعد حرکت خود را آغاز کنند.

حرکت‌های نادرست
این حرکت‌ها زمانی اتفاق می‌افتد که یک بازیکن بدون توپ مرتکب اشتباه می‌شود. به بازیکنان بیاموزید که توجّه خود را بر مواردی زیر متمرکز کنند: بازیافتن مهاجمی که فرار کرده است، درخواست کمک از هم تیمی‌ها هرگاه لازم باشد و حفظ حالت مناسب بدن و آمادگی برای حرکت بعدی بفوریت. این مطلب خصوصاً زمانی مهم است که یک مهاجم در اثر اشتباه توپ را از دست داده است.

نکته‌های مورد توجّه مربیان درباره حرکت بدون توپ
• هنگام شروع حرکت از تماس پاها با زمین حداکثر استفاده را بکنید.
• با تسلط حرکت کنید.
• با هدف حرکت کنید.
• موقعیت توپ و مدافع را ارزیابی کنید و بعد واکنش نشان دهید.
• یا خود را آزاد کنید یا از سر راه کنار بروید- هرگز بی‌حرکت نایستید.
• با کسب آگاهی از حالت کامل دریافت توپ استفاده کنید.
• یک هنرپیشه باشید. ابتکار عمل را به دست بگیرید، از قریب‌های قابل قبول استفاده کنید و با حالت تهاجمی خط سیر توپ را تعقیب کنید.
• خود را از مدافع آزاد کنید.
• به سمت توپ که به شما پاس داده شده حرکت کنید.
• برای آزاد کردن خود به مدافع نزدیک شوید.
• اسکرین‌های قوی، باصدا و قانونی، اجرا کنید.
اسکرین‌ها و پیک‌های خود را به زاویه مناسب و در مسیر حرکت پیش‌بینی شده مدافع، اجرا کنید.

تمرینات برای حرکت بدون توپ

حرکت‌های بدون توپ در چند صف
هدف: آموزش حرکت‌های اولیه بدون توپ بوسیله شبیه سازی
تجهیزات: نصف زمین (حداقل)
روش: بازیکنان در چهار صف در پشت خط عرضی جای می‌گیرند. اولین بازیکن هر صف، از یک سمت به سمت دیگر حرکت بدون توپ می‌کند، در حالی که توپ را در مرکز زمین، تصور می‌کند. (شکل 2- 5)

حالت‌ها
• برش‌های V برای آزاد شدن (در نظر گرفتن حرکت به سمت سبد و بعد به سمت توپ یا به سمت توپ یا به سمت مدافع و بعد به سمت توپ) در پی برش‌های V بازیکنان باید به توقّف‌های سریع حالت دریافت توپ فرضی را وانمود کنند و این عمل در طول زمین ادامه یابد.
• حرکت فرار از پشت مدافع در پی برش V برای آزاد شدن. حرکت پای مناسب و حالت دست مورد تأکید هستند. (دست‌ها را بالا نگاه دارید- خود را آزاد کنید؛ دست دور از سبد پایین قرار گیرد- حرکت از پشت مدافع).


شکل2- 5: تمرین در صفوف: برش‌های V، برش‌های پشتی، برش‌های جلویی، و برش‌ها از عقب بدون توپ.


• برش از جلوی مدافع- یک پاس فرضی به مرکز داده می‌شود و در پی آن از بین مدافع و توپ (برش جلویی) برش انجام می‌شود. (برشV، حرکت دور شونده آرام، برش سریع به سمت توپ) و توقّف سریع در خطوط پرتاب آزاد و نیمه زمین.
• برش از پشت- یک پاس فرضی به مرکز زمین و در پی آن یک برش پشتی (تغییر سرعت، آهسته به سریع) و توقّف سریع در خطوط پرتاب آزاد و نیمه زمین.
نکته: از توقّف‌های سریع در هر یک از خطوط پرتاب آزاد و نیمه زمین، استفاده می‌شود. بعد از اتمام هر توقّف سریع، بازیکنان با استفاده از روش «گرفتن و رویارویی» باید به مبارزه با دفاع فرضی بپردازند. این حرکت‌ شامل: اول توقّف سریع، بعد چرخش و رو به سبد قرار گرفتن و در انتها نگاه کردن به تمامی زمین است.

برش‌ V
هدف: آموزش حرکت‌های اساسی بدون توپ به بازیکنان در موقعیت‌های دو نفره بدون دفاع و دو علیه دو.
تجهیزات: یک توپ و یک سبد برای هر گروه.
روش: آرایش اولیه در دو صف گاردها یا گارد رأس‌ها در بالای زمین و حدود خط نیمه وصف فور‌واردها یا بازیکنان منطقه بال در یکی از طرفین، شکل می‌گیرد.

حالت‌ها
• فورواردها برای آزاد شدن حرکت برش V را انجام می‌‌دهند (فریب و تغییر مسیر ناگهانی) و بعد از دریافت پاس از گارد روی به سبد می‌کنند (شکل 2- 6الف).
• گارد برش پشتی یا جلویی به سمت سبد انجام می‌‌‌دهد و به انتهای صف فورواردها می‌رود (بده و برو) (شکل 2- 6الف)


شکل2- 6: (الف) تمرین برش Vو (ب) حرکت از پشت مدافع.

• در ادامه فوروارد به نفر اول صف گاردها پاس می‌‌دهد و به انتهای صف آنها می‌رود.
• شکل 2- 6- ب نشان می‌‌دهد که در حین دریبل زدن گارد، فوروارد حرکت فرار از پشت را انجام می‌‌دهد.
نکته: فوروارد می‌تواند فریب خود را در برش V به سمت سبد و یا مدافع انجام دهد و با تغییر مسیر بعد خود را آزاد کند.
• هنگامی که اجرای این مهارت به حد قابل قبولی رسید، دو مدافع را در مقابل هر صف قرار دهید تا این تمرین‌ها در یک موقعیت دو علیه دو، اجرا شود.

منبع: کتاب مهارت‌ها و تمرین‌های بسکتبال

Omid7 02-13-2010 07:56 PM
آموزش گام به گام بسکتبال (4)


تسلط بر توپ

تسلط بر توپ شامل همه حرکتهای تهاجمی با توپ نظیر پاس دادن، گرفتن، دریبل کردن، شوت کردن، حرکتهای فردی و ریباند کردن می‌شود. هدف ما در این فصل فقط بحث درباره قسمتهایی از کنترل توپ، شامل مهارتهای پاس دادن، پاس گرفتن و دریبل کردن می‌شود. نوع حرکت دست در مهارتهای کنترل توپ شامل پاس، دریبل و شوت، تقریباً یکسان است؛ یعنی در هر یک از این مهارتها دست حرکت یکسانی را انجام می‌دهد. پاس دادن و گرفتن آن مهمترین حرکتهای بنیادی فردی با توپ است. شوت به عنوان پاس به طرف سبد در نظر گرفته می‌شود و دریبل اسلحه تهاجمی ثانویه است که هرگز نباید بی‌موقع یا بیش از اندازه از آن استفاده شود.
به دست آوردن حالت تهدید سه گانه (حالتی که بازیکن می‌تواند شوت، پاس و دریبل انجام دهد) باید بطور خودکار انجام شود. منظور در این جا این است که بازیکنان، هنگامی که صاحب توپ می‌شوند، اگر در فاصله ممکن برای کسب امتیاز، فرصت کسب امتیاز ندارند، ابتدا برای پیدا کردن هم تیمی جهت پاس، نگاه کنند و در صورت عدم امکان دریبل کنند زیرا این آخرین امکان برای حرکت دادن توپ است که باید استفاده شود.
بازیکنانی را که پاس دهنده و دریافت کننده خوبی هستند، مطمئن سازید که شانس عالی دارند که عضو مهم تیم باشند.


پاس دادن و دریافت آن

پاس دادن و گرفتن، اصل بنیادی است که بیشترین غفلت از آن صورت گرفته است. برای ساختن یک تیم تهاجمی موفق، مهم است که در این مهارتها پیشرفت حاصل شود. پاس دادن و دریافت موثّر آن در قالب پاس منجر به گل، مقیاسی برای ارزیابی توان حمله یک تیم است و همچنین می‌تواند ابزار مهمی برای کنترل زمان بازی در حمله باشد.
بازیکنانی را که پاس دهنده و دریافت کننده خوبی هستند، مطمئن سازید که شانس عالی دارند که عضو مهم تیم باشند. از دیدگاه مربی، پاسکاری خوب موجب از بین بردن فشار دفاع حریف و شکستن دفاع وی خواهد شد. از آن جا که پاس سریعترین راه برای پیشبردن توپ و مقابله با حریف است، اولین اسلحه برای حمله تیمی شماست. این اندیشه را که پاس دادن و دریافت کردن بهترین طرح و نقشه حمله تیمی است، در ذهن آنها تقویت کنید و توضیح دهید که این مهارت موثرترین راه برای کسب هدفهای تهاجمی تیم است، معنای این حرف، رساندن توپ به یک بازیکن آزاد برای فراهم کردن یک موقعیت برای کسب امتیاز است.

اصول اولیه پاس



چند رکن اصلی برای مهارت پاس وجود دارند که باید آموزش داده شوند. پاسهای خوب فقط با وجود این عوامل قابل انجام خواهند بود.
• سرعت- توپ باید به سرعت پاس داده شود (قبل از این که مدافع فرصت واکنش داشته باشد) پاس باید با حرکت ناگهانی و سریع داده شود بطوری که نه خیلی سخت و نه خیلی آرام باشد.
• علامت دادن- هر پاس باید با دقت به سمت یک هدف مشخص فرستاده شود. (اغلب دور از دسترس مدافع)
• زمان مناسب- توپ باید زمانی فرستاده شود که دریافت کننده آن آزاد است نه قبل و بعد از آن.
• فریب‌کاری- پاس دهنده باید با حرکتهای گول زننده مدافع خود را گیج کند، زیرا او پاس دهنده (خصوصاً چشم‌ها) را زیر نظر دارد و قصد پیش‌بینی جهت پاس را دارد.
پاس دهنده باید محل قرار گرفتن هم تیمی‌های خود و همچنین مدافعان را زیر نظر داشته باشد و تمرکز خود را روی فردی که امکان دریافت پاس را دارد، حفظ کند بدون این که به او خیره شود. بهترین روش انجام این کار، بررسی کردن تمام زمین همراه با حالت تهدید سه گانه است. هنگامی که بازیکنان پاس دریافت می‌کنند، اگر در فاصله مناسب و آزاد هستند باید آماده شوت کردن باشند، اگر امکان شوت کردن وجود ندارد، باید سعی کنند توپ را به بازیکن آزاد دیگری پاس دهند، قبل از این که برای حرکت دادن توپ، به دریبل کردن روی آورند.
سریع‌ترین پاس، پاس هوایی است. قوانین اولیه هندسه ثابت می‌کند پاس هوایی سریع‌تر از پاس سنگین (قوسی) یا پاس زمینی است، همان‌گونه که در شکل 3-1 نشان داده شده است

بازیکنان باید یاد بگیرند، بدون خودخواهی توپ را به یک هم تیمی آزاد، پاس دهند و بازیکنی که توپ را در اختیار دارد همچنین می‌تواند به داخل نفوذ کند و بعد پاس بدهد. این عمل به معنای خلق یک موقیت برای پاس منجر به گل است که در آن، حرکت با دریبل به آنها اجازه می‌‌‌دهد که به یار آزاد خود برای کسب امتیاز پاس دهند. هنگام پاس دادن، انتخاب وی باید پاس ساده از کنار مدافع یا بین مدافعان باشد ، آنها نباید در پاس دادن خطر کنند آنها باید باهوش باشند نه رویایی.

انتخاب پاس صحیح

شکل 3-1

سریع‌ترین پاس، پاس هوایی است. قوانین اولیه هندسه (کوتاه ترین فاصله بین 2 نقطه خط راست است) ثابت می‌کند پاس هوایی سریع‌تر از پاس سنگین (قوسی) یا پاس زمینی است، همان‌گونه که در شکل 3-1 نشان داده شده است.
شکل 3- 1 انواع پاس‌ها: مسیر و فاصله‌ای که طی می‌شود.
بنابراین پاس هوایی، اولین پاسی است که باید استفاده شود. همه پاس‌های پیرامونی دفاع، باید پاس هوایی باشد و از پاس قوسی فقط در موارد زیر استفاده می‌شود:
• درضد حمله (حمله سریع) که هم تیمی مدافع را پشت سرگذاشته و این نوع پاس به او اجازه می‌‌دهد با ادامه عمل دویدن، توپ را به راحتی دریافت کند.
• بازیکن پست پایین که مدافع جلو او جای گرفته است.
پاس زمینی در موارد زیر استفاده می‌شود:
• بازیکنان که پست بازی می‌کنند و از مدافع خود کوتاهتر هستند.
• بازیکنان پست که در نزدیکی خط عرضی، آزاد هستند.
• بازیکنانی که از پشت مدافع به سمت سبد برش می‌کنند.
• بازیکنان در یک شرایط اضطراری.
پاس دادن در موقعیتهای خاص

موقعیتهای دیگر مربوط به پاس دادن نیز باید مورد بحث قرار بگیرد. این‌ها شامل حرکت کردن پاس دهنده بعد از عمل پاس و خطر موجود در پاس به گوشه‌های زمین، در امتداد خط طولی یا در نزدیکی خطوط انتهایی زمین است. بازیکنان باید بیاموزند هرگز در عرض زمین در زیر سبد تیم خود پاس ندهند، زیرا در صورت ربودن آن بوسیله حریف نتیجه آن کسب امتیاز قطعی برای آنهاست. هنگام برگشت پاس از یک طرف زمین و نزدیکی خط زیرین، بازیکنان باید بسرعت توپ را به سمت دیگر زمین پاس دهند تا هوشیاری و توانایی دفاع را ارزیابی کنند.
برای پرتاب توپ، دست‌ها کشیده و آرنج‌ها صاف می‌شود و دست‌ها به داخل چرخش می‌کنند، بطوری که در انتهای حرکت، کف دست‌ها به بیرون و شستها به سمت پایین قرار داشته باشند.


انواع پاس
از چند نوع پاس در بسکتبال استفاده می‌شود که هر کدام در جای بخصوص قابل استفاده است.
پاس سینه

پاس سینه، اولین پاس هوایی است که برای حرکت توپ موثر و مناسب است. با حرکت توپ از حالت تهدید سه گانه به مرکز سینه و نزدیک بدن در حالی که شست‌ها رو به بالا قرار گرفته‌اند، این پاس آغاز می‌شود. برای پرتاب توپ، دست‌ها کشیده و آرنج‌ها صاف می‌شود و دست‌ها به داخل چرخش می‌کنند، بطوری که در انتهای حرکت، کف دست‌ها به بیرون و شستها به سمت پایین قرار داشته باشند. به بازیکنان یادآوری کنید که شستها را روی توپ فشار دهند تا یک چرخش به سمت عقب در توپ به وجود آید. بازیکنان باید یک گام در جهت پاس بردارند و این در صورتی است که زمان کافی برای این کار وجود دارد اما بدون گام برداشتن، پاس سریعتر است. هدف پاس، ناحیه سینه دریافت کننده است هرگاه او بدون حرکت باشد اما اگر او در حال حرکت است هدف دست یا شانه خارجی یا دور از مدافع او است.
پاس زمینی

توصیه اولیه برای استفاده از این پاس هنگام فرار از پشت مدافع و حالتهای اضطراری است که در آن پاس دهنده در یک ثله قرار گرفته است یا مدافع بلند قد است. برای انجام این پاس، نقطه برخورد توپ با زمین باید در فاصله دو سوم فاصله تا دریافت کننده نسبت به پاس‌دهنده، باشد و دستها باید در تعقیب توپ و به سمت نقطه برخورد، مسیر آن را دنبال کنند. مهارت انجام آن مشابه پاس سینه است. بازیکنانی را که پاس دهنده و دریافت کننده خوبی هستند، مطمئن سازید که شانس عالی دارند که عضو مهم تیم باشند در شروع پاس، شستها رو به بالا قرار دارد، در ادامه شستها باید روی توپ فشار وارد کنند و توپ را تعقیب کنند تا در انتهای حرکت رو به پایین قرار گیرند. چرخش حاصل از فشار شستها که به سمت عقب است باعث می‌شود توپ در برگشت از زمین با زاویه بیشتر و تا ارتفاع بیشتری بالا بیاید که این باعث می‌شود دریافت آن آسانتر شود (شکل 3-2) اگر زمان کافی باشد، بازیکنان می‌توانند یک گام در جهت پاس بردارند.
شکل 3- 2: پاس زمینی(الف) حالت شروع، شست‌ها به سمت بالا ب- در انتها، شست‌ها به سمت زمین (در امتداد هدف روی زمین).

پاس بالای سر

این پاس به منظور عبور توپ از بالای سر مدافعان ارزشمند است، همچنین در مقابل دفاع منطقه‌ای، پاس بالای سرموثّر است. موقعیت توپ به پاس دهنده اجازه نمایش توپ و فریب به هنگام پاس را می‌‌دهد. به بازیکنان بیاموزید که توپ را بالا نگاه دارند و در این حال دستها باید کشیده و آرنج‌ها صاف باشند. پاس باید با حرکت مچ‌ها و انگشتان، ارسال شود. توپ باید بالای سرنگاه داشته شود و دستها نباید به پشت سربرده شوند.
در شروع حرکت، شستها باید رو به عقب باشند و بعد به توپ فشار وارد کنند و در انتهای حرکت شستها رو به جلو قرار خواهند داشت (شکل 3- 3). هدف پاس، ناحیه سر دریافت کننده است زیرا در این نوع پاس، توپ گرایش به پایین آمدن دارد. لذا هدف نقطه‌ای بالا در نظر گرفته می‌شود تا این گرایش جبران شود چون پاس در حال افتادن بسختی گرفته می‌شود. برای قدرت بیشتر، بازیکنان باید یک گام در جهت پاس بردارند.
http://img.tebyan.net/big/1387/05/69...6170162243.jpg
شکل 3- 3: پاس بالای سر (الف) حالت شروع، شستها به سمت عقب، توپ بالا و آرنج قفل شده (ب) استفاده از مچ‌ها و انگشتان و حفظ توپ بالا و در انتها شست‌ها به طرف جلو.
پاس بیس بالی

از این پاس برای فرستادن توپ به فاصله‌های دور (اغلب بیش از نیمه زمین) استفاده می‌شود. نکته‌های اصلی که باید آموزش داده شوند عبارتند از بازیکنان باید تا آخرین لحظات ممکن توپ را با دو دست نگاه دارند. حالت ایستادن آنها طوری باشد که پاهایشان موازی خط کناری باشد و سپس پای عقب را محور کنند و با پاهای جلو یک گام بردارند و در حالی که توپ از کنار گوش می‌گذرد، توپ را پرتاب نمایند. مشابه حالتی که در بازی بیسبال انجام می‌شود عمل تعقیب توپ که بطور مناسب صورت می‌گیرد بدین صورت است که دست بطور کامل کشیده و به طرف داخل می‌چرخد و در انتها شست دست به طرف پایین قرار می‌گیرد (شکل 3- 4) بازیکنان باید پاس را فقط با دست قوی خود پرتاب کنند و از دست دیگر فقط برای قریب مدافع استفاده کنند.
شکل 3- 4 پاس بیسبالی: (الف) هر دو دست روی توپ و نزدیک گوش (ب) در این حال می‌توان عمل فریب را انجام داد (ج) چرخش داخلی (شست طرف پایین) به هنگام رها کردن.
پاس در شرایط سخت

این یک پاس سریع است و هنگامی که پاس دهنده تحت فشار شدید مدافع است، استفاده می‌شود. این پاس می‌تواند هوایی یا زمینی باشد و باید از حالت تهدید سه گانه برای ارسال آن استفاده کرد. کلید موفقیت این پاس آرنج خمیده در شروع حرکت است. او باید از یک طرف بدن مدافع استفاده کند، خصوصاً اطراف گوش وی مورد نظر است جایی که بزرگترین فضای خالی، ظاهر می‌شود. پاس از بالا یا زیردست مدافع فرستاده می‌شود البته بعد از این که فضای مناسبی برای پاس پیدا شود. برای مطالعه حالت دفاع، حرکت دادن توپ به صورت عمودی، فریبی مناسب به شمار می آید. (شکل3- 5)
اصول اولیه دریافت توپ

برای گرفتن پاس، لازم است بازیکنان آماده باشند. حتی بازیکنی که امکان دارد پاس به او داده شود، باید حالت ایستادن مناسب با دستهای بالا نگاه داشته شده را حفظ کند. بازیکنان باید آزاد باشند و علامت خود را در زمان مناسب به پاس دهنده نشان دهند.
شکل 3- 5 پاس در شرایط سخت (الف) حالت تهدید سه گانه (ب) کار کردن یک طرف بدن مدافع و در نزدیکی گوش وی (ج) استفاده از فریبها با حرکت‌های عمودی دست و توپ.
قانون دیگر حرکت در جهت پاس ارسالی است مگر در برش‌های از پشت مدافع یا حالت‌هایی که دفاع پشت سرگذاشته شده است. هنگام دفاع ، دریافت کننده باید تا قبل از تماس توپ با دستها، به طرف توپ حرکت کند تا زمانی که مالکیت حتمی شود. بازیکنان باید هر زمان ممکن است، توپ را در حالی بگیرند که هر دو پای آنها در هواست و بعد با توقّف سریع بایستند. این کار کنترل بدن، مالکیت توپ و برگشت سریع به حالت ایستادن مناسب را به همراه دارد.
عادت خوب استفاده از هر دو دست در بسکتبال باید در بازیکنان تقویت شود. آنها باید همواره توپ را با دو دست بگیرند. 3 روش برای دریافت پاس وجود دارد. اول با دو دست بالا (شستها کنار هم) که برای گرفتن پاس‌های ناحیه میانه بدن و بالای کمر استفاده می‌شود (شکل 3- 6). دوم حالتی که دستها پایین قرار دارند (شستها دور از هم) که برای گرفتن پاس‌های میانه بدن و پایین کمر استفاده می‌شود (شکل 3- 7) روش سوم، سد کردن و محکم کردن است و هنگامی استفاده می‌شود که پاس به یک طرف بدن متمایل است. راه توپ به وسیله یک دست سد می‌شود و با دست دیگر محکم گرفته می‌شود ، هر دو دست باید فوراً روی توپ قرار گیرد. (شکل 3- 8)
دریافت کننده باید اجازه دهد که مچ و آرنج‌ها به محض دریافت توپ حالت فنری پیدا کنند ، این عمل گاهی دریافت نرم یا «دست‌های فنری» نامیده می‌شوند.
http://img.tebyan.net/big/1387/05/22...0248177239.jpg
شکل 3- 6 دو دست بالا برای گرفتن توپهای بالای کمر.
شکل 3- 7 دو دست پایین برای گرفتن توپهای زیر کمر.
نکته مهم دیگر این است که چشم‌ها باید روی توپ پاس داده شده متمرکز باشند تا زمانی که توپ در دستها قرار گیرد. به بازیکنان بگویید توپ را با چشم‌ها دریافت کنند بدین صورت که توپ را تا رسیدن به دستها زیر نظر داشته باشند.
شکل 3- 8: (الف) سد کردن (ب) محکم کردن برای پاس‌های طرفین بدن
<H5><H3><H2>نکته‌های مورد توجّه مربیان در باره پاس دادن و دریافت آن</H2></H3></H5>

• حالت تهدید سه گانه را آموزش دهید.
• برای پیشرفت در چابکی، توجه به علامت، موقع‌شناسی و فریب‌کاری، بازیکنان را یاری دهید.
• به بازیکنان بیاموزید هر گاه ممکن است، پاس دادن و دریافت آن را با دو دست انجام دهند.
• به آنها آموزش دهید توپ را در حالی بگیرند که پاهایشان در هوا قرار دارد و توپ را تا قرار گرفتن در دست‌ها، زیر نظر بگیرند.
• آنها باید یاد بگیرند که بلافاصله بعد از دریافت توپ همه زمین را زیر نظر بگیرند.
• به بازیکنان یاد دهید آماده دریافت پاس‌های بد، باشند.

منبع: کتاب مهارت‌ها و تمرین‌های بسکتبال

Omid7 02-13-2010 08:00 PM
آموزش گام به گام بسکتبال (5)

دریبل کردن

دریبل یک مهارت همراه با لمس کردن است نه با دیدن. بازیکنان در بسکتبال باید یاد بگیرند بدون نگاه کردن به توپ در طول زمین دریبل کنند. این کار با متمرکز کردن نگاه روی سبد حریف و زیر نظر داشتن کل زمین (با دید جانبی) هنگام دریبل، به اجرا در می‌آید. هدف اولیه ازدریبل ایجاد حرکت است که امکان پاس به یک تیمی برای کسب امتیاز، را می‌دهد. حالت‌های عبور از یک مدافع با دریبل برای نفوذ به سمت سبد و حرکت با توپ برای آزاد شدن یار دیگر، فرض‌های قابل قبول برای استفاده از دریبل است. دریبل همچنین انتخاب قابل قبول برای جلو بردن توپ در طول زمین هنگامی که یک پاس قابل انجام نیست، حرکت با توپ برای ایجاد موقعیت بهتر برای پاس دادن، اجرای یک نقشه تیمی و خارج شدن از یک دفاع سنگین یا تله حریف، است.
مهارتهای دریبل

دریبل با دست کشیده و خم شدن مچ و انگشتان، انجام می‌شود. توپ با انگشتان و بخشی از کف دست که در نزدیکی انگشتان است ، کنترل می‌شود (توپ باید از کف دست و به اصطلاح پاشنه آن دور نگاه داشته شود) انگشتان براحتی باز شده و باید دور توپ را فرا بگیرند (شکل 3- 9). حفظ حداکثر تماس دست با توپ، مهم است. قوانین بسکتبال ایجاب می‌کند که دست روی توپ قرار گیرد ، دریبل تا موقعی قانونی فرض می‌شود که دست حالت عمومی خود نسبت به توپ را حفظ کند و برای حمل توپ در زیر آن قرار نگیرد. هنگام شروع دریبل، قبل از حرکت پای محور، توپ باید از دست رها شده باشد. بطور جدی توصیه می‌شود که دریبل کردن با یک توقّف سریع، خاتمه یابد (شکل 3- 10) این توقف عموماً به عنوان بهترین روش اجتناب از تخلف گام‌های اضافی (رانینگ)، آموزش داده می‌شود در حالی که باعث حداکثر استفاده از زمان و مکان برای پاس و شوت، نیز می‌شود.
شکل 3- 9


شکل 3- 10


بازیکنان باید از هر دو دست برای دریبل استفاده کنند. به آنان برای افزایش توانایی دریبل با دست ضعیف کمک کنید اما هر زمان ممکن است از دست قوی خود استفاده کنند. آنها در حالی که با فاصله نزدیک دفاع می‌شوند، باید همواره از دست دور از مدافع برای دریبل استفاده کنند. در این‌حال بدن و دست دیگر وظیفه محافظت از توپ را به عهده دارند. آنها باید توپ را پایین و یک طرف بدن نگاه دارند و حالت ایستادن صحیح را حفظ کنند. (شکل 3- 11).
راهبرد در دریبل

دریبل کننده همواره باید با هدف در زمین حرکت کند. این قانون اصلی دریبل است. هنگام دریبل به طرف سبد، دریبل کننده از مدافع عبور می‌کند. در این حال هدف او استفاده از یک دریبل برای کسب امتیاز است. از زمین زدن توپ بدون تغییر مکان (که انداختن توپ نامیده می‌شود) باید جلوگیری شود. بهترین زمان برای نفوذ با دریبل، بلافاصله بعد از دریافت پاس است این انتخاب از دریبل بافشار جلوگیری می‌کند.
http://img.tebyan.net/big/1387/05/20...3824238733.jpg
شکل 3- 11


راهنمایی کلیدی دیگر، اجتناب از تنگنا هنگام دریبل است. بازیکنان باید از دریبل کردن بین دو مدافع اجتناب کنند و با نگاه کردن به مدافعان و اجتناب از رفتن به گوشه‌های زمین از قرار گرفتن در تله، خود را در امان نگاه دارند (شکل 3- 12).
بازیکنان باید نیروی حرکت دریبل خود را بالا نگاه دارند و دریبل خود را با یک پاس یا شوت و ترجیحاً بعد از یک توقّف سریع به پایان رسانند. دریبل کننده باید از حرکت مناسب در زمان مناسب استفاده کند و تمام زمین شامل هم تیمی‌ها و مدافعان را زیر نظر داشته باشد.
شکل 3- 12

انواع دریبل

نوع صحیح دریبل باید در زمان مناسب مورد استفاده قرار گیرد. دریبل کوتاه یا کنترلی در نزدیکی دفاع و دریبل بلند یا سرعتی در مکان بازو برای پیشروی با توپ، انتخاب مناسب است.
دریبل کنترلی


دریبل کنترلی یا کوتاه اولین و آسانترین دریبل برای آموزش به بازیکنان است. آنها باید از حالت ایستادن با پاهای جلو و عقب استفاده کنند، در حالی که پای سمت توپ عقب باشد. دست مخالف برای حفاظت از توپ در مقابل مدافع استفاده می‌شود. از دست نباید برای هل دادن مدافع یا قلاب کردن پشت او استفاده کرد، بلکه کار آن فقط محافظت از توپ است. حالت حرکت بدن نوعی سُر خوردن مشابه حرکت در دفاع است. بازیکنان باید بوسیله دریبل در یک طرف بدن، دور از دسترس بازیکن مدافع و با نگهداری توپ در پایین، آن را حفظ کنند.
دریبل سرعتی


دریبل سرعتی یا بلند در گام بعد آموزش داده می‌شود. بازیکنان باید توپ را جلو بدن هل داده و در پی آن بدوند و توپ را همواره جلو بدن حفظ کنند. توپ باید بلندتر دریبل شود (نزدیک کمر) تا سرعت بیشتری به دست آید. لازمه سرعت بیشتر، فاصله بیشتر آن با بدن و ارتفاع بیشتر آن در حال هل دادن است.
دریبل با تغییر سرعت


این دریبل با تغییر سرعت همواه است و نوعی حرکت توأم با توقّف و شروعهای متوالی است. هنگام کم کردن سرعت یا توقّف، دریبل کننده باید قدری بدن را راست نگاه دارد تا مدافع آرام شود. در هنگامی که مدافع سرعت را کم کرده یا متوقّف شود، زمان عبور از مدافع است. این نوعی دیگر از حرکت آهسته و سریع، برای گشودن راه و آزاد شدن از مدافع است.
حرکت سر وشانه


این حرکت پیشرفته است و برای عبور از مدافع با استفاده از دست قوی‌تر، دریبل کننده است (شکل 3- 13)
توپ با دستی که دریبل کننده ترجیح می‌دهد، کنترل می‌شود. سپس حرکت با فریب در جهت مخالف با حرکت زیگزاگ روی پای مخالف همراه با فریب سر وشانه در آن جهت، ادامه می‌یابد. آهنگ حرکت توپ با این حرکت حفظ می‌شود عبور از مدافع از پای جلویی انجام می‌گیرد. ترتیب گام‌ها راست، چپ، راست (هنگام دریبل سمت راست بدن) است. مزیت این حرکت فریبنده، امکان دیدن دفاع در حال انجام دریبل و عبور از مدافع با دست دلخواه است. شماره‌گذاری برای این دریبل برای فرد راست دست بدین صورت است(1) فشار روی پای‌ راست در حال دریبل، (2) فریب به سمت چپ با پا، سر وشانه، (3) برداشتن یک گام بلند با پای راست در حال هل دان توپ به جلو، (4) برداشتن گام با پای چپ و رفتن به سمت سبد.
http://img.tebyan.net/big/1387/05/29...9916138249.jpg
شکل 3- 13

دریبل ضربدری همراه با قریب بوسیله سر وشانه

این دریبل از انواع پیشرفته است. در این دریبل، توپ با حرکت ضربدری از دست قوی‌تر به دست دیگر منتقل می‌شود در حالی که دریبل کننده طوری از مدافع عبور می‌کند که روی او همواره به سمت مدافع باقی بماند. (شکل 3- 14) این حرکت مشابه مهارت قبل آغاز می‌شود.
http://img.tebyan.net/big/1387/05/16...1676171186.jpg
شکل 3- 14


دریبل ضربدری پایین نگاه داشته می‌شود و همزمان با تعویض دریبل، حرکت زیگزاگ از جهت دلخواه به جهت دیگر انجام می‌شود: ترتیب گام‌ها در حرکت از راست به چپ، راست/ چپ/ راست/ چپ و در حرکت از چپ به راست عکس این حالت می‌باشد. تعویض دریبل باید هماهنگ با حرکت پاها باشد. دریبل باید قبل از نزدیک شدن بیش از حد مدافع به دریبل کننده، انجام شود. این حرکت همزمان با حرکت سر وشانه است. شماره‌گذاری برای فرد راست دست بدین صورت است:
(1) پا، سر وشانه به سمت چپ، (2) برگشت به راست (گام کوتاه)، (3) گام کوتاه با پای چپ همزمان با دریبل ضربدری در جلو بدن از راست به چپ و (4) عبور دادن پای راست از جلو مدافع و رفتن به سمت سبد.
دریبل ضربدری


نام دیگر این دریبل را می‌توان دریبل با تغییر جهت، دانست و از حرکت‌های اصلی در زمین است.
هنگامی که فضای کافی بین مدافع و دریبل کننده وجود داشته باشد و دریبل کننده دارای سرعت کافی باشد از این دریبل استفاده می‌شود (شکل 3- 15). در این دریبل، توپ بسرعت و در ارتفاع کم، از جلو بدن با فشار دست عبور داده می‌شود. مهارت صحیح هل دادن توپ از راست به چپ (یا برعکس) است هنگامی که حرکت زیگزاگ از راست به چپ (یا برعکس) انجام می‌شود. مورد استفاده این دریبل زمانی است که مدافع برای سد کردن راه دریبل کننده بیش از اندازه به سمت راست دریبل کننده، متمایل شده باشد. به بازیکنان آموزش دهید قبل از زیاد نزدیک شدن مدافع، حرکت خود را انجام دهند.
دریبل با حرکت دورانی سریع


این دریبل که نام دیگر آن گردبادی است، برای حداکثر محافظت از توپ هنگام دفاع با فاصله کم از طرف مدافع استفاده می‌شود. در حین انجام این دریبل بدن بین توپ و مدافع حفظ می‌شود همان گونه که در شکل 3- 16 نشان داده شده است.
http://img.tebyan.net/big/1387/05/22...7867820165.jpg
شکل 3- 15

ضعف این حرکت در آن است که دریبل کننده، در مدتی کوتاه دید خود را نسبت به مدافع و هم تیمی‌های خود از دست می‌دهد و ممکن است در خطر تله جانبی بدون دید یا دفاع دو علیه یک قرار گیرد. کار پا در این دریبل شامل توقّف سریع چرخش پشتی و حرکت زیگزاگ از راست به چپ (یا برعکس) است. همزمان با چرخش ? 270به پشت روی پای چپ (یا راست) دست راست (یا چپ) همراه با چرخش بدن توپ را به دنبال خود می‌کشد تا چرخش به پایان برسد و اولین گام با پای راست (یا چپ) به زمین برسد. توپ نزدیک بدن نگاه داشته می‌شود. حرکت کشیدن توپ مشابه کشیدن تپانچه از غلاف است. بازیکنان را وا دارید توپ را محکم نگاه دارند تا از دسترس مدافع یا ضربه او در امان بماند. بعد از اتمام چرخش به عقب، دریبل با دست دیگر ادامه می‌یابد و زیر نظر گرفتن همه زمین بازی، دوباره حاصل می‌شود. جهت حرکت از زاویه خود به سمت راست به سمت چپ (یا راست) تغییر می‌کند، همزمان با این که دریبل از دست راست به چپ (یا برعکس) تعویض می‌شود.
http://img.tebyan.net/big/1387/05/20...4920798251.jpg
شکل 3- 16


دریبل کشویی

دریبل کشویی برای عقب نشستن از تنگنای حریف، انبوهی دفاع و یا تله استفاده می‌شود(شکل 3- 17). هنگام دریبل با دست راست (چپ)، بازیکن باید اقدام به دریبل کشویی کند در حالی که پای چپ (راست) او جلو قرار دارد، سپس با سرعت در یک حرکت سُر خورنده برای آزاد شدن از مدافعان به عقب حرکت می‌کند. بعد از استقرار مجدد با حفظ فاصله با دفاع، از هر نوع دریبل برای نفوذ و عبور از مدافع، می‌توان استفاده کرد. مشخصاً دریبل ضربدری مناسب‌ترین دریبل بعد از دریبل کشویی است.
http://img.tebyan.net/big/1387/05/01...1149639514.jpg
شکل 3- 17


دریبل از پشت کمر

یکی از محبوبترین دریبل‌ها، دریبل از پشت کمر است. این دریبل برای تغییر دست مطلوب به دست دیگر (ضعیف‌تر) و عبور از مدافعی که بیش از اندازه به سمت راست(چپ) مایل شده است، به کار می‌رود. این کار با اندکی تغییر مسیر به چپ(راست) و عبور از سمت چپ (راست) دریبل کننده، انجام می‌شود. همزمان با جلو گذاشتن پای چپ(راست) توپ از پشت کمر و از راست به چپ (یا برعکس) منتقل می‌شود و برای ادامه دریبل زیر دست چپ(راست) قرار می‌گیرد. هماهنگی دریبل و حرکت پا با ترسیم یک حرکت رفت و برگشتی V شکل، انجام می‌گیرد؛ بازیکنان با یک دست حرکت دریبل به جلو و عقب انجام می‌دهند در حالی که پای مخالف آن دست جلو قرار دارد. بعد از امکان دریبل به جلو و عقب، می‌توان توپ را همزمان با برداشتن یک گام با پای چپ از پشت کمر عبور داد (شکل 3- 18).
http://img.tebyan.net/big/1387/05/25...6170295171.jpg
شکل 3- 18

دریبل از بین پاها


این دریبل برای دوری جستن از دفاع بیش از اندازه متمایل به یک سمت و تعویض دریبل از یک دست به دست دیگر، استفاده می‌شود. هنگام دریبل کردن با دست راست، می‌توان توپ را از بین پاها عبور داد و دریبل را با دست چپ ادامه داد، در حالی که هر کدام از پاها جلو قرار دارد (خصوصاً با جلو گذاردن پای راست). عکس این حرکت برای دریبل با دست چپ قابل استفاده است. توپ پایین نگاه داشته شده و با حرکت سریع و فشار قوی از بین پاها عبور داده می‌شود. (شکل 3- 19) هماهنگی بین دریبل و حرکت پا را می‌توان بدین صورت آموزش داد که بازیکن به آرامی به جلو حرکت کند و در این حال توپ به صورت عرضی از بین پاها عبور داده شود.
http://img.tebyan.net/big/1387/05/11...8407419241.jpg
شکل 3- 19

نکته‌های مورد توجّه مربیان درباره دریبل
• سر خود را بالا نگاه دارید، همه زمین را زیر نظر داشته باشید.
• توپ را با انگشتان و سطح مجاور آن، کنترل کنید.
• هنگام اتمام دریبل، از توقّف سریع استفاده کنید.
تمرین‌های تسلط بر توپ


پاس دادن دو نفره همراه با حرکت
هدف: آموزش مهارت پاس دادن و دریافت آن در حال حرکت و در مقابل یک مدافع.
تجهیزات: یک توپ و فضایی به قطر 5/4 الی 6 متر برای هر دو نفر.
روش: بازیکنان را در گروه‌های دو نفره در یک منطقه از زمین سازماندهی کنید؛ یک نفر پاس دهنده و دیگری دریافت کننده.
دریافت کننده به فضای خالی می‌رود در حالی که پاهایش در هواست، توپ را دریافت می‌کند؛ توقّف سریع می‌کند؛ رو به پاس دهنده، حالت تهدید سه گانه به خود می‌گیرد. پاس دهنده، دریافت کننده بعدی می‌شود. تمرین شامل تداوم این پاس دادن و دریافت کردن می‌شود. (شکل 3- 20). تمام قوانین پاس دادن و دریافت کردن آن، تمرین می‌شود.
http://img.tebyan.net/big/1387/05/21...1498991209.jpg
شکل 3- 20


پاس دادن به دیوار

هدف: تمرین کنترل توپ فردی و مهارت‌های آن بدون کمک هم تیمی.
تجهیزات: یک توپ برای هر بازیکن و یک دیوار یا وسیله برگرداندن توپ.
روش: همه پاس‌های اصلی را در مقابل دیوار، می‌توان تمرین کرد. یک هدف نیز، می‌توان روی دیوار اضافه کرد. «تاس یک» که یک وسیله تجارتی است و کار آن باز گردانیدن هرچه به آن برخورد می‌کند، است، خصوصاً برای تمرین این مهارت، مفید است. این وسیله با بازگردانیدن توپ، پاس خوبی به پاس‌‌‌دهنده اولیه می‌‌‌دهد و اگر پاس غیر دقیقی داده شود، آن را آشکار می‌کند. این پاس‌ها باید تمرین شود: سینه، زمینی، بالای سر، بیس‌بالی و فشاری. به آنها یادآوری کنید که در حالی که پاهایشان روی زمین است پاس دهند و هنگامی که پاهایشان در هوا قرار دارد، توپ را دریافت کنند.
دریبل کردن


هدف: آموزش مهارت‌های دریبل.
تجهیزات: یک توپ برای هر صف(حداقل) و نیمه زمین(حداقل)
روش: از آرایش صفی استفاده کنید، چهار صف از بازیکنان در پشت خط زیرین شکل می‌گیرند. حرکت‌های دریبل در یک چرخه، تمرین می‌شوند. دید بازیکنان روی سبد سمت مقابل، متمرکز می‌شود.
حالت‌ها:


• دریبل سرعتی: بازیکنان با یک دست به طرف دیگر زمین دریبل می‌کنند و در بازگشت دست دریبل کننده را عوض می‌کنند.
• دریبل با تغییر سرعت: بازیکنان با حرکت به سمت مقابل دریبل سرعتی و کشویی را جایگزین هم می‌کنند و در بازگشت از دست دیگر استفاده می‌کنند.
منبع: کتاب مهارت‌ها و تمرین‌های بسکتبال


Omid7 02-13-2010 08:05 PM
آموزش گام به گام بسکتبال (6)


http://img.tebyan.net/big/1387/06/39...9190142206.jpg
شوت کردن

شوت، احتمالاً شناخته شده‌ترین مهارت اصلی است. تمام بازیکنان شما علاقه‌مند به گل زدن هستند واگر یک توپ و یک سبد در اختیار آنها قرار دهید، حتی یک تازه کار به شوت یا دریبل خواهد پرداخت.
شوت مهارتی است که می‌توان به تنهایی آن را تمرین کرد و اثرات آن فوراً ظاهر خواهد شد. این مهارتی است که بازیکنان از تمرین آن لذت می‌برند و بیشتر به آن می‌پردازند. اغلب مربیان عقیده دارند که همه بازیکنان می‌توانند شوتزنهای موفقی شوند، زیرا شوتزنهای خوب در نتیجه ساعتها، روزها و حتی سالها تمرین ساخته می‌شوند. همچنین باید پذیرفته شود شوتزنهای بزرگ باید دارای بعضی خصوصیات فیزیکی و هوشیاری نیز باشند. هر چند، هر بازیکن می‌تواند یک شونزن و پتالتی زن‌عالی شود. یکی از 2 هدف اصلی بسکتبال، انجام یک شوت خوب برای کسب امتیاز است ،هدف دیگرجلوگیری ازانجام همین عمل بوسیله حریف است.
شوتهای منطقه‌ای

دارای اهمیت است که به هر بازیکن بیاموزید که چگونه گلزن شوند. نه اینکه فقط شوت کنند، هر کسی می‌تواند شوت کند امّا مهارت قابل قبول گل کردن مداوم این شوتها، در موقعیتهای بازی است. برای به حداکثر رسانیدن درصد شوتهای گل شده بازیکنان باید بیاموزند کی شوت کنند و کی پاس بدهند، فاصله آنها با سبد چقدر باشد تا از آن نقاط بتوانند توپ خود را به گل تبدیل کنند. حداقل درصدهایی که از آنها انتظار می‌رود در جدول 4-1 نشان داده شده است.
جدول 4-1


http://img.tebyan.net/big/1387/06/53...9182121140.jpg

به کار بردن و تمرین کردن روی یک روش شوت بخصوص دارای اهمیت است. این مطلب شامل تمرکز روی هر یک شوت با نگاه دقیق روی هدف و تصور یک شوت کاملاً موفق در هر اقدام به شوت است. آنها باید بیاموزند تا از هر فکر انحرافی پرهیز کنند و فقط در ذهن توپ و تور را، مجسم کنند. به وجود آوردن اعتماد به نفس نیز برای مدّت زمانی، ضروری است این هدف با صحبت کردن بازیکن با خود، قابل دستیابی است. از نتیجه هر شوت می‌توان برای ارتقای شوتهای بعدی استفاده کرد. بدین صورت که هر شوت موفق باید در خاطر بماند و یادآورده شود، در حالی که هر شوت ناموفق، تجزیه و تحلیل و سپس فراموش شود. بطور مثال تعابیری مانند «شوت بزرگ» برای یک شوت گل شده یا «متمایل به چپ» در یک شوت خطا رفته، مناسبت دارند تا در هر تلاش برای شوت زیر لب تکرار شوند. بازیکنان هرگز نباید برای یک شوت ناموفق، به خود سخت بگیرند بلکه نتیجه بخش‌تر آن است که یک اشتباه تجزیه و تحلیل و سپس فراموش شود.
نکته‌های مورد توجّه مربیان درباره کلیات شوت به قرار زیر است:
1- تعادل و چابکی
2- هماهنگی
3- تعقیب توپ با مچ و انگشتان
4- سرعت بدون عجله
5- آرایش عمودی
6- تمرین بدنی و فکری

http://img.tebyan.net/big/1387/06/43...2462515976.jpg


تمرین می‌تواند یک شوتزن را به گلزن تبدیل کند، این راز شوت خوب است. بازیکنان را وادارید وقت فراوان برای تمرین شوت با سبک صحیح، صرف کنند. تمرین منجر به تداوم می‌شود(نه تکامل) بنابراین بازیکنان باید بیاموزند تا شوت را مانند شوت مسابقه در نقاط مشابه با یک مسابقه و در سرعت یکسان با مسابقه تمرین کنند. استفاده از تمرین فکری نیز مفید است آنها را وادارید روزانه 3 لغایت 5 دقیقه صرف تصور حالتهای شوت منجر به گل و شوتهای مخصوص کنند.
مهارت‌ مناسب شوت در صورتی پیشرفت می‌کند که مهارتهای اصلی و قدرت بازیکن به حد مناسب رسیده باشد. برای سنین زیر 12سال از یک توپ کوچکتر و سبد در ارتفاع کمتر، برای آموزش مهارتهای شوت، بهره بگیرید. روش اجرای درست شوت در سنین پایین (9 لغایت 11 سال) قابل آموزش است و براحتی قابل تطبیق با توپ و سبد قانونی است.
پاس و توقف سریع مهمترین اصول اولیه شوت است. بازیکنان باید بیاموزند تا در اولین گام برای شوت، به فضای خالی حرکت کنند سپس باید توپ را دریافت کرده و رو به سبد در حالت یک تهدید سه گانه قرار گیرند و آماده شوت باشند.
به آنها بیاموزید تا با استفاده از یک دریبل حمله کرده و تا حدامکان خود برای شوت به سبد نزدیک کنند ، آنها باید برای حمله و پیشروی به طرف سبد با دفاع مبارزه کنند. بازیکنان باید کوشش کنند تا موارد زیر را در نظر داشته باشند و همواره به کار گیرند.
زمانی اقدام به پرتاب کنید که هیچ یک از هم تیمی‌ها امکان شوت بهتری را نداشته باشند

* بازیکن در فاصله مناسب از سبد باشد.
* شوت خوب نیازمند این است که شوتزن آزاد باشد.
* شوت خوب همواره از تعادل حاصل می‌شود.
* شوتهای خوب یک شماره‌ای هستند که در آن پاهای بازیکن آماده هستند و توپ در یک حرکت مطمئن ساده از جیب شوت، به طرف سبد شوت می‌شود.
*زمانی اقدام به پرتاب کنید که هیچ یک از هم تیمی‌ها امکان شوت بهتری را نداشته باشند.
شوت‌های "لی‌آپ"

همه بازیکنان باید شوت لی‌آپ با دست راست و چپ را یاد بگیرند. مهارت آن بدین صورت است که هنگام شوت با دست راست، پرش روی پای چپ انجام شود و بالعکس، برای انجام پرش بلند، آخرین گام با قدرت روی زمین قرار می‌گیرد تا پیشروی به سمت جلو (پرش طول) به حداقل برسد. آنها را وادارید هر جا ممکن است، از تخته (شیشه) استفاده کنند، مگر در لی‌آپ در امتداد خط زیرین و هنگام کوبیدن توپ (دانک) داخل سبد. کوبیدن توپ در سبد زمانی باید به کار گرفته شود که یک بازیکن بتواند بدون کشش زیادی بدن و با حداقل مدافع به مقصود خود برسد.
نزدیک شدن به سبد

حمله و حرکت شتابدار به سمت سبد یک روش یا عملکرد مناسب است که بازیکنان شما باید بسادگی از آن استفاده کنند. هنگام شوت لی‌آپ، حرکت تهاجمی با گرفتن توپ با دو دست انجام می‌شود (دست آزاد را روی توپ قرار دهید، توپ را به زیر چانه آورید، توپ در ارتفاع سینه و سمت دور از مدافع نگاه دارید) بازیکنان باید توپ را پایین‌تر از کمر نگاه ندارند. آخرین دریبل همزمان با گام برداشتن روی پای داخلی (سمت سبد و میانه زمین) است البته در صورتی که حرکت لی‌آپ با دریبل آغاز شود. به تازه کارها آموزش دهید که لی‌آپ را با حرکت دویدن، انجام دهند. برای دریبل کننده با دست راست آخرین گامها به ترتیب با پای راست و چپ خواهد بود.
پرش

در حال پریدن، زانو بالا آورده می‌شود و درست قبل از اوج پرش زانو راست می‌شود(شکل 4-1) دیگر نکته‌های مهم برای بازیکنان استفاده از تخته(شیشه) برای شوت است، شوت با ملایمت و لمس مختصری صورت می‌گیرد در حالی که نگاه روی توپ و سبد، متمرکز است.
(شکل 4-1)

http://img.tebyan.net/big/1387/06/52...3878160149.jpg

انواع لی‌آپ برای آموزش عبارتنداز: دست روی شانه‌ها یا فشاری(کف دست رو به‌هدف) و دست جلو بدن یا خاک اندازی که شوت نرم‌تری حاصل می‌شود که در حال شوت کف دست رو به بالاست(شکلهای4-2 و 4-3).
(شکلهای4-2 و 4-3)

http://img.tebyan.net/big/1387/06/21...3140106210.jpg
مهارتهای شوت درجا و شوت جفت

حرکتها در شوت یک دست ایستاده (درجا) و شوت جفت مشابه است. تفاوت مهم بین آنها این است که شوت جفت همان شوت درجاست که درست قبل از اوج پرش، انجام می‌شود.
روش اجرای صحیح شوت باید آموخته و تمرین شود. قوس متعادل شوت (زاویه رها شدن توپ، 60درجه) بهترین ترکیب بین بهترین قوس شوت (خط سیر تقریباً عمودی) و قدرت موجود برای اجرای شوت صحیح است. پای شوت (پای موافق با دست شوت‌کننده)، آرنج ، مچ و دست همه در صفحه عمودی هستند که شامل سبد نیز می‌شود و این در حالی است که توپ برای شوت بالای سر قرار گرفته است. همانطور که بیان شد، حرکتهای دست و بازو در شوت ثابت و جفت، مشابه است. قدرت لازم برای شوت از پاها تامین می‌شود. چرخش توپ به عقب از فشار انگشتان حاصل می‌شود، زاویه بازگشت توپ از سبد را افزایش می‌دهد (نتیجه آن بازگشت عمودی در اثر برخورد به سبد است) و احتمال ورود توپ به سبد را افزایش می‌دهد. علاوه بر نکته‌های عمومی در روش اجرای شوت، بازیکنان باید شرایط خاصی از قبیل وضعیت صحیح بدن، نگاه داشتن توپ و مراحل مختلف اجرای شوت را فرا گیرند.
تعادل

لازم است شوت کننده دارای تعادل باشد زیرا یک شوت خوب از روی زمین آغاز می‌شود ، پاها باید آماده باشند و بازیکن باید در حالت صحیح ایستاده باشد ومهمتراز همه رو به سبد باشد.

http://img.tebyan.net/big/1387/06/90...4511322247.jpg

طرز گرفتن توپ

گام بعدی برای شوت کننده، گرفتن مناسب توپ است. انگشتان دست شوت‌کننده باید براحتی باز شده باشند و توپ با همه دست جز فرو رفتگی کف آن، تماس داشته باشد. (شکل 4-4) این کار با جای دادن توپ در دست شوت کننده (در حالی که کف دست رو به بالا دارد) و در جلو بدن، صورت می‌گیرد. (شکل 4-5) دست دیگر باید یک طرف توپ یا زیر آن قرار گیرد تا از سر خوردن و افتادن توپ جلوگیری شود. در این حال بازیکنان می‌توانند توپ را به موقعیت شوت منتقل کنند بدین صورت که توپ را با دو دست در طرفین آن بالا بیاورند و بعد آن را بچرخانند.
شکل 4-4

http://img.tebyan.net/big/1387/06/23...0151616456.jpg
شکل 4-5

http://img.tebyan.net/big/1387/06/14...3413614777.jpg
مچ

بعد از آوردن توپ به حالت شوت، شوت کننده باید مچ را عقب آورده آن را ثابت کند. (شکل 4-6)
شکل 4-6

http://img.tebyan.net/big/1387/06/22...0123236246.jpg
آرنج

آرنج بالا، داخل و جلو مچ نگاه داشته می‌شود.(شکل 4-7) تازه‌ کارها ممکن است آرنج را پایین‌تر نگاه دارند اما دراین حال نیز باید آرنج جلو مچ قرار داشته باشد. توپ نزدیک صورت قرار دارد و با کمک دست دیگر، بی‌حرکت می‌شود. شکل 4-8 حالت شوت صحیح را نشان می‌دهد.
شکلهای 4-7 و 4-8

http://img.tebyan.net/big/1387/06/12...9386141114.jpg
هدف

تمرکز دید روی هدف خاص واقع بر حلقه یا تخته برای شوت، الزامی است. برای شوتها زاویه‌دار نسبت به تخته، هدف گوشه بالایی و نزدیکتر مستطیل بالای حلقه است. توپ باید در حال پایین آمدن به هدف برخورد کند. برای شوتهای رو به رو، هدف خود حلقه است. در این حال شوت کننده باید دید خود را روی نقطه میانی واقع در عقب حلقه متمرکز کند.
رها کردن

انجام شوت نیازمند فشار انگشتان به توپ در جهت بالا و به طرف جلو تواما است. بازیکنان را وادارید تصوّر کنند، قصدشان شوت کردن از داخل باجه تلفن با سقف بازیا از روی دستان مدافع با قد 2 متر و10سانتی‌متری است. توپ دارای یک چرخش به سمت عقب خواهد بود اگر انگشتان با فشار به جلو و بالا توپ را روانه کنند. (شکل4-9)
شکل 4-9



تعقیب توپ با مچ و انگشتان

آخرین مرحله شوت، تعقیب توپ با حرکت مچ و انگشتان به جلو است در حالی که آرنج کشیده، دست به بیرون چرخیده و مچ خم شده و در حالتی راحت توأم با کنترل است. بازیکنان باید حالت قرار دادن انگشتان در ظرف شیرینی، یا قرار دادن دست در سبد، یا ساختن شکل چتر نجات با کف دست و حفظ این حالت را تصور کنند.
شوت 3 امتیازی

این شوت نیاز به چند تطبیق دارد. 3 امتیازی زن باید حس تشخیص محل خط را بدون نگاه کردن به پایین تقویت کند. شوت از فاصله دور باعث برگشت بیشتر توپ می‌شود و بازیکنان هم تیمی باید برای گرفتن ریباند، مطلب فوق را در نظر داشته باشند. دانستن زمان بازی و امتیاز تیم برای هر شوت و خصوصاً شوت 3 امتیازی مهم است.
این شوت باید فقط زمانی صورت گیرد که بازیکن به طرف خط 3 امتیازی حرکت می‌کند و توقف سریع می‌کند یا یک پا را محور کرده، می‌چرخد. این حرکتها نیروی بیشتری که مورد نیاز این شوت است ، تولید می‌کنند و به بازیکنان تازه کار اجازه انجام این شوت بدون اعمال فشار زیادی را می‌دهند. تأکید باید بر خم کردن بیشتر زانوها برای کسب قدرت بیشتر از پاها و رها کردن توپ در حال بالا رفتن، باشد.
بهترین مکان برای شوت هوک نزدیک محوطه 3 ثانیه حریف است

شوت هوک (قلابی)

این شوت مورد استفاده بازیکنان دریافت کننده توپ در موقعیت پست که پشت به سبد دارند، است. بهترین مکان برای شوت هوک نزدیک محوطه 3 ثانیه حریف است. مهاجم در محوطه 3 ثانیه توپ را در اختیار دارد. حرکت با چرخش پشتی به طرف سبد روی پای نزدیکتر به خط زیرین ، آغاز می‌شود. پای متحرک باید تا حد امکان نزدیکتر به سبد روی زمین گذاشته شود در حالی که تعادل نیز حفظ شود. ایده‌آل آن است که این پا موازی خط زیرین باشد.


وقتی پای غیر محور با زمین برخورد کرد، پای چرخش از زمین بلند می‌شود در حالی که زانوی آن بالا آمده و می‌چرخد همانگونه که در یک لی‌آپ طبیعی روی می‌دهد. در این حال توپ از زیرچانه با عبور از کنار سر، بالا آمده با فشار از بالای سر رها می‌شود در حالی که دست کاملاً کشیده و چرخیده (به خارج است) آرنج دست نزدیک سبد در این حرکت پیشتاز است. ترتیب اجرای حرکتهای شوت هوک ، در شکل تشریح شده است و شامل قسمتهای اصلی زیر است :
* نگاه داشتن توپ به‌گونه‌ای که زیرچانه قرار گیرد.
*چرخش به عقب و ضربدری گام برداشتن.
*حرکت توپ به بالا و جلو بادست کاملا کشیده وچرخیده و نزدیک نگاه داشتن توپ به بدن.
*چرخش وشوت کردن.
*فرود در حالت ایستادن صحیح وفرض عدم موفقیت شوت.

منبع: کتاب مهارت‌ها و تمرین‌های بسکتبال

Omid7 02-13-2010 08:12 PM
آموزش گام به گام بسکتبال(7)


پرتاب آزاد

پيشنهادهاي زير باعث پيشرفت در پرتاب آزاد خواهند شد. تيم شما بايد پرتاب آزاد را متناسب با سهمي که از کل امتيازات تيم دارد، تمرين کند(تقريباً 20درصد). زمان تمرين به‌طور مساوي به دفاع و حمله اختصاص داده مي‌شود، نتيجه اينکه 10درصد وقت کل تمرين، بايد صرف پرتاب پنالتي شود. در يک جلسه تمرين 2 ساعته، حداقل 10 دقيقه از وقت بايد منحصراً صرف پرتاب آزاد شود. از آنجا که پرتاب آزاد مهارتي است که بايد دائماً تمرين شود تا اجراي آن افت نکند، برنامه تمرين آن را در دوره خارج از فصل (دوره بعد از مسابقات و قبل از شروع تمرينات رسمي) براي آنها تنظيم کنيد. آمار درخواستي از بازيکنان براي پرتاب آزاد با توجّه به دوره‌هاي سني و سطح بازيکنان در جدول 7-1 نشان داده شده است:

http://img.tebyan.net/big/1387/07/87...5617422171.jpg جدول (7-1)


استانداردهاي تمرين بايد 5 درصد بالاتر از مسابقه باشد زيرا اجرا در مسابقه مصون از نشيب و فراز نيست.
اطمينان

با يک برنامه تدريجي و دراز‌مدّت عامل اطمينان را در پرتاب آزاد افزايش دهيد. عادت به شوت بايد از ابتدا در تمرين و در فصل مسابقه در ذهن بازيکنان جاي گيرد. اين کار با واداشتن آنان به تمرينات متوالي پرتاب آزاد، قابل انجام است. به آنها بياموزيد روي هر شوت با افکار مثبت، تمرکز کنند. افکاري نظير، وادار کردن حريف به انجام خطا، فکر کردن به تور (شوت‌هايي که فقط به تور برخورد مي‌کنند) و ديدن حرکت موجدار توردر حالي که توپ از آن عبور مي‌کند. آداب مثبت شوت نيز با تحسين شوتهاي گل شده و ارزيابي شوتهاي ناموفق، بايد در آنها تقويت شود. پرتاب کننده، همه افکار منفي را از خود دور کرده و فقط از نمونه‌هاي مثبت استفاده مي‌کند. بازيکنان در سنين اوليه بايد از يک توپ کوچکتر و سبد کوتاه تر (2 متر 75 سانتي‌متر) و خط پنالتي نزديکتر به سبد (2 متر 70 سانتي‌متر) استفاده کنند.
مهارتهاي پرتاب آزاد

تفاوتهاي کليدي اين شوت با پرتابهاي منطقه‌اي در ترتيب قرار گرفتن (حالت پا)، جلو نگاه داشتن وزن بدن، تمرکز روي همان هدف بخصوص در هر شوت، توقف در انتهاي هر شوت و نوع ايستادن است. مهارتهاي کامل پرتاب آزاد در شکل
7-2 نشان داده شده است.

http://img.tebyan.net/big/1387/07/14...2237227130.jpg شکل(7-2)


بازيکنان بايد بدانند يک شوت خوب چگونه به‌نظر مي‌رسد و احساس مي‌شود و قادر باشند با چشم‌هاي بسته اين شوت را انجام دهند. يک شوت بايد با کنترل فشار (نه خيلي راحت و نه خيلي سخت) انجام شود.
ترتيب

پاي شوت، آرنج، دست، توپ و سبد بسکتبال بايد در يک صحنه عمودي قرار داشته باشند. محل قرار گرفتن پاي شوت همواره بايد يکسان باشد و به سبد يا اندکي به سمت چپ (نسبت به خط عمودي بر خط پنالتي) متمايل باشد. پاي تعادل بايد 15 لغايت 18 درجه متمايل به چپ باشد.
طرز گرفتن توپ: توپ بايد روي تمامي کف دست شوت کننده باشد، در حالي که دست تعادل کنار يا زير توپ جاي دارد.
مچ: شوت کننده بايد مچ دست را عقب برده در همان حالت ثابت نگاه دارد، بيش از مقداري که در شوت ثابت صورت مي‌گيرد.
آرنج: آرنج را نزديک بدن، بالا و جلو مچ نگاه داريد.
در انتها شوت بازيکن بايد اندکي مکث کند تا از نظر بدني و روحي آرام و با تمرکز حواس باشد اما نبايد اين کار خيلي به طول انجامد

وزن به سمت جلو: شوت کننده بايد حالتي بايستد که وزن بدن روي پاي جلو قرار گيرد، سر رابي حرکت و پشت را صاف نگاه دارد.
هدف: نقطه تمرکز بايد روزنه مياني عقب حلقه‌ باشد. بازيکن بايد به تور چشم بدوزد و فکر کند توپ حتماً گل مي‌شود، تمرکز روي هدف بايد تاعبور توپ از درون تور ادامه پيدا کند.
مکث: در انتها شوت بازيکن بايد اندکي مکث کند تا از نظر بدني و روحي آرام و با تمرکز حواس باشد اما نبايد اين کار خيلي به طول انجامد. بعد از مکث، تمامي حرکت بايد به بالا و جلو در راستاي سبد باشد.
تعقيب توپ: امتداد يافتن و چرخش کامل دست، کليدهاي عمل تعقيب توپ است. شوت‌کننده بايد با گرفتن قدرت از پاها به سمت بالا حرکت کند. در حرکت تعقيب توپ، ساعد بايد زاويه 30 لغايت 35 درجه نسبت به خط عمودي داشته باشد.
روش يکسان

براي پيشرفت در شوت کامل، يک روش همواره مشابه بايد به کار رود. به بازيکنان کمک کنيد همواره همان کار را با همان روش انجام دهند. عادت کردن به يک روش که همواره يکسان است، بسيار آسانتر است. يک نفس عميق درست قبل از شوت بايد هميشه قسمتي از آن روش بدون تغيير باشد.




http://img.tebyan.net/big/1387/07/29...4316216577.jpg

تمرينات شوت (تمرين شوت در چند صف)

هدف: آموزش شوت در يک بازي تصوري.
تجهيزات: نيمه زمين(حداقل) با 4 توپ(حداقل).
روش: بازيکنان را در 4 گروه پشت خط عرضي در 4 صف آرايش کنيد. اين يک تمرين شوت بدون توپ و مدافع است (توپ بعداً اضافه مي‌شود). بعد از پريدن روي پاي نزديکتر به سبد، بازيکنان يک توقف سريع کرده در حالت آماده براي شوت قرار مي‌گيرند. در مراحل بعد، تمرين مي‌تواند با استفاده از يک توپ و يک پاس چرخشي از پايين با يک دريبل، انجام شود.
حالتها

* خط مستقيم : شوتها در خطوط پرتاب آزاد و خط نيمه بدون هدف مشخص و با نگاه به سبد مقابل انجام مي‌شود.
* زيگزاگ تهاجمي : يک شوت در محل هر تغيير مسير انجام مي‌شود. اغلب حرکتها بايد جانبي باشد تا بازيکنان راحت‌تر پاي نزديک به سبد را انتخاب کنند.
* خط مستقيم با شوت کردن پس از اعلام مربي : بازيکنان در 4 گروه با فرمان «حرکت» مربي شروع به حرکت مي‌کنند، 4 بازيکن بعدي با حفظ 5/4 لغايت 5/5 متر فاصله از گروه اول حرکت مي‌کنند و گروه‌هاي بعدي نيز به‌همين ترتيب، مربي سبدي را در کنار زمين مشخص مي‌کند(محل برخورد خط نيمه و خط طولي يک انتخاب است)، بازيکنان با کنترل و حفظ حالت مناسب به جلو حرکت مي‌کنند تا مربي فرمان «پاس» دهد. در اين حال بازيکنان دريافت يک پاس را تجسم مي‌کنند، بعد توقّف سريع کرده به سبد فرضي شوت مي‌کنند. با فرمان «حرکت» بازيکنان به حرکت خود به جلو ادامه مي‌دهند تا مربي پاس فرضي ديگري به آنها بدهد ، بازيکنان در هر لحظه بايد آماده شوت با تعادل و کنترل باشند. در رفت شوت به سمت راست انجام مي‌شود و در برگشت به محل شروع، شوت به چپ.
http://img.tebyan.net/big/1387/07/15...4306213732.jpg
شوتهاي منطقه‌اي متوالي

هدف: خودآموزي افزايش يابنده مهارت شوت با تمريني که در آن مراحل بعدي برطرف کننده نيازهاي مراحل قبلي را فراهم مي‌کند تا بازيکن قادر به شوت در تمامي موقعيتها باشد.
تجهيزات: يک توپ براي هر بازيکن (در صورت امکان)، سبد.
روش: هر بازيکن يک توپ را برداشته و به ترتيب زير مهارت شوت را مرور مي‌کند. 10 تکرار از حالتها هر زمان تکرار مي‌شود.
حالتها

* ضربه زدند دو دستي به توپ که باعث تقويت احساس گرفتن توپ با همه دست (کف‌دست) مي‌شود.
* شوتها به شکل يک دستي و عمودي است بدون هدف مشخص است و در حالي آغاز مي‌شود که توپ در دست و کف دست رو به بالا دارد و توپ با چرخش به «جيب شوت» برده مي‌شود در حالي که دست ديگر پشت کمر قرار دارد.
* شوتهاي نزديک با يک هدف (حلقه‌ و تخته) را به بازيکنان يادآوري کنيد تا تمرين شوت را از نزديک شروع کنند و بعد فاصله را زياد کنند.
* شوتهاي دايره‌اي در يک تمرين که در آن هر بازيکن داخل يک دايره حرکت مي‌کند. توپ را با 2 دست در ارتفاع سينه نگاه مي‌دارد، از توقف سريع مناسب استفاده مي‌کند تا از 5 نقطه داخل محوطه پنالتي شوت کند همانطور که در شکل 7-3نشان داده شده است. بعد از انجام 5 شوت از هر نقطه، حرکت مشابه عقربه‌هاي ساعت انجام مي‌شود، هر بازيکن که 5 شوت را انجام داد واداريد در خلاف جهت عقربه‌هاي ساعت حرکت کند. شوتهاي 2 و 4 در زاويه 45 انجام مي‌گيرند و بايد ابتدا به تخته برخورد کنند. در اين تمرين، تمرکز بر حفظ پاها در حالت مناسب و آمادگي دستها براي گرفتن توپ است.

http://img.tebyan.net/big/1387/07/15...0625021664.jpg شکل (7-3)


* شوت کردن بعد از دريافت پاس. در اين تمرين يک پاس دو دستي از پايين در نقطه دلخواه به آنها داده مي‌شود و دريافت کننده‌ها بايد از حرکت پاي مناسب براي رسيدن به آن نقطه و انجام شوت، استفاده کنند.
* از حالت تهديد سه گانه در فاصله 5/4 لغايت 6 متري سبد، بازيکن با دربيل به چپ يا راست رفته يک توقف سريع انجام مي‌دهد و از نقطه تعيين شده، شوت مي‌کند.
کار مقدماتي بايد روي آشنايي با مهارت، استوار شود. اين منظور با فرستادن پاس با حرکت دوراني توپ براي آنها، يا واداشتن آنها به انجام آخرين دريبل با هر دو دست، پريدن روي پاي مخالف و توقّف سريع در همان زمان و فرود در يک حالت تهديد سه گانه است.
شوت کردن 2 نفره يا شوت از داخل و خارج

هدف: آموزش شوت در يک بازي خيالي 2 نفره بدون دفاع که همه حالتهاي شوت را شامل مي‌شود.
تجهيزات: سبد و يک توپ براي هر جفت از بازيکنان (بازيکنان همچنين مي‌توانند در گروه‌هاي 3 يا 4 نفره کار کنند).
روش: اين تمرين شوت رقابتي، تداوم دارد و در شکل 7-4 نشان داده شده است.

http://img.tebyan.net/big/1387/07/10...1717182162.jpg شکل (7-4)


در اين تمرين همه اصول اوليه حرکت، پاس دادن و دريافت کردن شوت وريباند تهاجمي رعايت مي‌شوند. بازيکنان در گروه‌هاي 2 نفره هستند (يک يا دو گروه در مقابل يک سبد مي‌توانند تمرين کنند). قوانين اوليه اينها هستند:
* با فرمان مربي همه گروه‌ها شروع مي‌کنند، در آغاز يک گيرنده ريباند با توپ زير سبد قرار دارد، هر تيمي او خود را براي شوت آزاد مي‌کند بدين صورت که نام گيرنده ريباند را صدا مي‌کند و پاسي براي شوت دريافت مي‌کند.
* شوت کننده توپ برگشت شده خود را مي‌گيرد تا يک توپ گل شود (همواره فرض مي‌کند توپ گل نشده است). بعد از مالکيت توپ را به هم تيمي خود براي شوت پاس مي‌دهد.
* دريافت کننده بايد همواره به فضاي خالي حرکت کند و پاس دهنده را به نام صدا بزند.
* پاس دهنده يک پاس سريع و هدفدار را در زمان مناسب همراه با انجام فريب به هم تيمي خود مي‌دهد تا شوت خوبي انجام دهد و با سرعت به محل ديگري نزديک خط 3 امتيازي مي‌رود و فقط وقتي آماده حرکت مي‌شود که هم تيمي او گل زده و مالکيت توپ را به دست آورده باشد.
حداقل يکبار در هفته تنوع به‌وجود آوريد و مدافع را واداريد که به شوت کننده فشار وارد کنند در حالي که دستها را بالا نگاه داشته‌اند تا شوت کننده در اجراي شوت باقوس بيشتر از روي دست مدافعان، پيشرفت کند

حالتها

* کاري يک ‌نواخت؛ هر بازيکن آزاد شدن و شوت کردن را براي 30 ثانيه ادامه مي‌دهد، در حالي که هم تيمي اوريباند مي‌کند. بازيکنان جاي خود را براي شوت وريباند عوض مي‌کنند و اين تغيير جا هر 30ثانيه تکرار مي‌شود.
* شوت کننده 5 گل مي‌زند و بعد جاي خود را باهم تيمي عوض مي‌کند.
* بازي 10شوتي به 10 گل که در آن بازيکنان حرکت خود را با شوت درپي پاس يا يک دريبل انجام مي‌دهند.
* مربي نوع پاس و شوت را تعيين مي‌کند (معمولي، فريب و شوت).
* فشار آوردن به شوت کننده شامل نزديک شدن آرام تدافعي بعد از پاس و به کار بردن انواع فشارهاي غيرقانوني (رد شدن، فرياد زدن، دست جلو صورت گرفتن و برخورد)، مدافع نمي‌تواند شوت او را سد کند يا تغيير جهت دهد يا روي او خطا کند. حداقل يکبار در هفته تنوع به‌وجود آوريد و مدافع را واداريد که به شوت کننده فشار وارد کنند در حالي که دستها را بالا نگاه داشته‌اند تا شوت کننده در اجراي شوت باقوس بيشتر از روي دست مدافعان، پيشرفت کند.
شوت کردن بعد از 3 پاس ؛ در اين تمرين ابتدا يک پاس به بيرون داده مي‌شود (پاس دهنده در منطقه پست جا مي‌گيرد) يک پاس به منطقه پست داده مي‌شود (پاس دهنده برش مي‌کند) و يک پاس برگشتي براي شوت دريافت مي‌کند. (شکل 7-5)

http://img.tebyan.net/big/1387/07/97...8223910220.jpg شکل(7- 5)


شکست دادن ستاره ؛ شوت کننده با يک ستاره شوت معين شده رقابت مي‌کند، در حالي که يک همکار ريباند کننده به او کمک مي‌کند. بازي با يک توپ آزاد آغاز مي‌شود و با شوتهاي ثابت يا جفت شوت کننده ادامه مي‌يابد. قانون براي پنالتي گل شده يک امتياز به شوت کننده مي‌دهد و 3 امتياز براي پنالتي ناموفق به ستاره ، شوت کننده يک امتياز براي شوت منطقه‌اي گل شده دريافت مي‌کند و ستاره 2 امتياز براي توپ گل نشده و د راين ميان بازي تا کسب امتياز 11 يا 21 ادامه مي‌يابد.
تمرين شوت پشت سرهم

هدف: آموزش مهارت شوت در شکل خودآزمايي منطبق با استاندارد تعيين شده بوسيله مربي.
تجهيزات: سبد و يک توپ براي هر بازيکن.
روش: همه وظايف اين تمرين خود آزمايشي است و بازيکنان نيازمند داشتن استانداردهاي شوت موثر است. همه حرکتها بطور متوالي و بدون استراحت انجام مي‌شوند تا شوتها در شرايط مسابقه تمرين شوند.
بازيکنان لي‌آپ با دريبل را انجام مي‌دهند (شکل 7- 6) شروع اين حرکتها از گوشه‌هاي چپ‌ و راست (با قرار داشتن يک پا روي خط زيرين)، دو علامت‌هاش (نقاطي در نزديک خط نيمه و روي خطوط طولي که در بسکتبال حرفه‌اي کاربرد دارند بدين صورت که بعد از وقت استراحت تقاضا شده، بازي از آن علامت واقع در نيمه حمله آغاز مي‌شود) و بالاي دايره پنالتي انجام مي‌شود. آنها فقط حق يک دريبل دارند و بايد 3 گل متوالي از هر نقطه به ثمر برسانند. بازيکنان جلو زمين در صورت توانايي به کوبيدن توپ در سبد بايد اين کار را فقط با يک دريبل انجام دهند. هدف پوشش دادن حداکثر فاصله ممکن با توانايي کسب امتياز با لي‌آپ است. بعداز 3 گل متوالي، بازيکن حق اجراي پرتاب آزاد را به دست مي‌آورد. در صد قابل قبول گل در پرتاب آزاد بدين صورت است: 4 از 5 براي بازيکنان دانشگاه ، 3 از 4 براي دبيرستان و 2 از 3 براي راهنمايي. در صورت عدم موفقيت بازيکن بايد حرکت و گروه پرتابهاي آزاد را تکرار کند.

http://img.tebyan.net/big/1387/07/19...2018867126.jpg شکل(7- 6)


شوت‌کننده از 5 نقطه مشخص شده، شوت ثابت و جفت درپي يک پاس چرخي يا بعد از دريبل به چپ يا راست، انجام مي‌دهد. نتايج مشابه با شوت منطقه‌اي بايد حاصل شود ، 3 گل پشت سرهم (بطور خلاصه سري سه تايي) در هر نقطه. درپي آن فوراً 5، 4 يا 3 پرتاب آزاد انجام مي‌شود (بسته به گروه سني) اگر نتايج لازم از پرتاب پنالتي حاصل نشد، خود حرکت و گروه پرتابهاي پنالتي بايد تکرار گردد.
تمرينهاي پرتاب آزاد

هدف: پيشرفت در گل کردن پرتابهاي آزاد براي رسيدن به استانداردهاي گروه سني.
تجهيزات: توپ و سبد.
روش: تمرين پرتاب آزاد بايد شامل تمرينات بدني و فکري باشد، اين کار به ترتيب زير بايد اجرا شود:
بازيکنان بايد عادت پرتاب آزاد را با انجام پرتابهاي پشت سرهم تقويت کنند. از بازيکنان انتظار مي‌رود قبل از هر بخش تمرين 20 پرتاب آزاد موفق اجرا کنند در حالي که تعداد کل پرتابهاي بايد ثبت شود. همچنين مفيد خواهد بود که رکورد حداکثر پرتابهاي آزاد گل شده پشت سرهم در حالت تمرين، يادداشت شود و بازيکنان در باشگاه (10)، باشگاه (25)، باشگاه (50) و باشگاه قرن (100پرتاب آزاد گل شده پشت سرهم) گروه‌بندي شوند.
هر وقت بازيکن در زمين و در انتظار براي اجراي پرتابهاي آزاد است و در هر دوره 5 دقيقه‌اي خارج از زمين، از تمرين فکري استفاده مي‌شود. بازيکنان را واداريد فکر خود را روي مراحل مورد نياز و تصور شوت کامل و موفق، متمرکز کنند. نوعي از بازي رقابتي شوت ترتيب دهيد که در آن بدون نياز به بازي فعالانه بتوانند 5 لغايت 10 پرتاب آزاد به ثمر برسانند و بعد به آنها اجازه تعويض داده شود.

http://img.tebyan.net/big/1387/07/20...1142518280.jpg
حالتها

* سري پرتابهاي آزاد شامل گل کردن تعداد تعيين شده‌اي پرتاب پشت سرهم است بطورمثال مربي ممکن است از 3 تا 8 گل پشت سرهم را طلب کند. يک تنوع براي اين بازي، پرتاب آزاد تيمي نام دارد. جمع 12لغايت 16 بازيکن به 2 گروه 6 لغايت 8 نفري در 2 حلقه اصلي زمين تقسيم مي‌شوند. آنها در جاي خود باقي مي‌مانند و پرتاب آزاد مي‌کنند تا زماني که همه آنها پشت سرهم پرتاب خود را تبديل به گل کنند ، در اين حالت تيمها سبد را عوض کرده و مرحله قبل را تکرار مي‌کنند.
* رقابتي ترتيب دهيد که در آن گروه‌هاي 2، 3 و 4 نفره به پرتاب آزاد در زمان مشخصي بپردازند تا تعدادي که پشت سرهم گل مي‌شود، مشخص شود. بازيکنان يک شوت، يک و يک (بايد شوت اول گل شود تا پرتاب دوم انجام شود) و 2 شوت انجام مي‌دهند. زمان 5 دقيقه براي اين حالت، ايده‌آل است.
* شوتهاي داخل تور يک بازي شوت براي امتياز معين در زمان معين است. در اين تمرين 2 امتياز براي گلهايي که توپ فقط به تور برخورد مي‌کند، 1امتياز براي گلهايي که توپ به حلقه‌ برخورد مي‌کند محسوب مي‌شود و در عوض هر شوت که گل نشود، باعث مي‌شود 2 امتياز از مجموع امتيازات کم شود.

منبع: کتاب مهارت‌ها و تمرين‌هاي بسکتبال

Omid7 02-13-2010 08:19 PM
آموزش گام به گام بسکتبال(8)


حرکتهای پیرامونی(بازی کردن اطراف محوطه پنالتی)

هر بحثی درباره حرکتهای تهاجمی فردی باید با یادآوری این نکته همراه باشد که بسکتبال قبل از هر چیز، ورزش تیمی است. بنابراین هنگامی که شرایط بازی، موقعیتهایی برای بازیکنان مالک توپ فراهم می‌کند تا از حرکتهای تهاجمی استفاده کنند آنها باید هماهنگی کاملی بین حرکت خود با 4 بازیکن دیگر، ایجاد کنند. به عنوان یک مربی شما نیاز دارید تا محدودیتهای مشخصی برای حرکتهای تهاجمی فردی قایل شوید.
البته حرکتهای بیرونی، حرکتهای تهاجمی اطراف و کناره‌های زمین است. در این خصوص 4 نوع حرکت بیرونی فردی وجود دارند.
1- حرکتهای توپ زنده (هنگامی که بازیکن مهاجم با توپ هنوز اجازه دریبل کردن دارد)
2- حرکتهای در حال دریبل (هنگامی که مهاجم در حال دریبل کردن است)
3- حرکتهای توپ مرده (حرکتهایی که در خاتمه دریبل انجام می‌شود، هنگامی که بازیکن از دریبل خود استفاده کرده است و آن را متوقف کرده و مالکیت توپ را در اختیار دارد)
4- شوتهای تکمیلی (شوتهایی که بعد از دریبل انجام می‌شود)
بازیکن باید در هنگام مالکیت ، توپ را حفاظت کرده و آن را نزدیک بدن نگاه دارد و از بدن به عنوان سپر استفاده کند و در ادامه از 3 فاکتور پاس، شوت و دریبل استفاده نماید

اصول بنیادی حرکتهای توپ زنده

همه حرکتهای توپ زنده از حالت ایستادن صحیح که در آن بازیکن در حالت تهدید سه گانه قرار گرفته و رو به سبد است، آغاز می‌شود. راهی که برای رسیدن به حالت مناسب ترجیح داده می‌شود، گرفتن توپ در هوا و استفاده از توقف سریع برای فرود است. در حالی که بازیکن رو به سبد قرار گرفته است، روش جایگزین آن است که توپ را با دو دست بگیرد، توقف سریع کند و بعد چرخش و در حالت تهدید سه گانه رو به سبد قرار گیرد.
بازیکن باید توپ را حفاظت کند و آن را نزدیک بدن نگاه دارد و از بدن به عنوان سپر استفاده کند. بازیکن این مراقبت را در حالت تهدید سه گانه اینطور به وجود می‌آورد که توپ را کمی پایین‌تر از شانه و نزدیک آن در حال حرکت توپ زنده، نگاه می‌دارد (شکل 1-8) و در حال دریبل، این عمل با دریبل کردن توپ در سمت مخالف مدافع حاصل می‌شود.
(شکل 1- 8 )

http://img.tebyan.net/big/1387/07/11...0205593150.jpg

در انبوهی دفاع، با قرار دادن توپ زیرچانه و مهارت چرخش (شکل 2-8) و با باز کردن آرنج‌ها به جای آویختن دست‌ها در حال حمل توپ، مقصود حاصل می‌شود.
(شکل 2-8)

http://img.tebyan.net/big/1387/07/22...1450154123.jpg

استفاده حداکثر از فضا و زمان، راهنمایی اساسی برای حرکتهای بیرونی با توپ است. همه حرکتها باید سریع و هرگاه ممکن باشد در خط مستقیم به طرف سبد باشد. مهاجم باید در حال عبور از مدافع با دریبل، تماس اندکی با او داشته باشد و در حالی که حالت مناسب بدن را حفظ کرده از پاس سریع یا فریب شوت استفاده کند. حرکت توپ زنده (استفاده از دریبل برای عبور از مدافع) باید با برداشتن گام سریع از کنار مدافع به طرف سبد، انجام شود.
قانون حمله با پای جلو هنگامی به کار می‌رود که مدافع در حالت ایستادن با پاهای جلو و عقب، دفاع می‌کند. (شکل3-8)
سمتی که بیشترین آسیب‌پذیری را برای مدافع دارد، طرفی است که پای او جلو قرار دارد زیرا مدافع قبل از برگشت زاویه‌دار خود برای سد کردن نفوذ مهاجم باید (روی پای عقب) بچرخد. بنابراین مهاجم باید از پای جلو مدافع شناخت داشته باشد و در صورت امکان در حرکت توپ زنده از آن سمت بدن عبور کند.
(شکل3-8)

http://img.tebyan.net/big/1387/07/14...2492344852.jpg

حمله مهاجم به سبد حریف، باید با شتاب گرفتن توأم با حفظ کنترل همراه باشد. «حالا یا هرگز» به این معناست که حرکت توپ زنده باید بلافاصله بعد از دریافت پاس انجام شود، قبل از این که دفاع خود را با حالت جدید تنظیم کند و در حالی که هنوز در حال حرکت است.
هدف هر حرکت توپ زنده در منطقه قدرت (پنالتی) لی آپ با یک دریبل برای کسب امتیاز است اما بازیکنان باید دفاع را مورد مطالعه قرار دهند، تا امکان استفاده از دریبل کنترل شده به عنوان یک واکنش برای مقابله با آرایش جدید دفاع را ارزیابی کنند. یادگیری کنترل دریبل بخوبی، اجازه استفاده از پاس در ثانیه آخر به هم تیمی آزاد می‌دهد که این به نوبه خود باعث مبارزه بیشتری با دفاع خواهد شد.
عبور از مدافع با دریبل و روی پای ثابت صورت می‌گیرد ، در این میان بازیکن راست دست باید از سمت چپ مدافع طوری عبور کند که گام اول با پای راست برداشته شود و بالعکس این حرکت از حالت تهدید سه گانه با پاهای جلو و عقب و فشار آوردن روی پای محور انجام می‌گیرد

حرکتها با پای ثابت مشخص

این حرکتها باید هنگامی استفاده شود که یک پای محور اولیه برای تمام حرکتهای توپ زنده استفاده شده است. پای چپ باید برای راست دستها استفاده شود و بالعکس. حرکتهایی که باید آموزش داده شوند عبارتند از: حرکت مستقیم با دریبل، حرکت توأم با درنگ، گام کشویی و گام ضربدری.
حرکت‌ مستقیم با دریبل

عبور از مدافع با دریبل و روی پای ثابت صورت می‌گیرد ، در این میان بازیکن راست دست باید از سمت چپ مدافع طوری عبور کند که گام اول با پای راست برداشته شود و بالعکس این حرکت از حالت تهدید سه گانه با پاهای جلو و عقب و فشار آوردن روی پای محور انجام می‌گیرد. حرکت سریع با پای آزاد و مستقیم به طرف سبد، همزمان با هل دادن توپ به سمت زمین در جلو بدن و قبل از حرکت دادن پای محور، صورت می‌پذیرد. سرانجام یک گام برای عبور از مدافع با پای محور برای حمله به طرف سبد برداشته می‌شود. شماره‌گذاری قسمتهای حرکت شامل این بخش‌هااست:
* گام انفجاری با پای ثابت.
* هل دان توپ به سوی زمین و حرکت با دریبل. (شکل4-8)
(شکل4-8)

http://img.tebyan.net/big/1387/07/21...8338155128.jpg
حرکت با درنگ یا گام به گام

این حرکت از سمت پای ثابت انجام می‌شود و بعد از یک گام کوتاه به طرف حریف برای ارزیابی واکنش وی از آن استفاده می‌شود. شروع از حالت تهدید سه گانه است بعد یک گام کوتاه نفوذی با پای متحرک به سمت مدافع و سبد برداشته می‌شود. اگر مدافع واکنشی نشان نداد، گام انفجاری با همان پا برای عبور از مدافع برداشته می‌شود. تجربه حرکت شامل یک گام نفوذی و کوتاه ، یک گام بلند انفجاری وحرکت با دریبل که با هل دادن توپ به جلو و روی زمین آغاز می‌شود. (شکل 5-8)
گام کشویی

حرکت دیگر از طرف پای متحرک، گام کشویی است که شامل یک فریب مستقیم و بعد بازگشت به حالت تهدید سه گانه است که در پی آن حرکت مستقیم با دریبل انجام می‌شود. ترتیب حرکتها آن است که ابتدا حالت تهدید سه گانه شکل می‌گیرد، بعد یک گام نفوذی در همان سمت که پای متحرک قرار دارد انجام می‌شود، دوباره برگشت به حالت تهدید سه گانه صورت می‌گیرد. هنگامی که مدافع در واکنش به برگشت مهاجم به حالت تهدید سه گانه به جلو حرکت کرد، مهاجم باید حرکت خود با دریبل را در همان جهت گام اولیه، به اجرا درآورد. تجزیه حرکت این گونه است:
* گام نفوذی (پایین)
* برگشت به حالت تهدید سه گانه (بالا)
* گام انفجاری (پایین)
* حرکت با دریبل (رفتن) که با هل دادن توپ به جلو و سمت زمین آغاز می‌شود (شکل 5-8 )
(شکل 5-8 )

http://img.tebyan.net/big/1387/07/92...9125154938.jpg
گام ضربدری

این یک حرکت اساسی در جهت مخالف است هنگامی که مدافع بیش از اندازه به سمت پای متحرک آمده تا آن حرکت را خنثی کند. این حرکت شامل استقرار حالت تهید سه گانه، برداشتن یک گام کوتاه نفوذی به طرف مدافع، حرکت ضربدری پای متحرک از جلو مدافع و به سمت دیگر بدن او و عبور از مدافع است. در حالی که توپ نزدیک بدن نگاه داشته شده و همزمان با حرکت پا از جلو بدن عبور داده می‌شود. سپس توپ در جلو فرد به طرف زمین هل داده می‌شود و حرکت با دریبل آغاز می‌شود. بازیکن باید پای محور را تا انجام گامهای نفوذی و ضربدری ثابت نگاه دارد. تجزیه حرکت شامل این قسمتها است:
* برداشتن یک گام نفوذی
* عبور دادن پای متحرک و توپ از جلو مدافع و به سمت دیگر بدن وی
* هل دادن توپ به جلو و روی زمین درحرکت با دریبل (شکل 6-8) توپ باید از بالا یا پایین در ارتفاع سینه یا زانواز جلوی مدافع عبور داده شود
(شکل 6-8)

http://img.tebyan.net/big/1387/07/13...9396249201.jpg

حرکت مستقیم با توپ، درنگ، گام‌کشویی و ضربدری 4 حرکت اصلی توپ زنده هستند که برای مبارزه با اغلب مدافعان، مورد احتیاج هستند. این موارد برای اغلب بازیکنان تازه کار کفایت می‌کند.
حرکتهایی با پای محور دلخواه

این حرکتها زمانی کاربرد دارند که هر دو پا را بتوان به عنوان محور انتخاب کرد و توپ نیز زنده باشد. بازیکنان راست و چپ دست هر 2 باید قادر به محور قرار دادن هر کدام از دو پای خود، هنگام انتخاب این حرکتها باشند.
حرکت مستقیم در جهت اولیه

در این حرکت عبور از مدافع با دریبل انجام می‌شود و در آن یک گام انفجاری با پای که سمت حرکت مهاجم است برداشته می‌شود. ترتیب اجرا شامل توقف سریع رو به سبد و هنگام عبور از راست، استفاده از پای چپ به عنوان پای محور و برداشتن یک گام انفجاری برای عبور از مدافع با پای راست است. همچنین هنگام عبور از چپ ، گام با پای چپ و محور پای راست است. توپ برای دریبل با فشار به جلو و سمت زمین هدایت می‌شود. اجزای این حرکت عبارتند از:
* یک گام انفجاری با پای سمتی که حرکت از آن سمت انجام می‌شود
(پای راست به سمت راست، پای چپ به سمت چپ)
* هل دادن توپ به جلو برای شروع حرکت با دریبل.

Omid7 02-13-2010 08:23 PM
آموزش گام به گام بسکتبال (9)


حرکت مستقیم با پای مخالف

این حرکت با دریبل برای عبور از هر دو طرف مدافع با پای مخالف انجام می‌گیرد و در آن همانند حرکت مستقیم توپ در پوشش بدن قرار می‌گیرد. حرکت با دریبل از سمت مخالف، با یک توقف سریع رو به سبد آغاز می‌شود و هنگام عبور از راست، گام برای عبور از مدافع با پای چپ و انفجاری برداشته می‌شود و توپ به جلو هل داده می‌شود. اجزای این حرکت عبارتند از:
*برداشتن یک گام انفجاری با پای مخالف سمت حرک انتخابی
*هل دادن توپ به جلو و سمت زمین برای حرکت یا دریبل (شکل 1- 9)
(شکل 1- 9)

http://img.tebyan.net/big/1387/08/20...8271179218.jpg
ضربدری

بازیکنان باید همچنین حرکت مخالف با هر پا به عنوان پای محور را بیاموزند (فریب به راست)، حرکت ضربدری به چپ با محور قرار دادن پای چپ (فریب به چپ)، گام ضربدری به راست با محور قرا دادن پای راست. برای اجرای این حرکت ابتدا یک توقف سریع رو به سبد انجام می‌گیرد، سپس یک گام نفوذی و ضربدری با همان پا و در جهت مخالف (سمت چپ) برداشته می‌شود (همزمان با این گام توپ نزدیک به بدن از یک طرف بدن به طرف دیگر برده می‌شود) و سرانجام توپ به جلو و سمت زمین هل داده می‌شود و حرکت با دریبل آغاز می‌شود. تجزیه حرکت به قرار زیر است:
* یک گام نفوذی
*یک گام ضربدری با همان یا هنگامی که توپ از یک طرف بدن به سمت دیگر عبور داده می‌شود
*حرکت با دریبل که با هل دادن توپ به جلو و سمت زمین آغاز می‌شود (شکل 2-9)
(شکل 2-9)

http://img.tebyan.net/big/1387/08/19...6151170107.jpg

اصول بنیادی حرکتهای با دریبل

حرکت‌ توأم با دریبل که بعد از حرکتهای توپ زنده، استفاده می‌شوند با ذکر جزئیات در قسمتهای گذشته (کنترل توپ) تشریح شده‌اند. مهارت در حرکتهای توپ زنده باید با بهبود سرعت و حرکتهای کنترل شده با دریبل، تکمیل شود.
اصول بنیادی حرکتهای توپ مرده

این حرکتها بعد از اتمام دریبل استفاده می‌شوند، هنگامی که توقف سریع در فاصله 3 متری سبد، صورت گرفته باشد. این حرکتها قابل استفاده در حرکت به چپ و راست هستند اما برای موثر واقع شدن، بازیکنان باید در فاصله‌ای باشند که امکان شوت داشته باشند.
بازیکنان صاحب توپ باید تا حد امکان از موقعیتهای توپ مرده، دوری کنند مگر این که اجرای یک پاس یا شوت قابل پیش‌بینی باشد. به بیان دیگر یک بازیکن خوب نباید قبل از آنکه تصمیم به کاری بگیرد دریبل خود را قطع کند.
حرکتهای توپ مرده با امکان محور قراردادن هر دو پا

شوت جفت : بازیکنان باید توقف سریع داشته باشند و شوت جفت را با تعادل و کنترل انجام دهند.
فریب شوت و شوت جفت: بازیکنان باید توقف سریع داشته باشند و در پی آن فریب شوت موثری را اجرا کنند. توپ تا ارتفاع سر بالا برده می‌شود در حالی که حالت ایستادن صحیح حفظ می‌شود و پاها قفل می‌شود تا برای شوت جفت آماده باشند.

http://img.tebyan.net/big/1387/08/23...1110119529.jpg


گام برداشتن به داخل : امکان دیگراستفاده از حرکت پیشرفته شوت لی آپ بعد از توقف سریع (با یا بدون فریب شوت) است. بازیکنان باید توقف سریع رو به سبد انجام دهند و در پی آن فریب شوت انجام دهند تا مدافع را از حالت استقرار دفاعی مناسب، خارج کنند مگر این که مدافع خود مرتکب اشتباه شده باشد. هنگام حرکت به راست، آنها باید گام چپ خود را پشت پای مدافع بگذارند (یا با پای راست هنگام رفتن به چپ) و یک شوت لی آپ یا شوت پست با دست راست یا چپ انجام دهند. اجزای این حرکت عبارتند از:
*فریب شوت
* گام خود را پشت مدافع گذاشتن
* یک شوت لی آپ
حرکت ضربدری : این حرکت پیشرفته‌ای است که در جهت مقابل حرکت اولیه انجام می‌شود، فریب در یک جهت و عبور از مدافع برای لی آپ یا شوت پست در جهت مخالف شکل می‌گیرد. آغاز حرکت با توقف سریع رو به سبد است، پس یک گام نفوذی با هر کدام از پاها برداشته می‌شود، حرکت بعد گام ضربدری با همان پا در سمت مخالف آن پا (حرکت به راست با پای چپ و بالعکس) برای لی آپ یا شوت پست است. تجزیه حرکت شامل این مراحل است:
* گام نفوذی
* حرکت ضربدری
* لی آپ یا شوت پست
چرخش کننده در جا : حرکت چرخشی به پشت ولی آپ یا شوت پست، موثرترین حرکت توپ مرده بعد از توقف سریع در زاویه مناسب با خط زیرین است و هنگامی به کار می‌رود که راه مستقیم به سبد به وسیله مدافع سد شده باشد. شما می‌توانید این حرکت پیشرفته را اینگونه آموزش دهید که بازیکن را وادارید طوری توقف سریع کند که رو به خط عرضی و محوطه پنالتی داشته باشد، روی پای نزدیکتر به خط زیرین چرخش پشتی انجام دهد و یک شوت لی آپ یا شوت پست را اجرا کند. تجزیه حرکت شامل این مراحل است:
* انجام چرخش پشتی و گام گذاشتن پشت مدافع و به سمت سبد با پای مخالف
* شوت لی آپ یا شوت پست (شکل 3-9)
(شکل 3-9)

http://img.tebyan.net/big/1387/08/90...5208237130.jpg


اصول بنیادی شوتهای تکمیلی

تمام حرکتهای توپ زنده و توام با دریبل باید منجر به یک پاس، حرکت توپ مرده یا یک شوت تکمیلی بشود.
نکته‌های مورد توجّه مربیان درباره حرکتهای بیرونی
بازیکنان را تمرین دهید تا از نکته‌های کلی زیر پیروی کنند:
1- مدافع را در معرض دید قرار دهید.
2- از حرکتهای مشابه مسابقه و با سرعتهای مشابه استفاده کنید.
3- چابکی و تعادل خود را بهبود بخشید.
4- با حداکثر سرعت و با کنترل حرکت کنید.
5- حرکتهای قانونی انجام دهید.
6- ابتدا کار را صحیح انجام دهید، سپس صحیح و سریع عمل کنید.

http://img.tebyan.net/big/1387/08/24...7133108432.jpg


تمرینهای پیرامونی

تمرین حرکتهای توپ زنده، توپ مرده و تکمیلی در چند صف
هدف: آموزش حرکتهای توپ زنده ، مرده و مروری بر حرکتهای هنگام دریبل.
تجهیزات: یک توپ برای هر صف، کل زمین.
روش: 4 صف از بازیکنان، پشت خط عرضی جای دهید. هیچ دفاعی در زمین قرار نگرفته است. هر دوره حرکت باید شامل آغاز با حرکت توپ زنده، حرکت‌(ها) با دریبل در وسط زمین و حرکت توپ مرده یا تکمیلی در نزدیکی سبد مقابل باشد.
(شکل 4-9)
(شکل 4-9)

http://img.tebyan.net/big/1387/08/18...6069120692.jpg
حرکتهای بیرونی با دریافت پاس چرخشی

هدف: پیشرفت در مهارت استفاده از حرکتهای بیرونی.
تجهیزات: سبد و یک توپ برای هر بازیکن.
روش: از نیمه زمین، یک توپ و یک سبد استفاده کنید و بازیکنان را وادارید به خود پاس داده و آن را دریافت کنند و حرکتهای توپ زنده و تکمیلی را تمرین کنند. بازیکنان یک پاس دو دستی از پایین که توأم با چرخش باشد، به خود داده و همه حرکتهای خود را در مکانها و موقعیتهای اولیه با آن آغاز می‌کنند.
مراحل حرکت این گونه است: ابتدا دادن یک پاس چرخدار در نقطه‌ای واقع در نزدیکی محوطه پنالتی و بعد گرفتن توپ بعد از اولین برخورد آن با زمین در حالی که پاهای بازیکن در هوا قرار دارد و در پی آن فرود آمدن در حالی که رو به سبد باشد. این کار باید همواره با توقف سریع و چرخش و بعد حمله به سبد انجام شود. مربیان باید همواره حرکتهای بازیکنان را مورد ارزیابی قرار دهند. به خاطر داشته باشید فقط تمرین‌ کامل و درست، نتیجه کامل در پی خواهد داشت. شیوه استفاده از هر کدام از دو پا به عنوان محور حرکت باید جهت پیشرفت در کار با پاها مورد استفاده قرار گیرد. استفاده کردن از این تمرین خود آگاهی دهنده امکان تمرین اختصاصی توپ زنده، دریبل، توپ مرده و حرکتهای تکمیلی را با رعایت اصول اولیه و بنیادی، ممکن می‌سازد.
مهارت نزدیک شدن به مهاجم صاحب توپ(یک‌علیه یک) ، (2علیه 2) ، (3‌علیه3) و (4علیه‌‌‌4)

هدف: تمرین کردن همه حرکتهای بیرونی بوسیله بازیکنان آن مکانها.
تجهیزات: یک توپ و یک سبد برای هر گروه.
روش: بازیکنان را در چند صف در زیر هر یک از سبدها جای دهید. اولین بازیکن که با توپ به زیر سبد گام بگذارد، مدافع خواهد بود. صفی از مهاجمان در فاصله 5/4 الی 5/5 متری رو به سبد قرار می‌گیرند. مدافع یک پاس سریع و هوایی به اولین بازیکن صف حمله می‌دهد و برای دفاع کردن به وی نزدیک می‌شود. به محض انجام پاس، تمرین برای حمله و دفاع آغاز می‌شود. مهاجم بیرونی، باید دفاع را ارزیابی کند و به عمل مدافع واکنش مناسب نشان دهد و اصول اولیه را برای اجرای شوت یا انجام حرکت بیرونی به کار گیرد. بعد از اجرای حرکت، مهاجم به انتهای صف دفاع و مدافع به انتهای صف حمله کنندگان می‌رود. بازی دریافت توپ و مبارزه برای گل زدن یا هر انتخاب دیگری را مورد استفاده قرار دهید. تمرین می‌تواند در حالت 2علیه2 ادامه پیدا کند که کار تیمی توأم با رقابت با بازی سمت توپ و دور از توپ در آن تمرین خواهد شد.

منبع: کتاب مهارت‌ها و تمرین‌های بسکتبال

Omid7 02-13-2010 08:28 PM
آموزش گام به گام بسکتبال (10)

حرکتهاي داخلي (بازي کردن در پست)

اغلب مربيان و بازيکنان اهميت بازي داخلي محوطه با بازيکنان پست که پاس را نزديک يا داخل محوطه پرتاب آزاد دريافت مي‌کنند، مورد توجّه قرار مي‌‌دهند. بازي داخلي مي‌تواند چند منظور مفيد را تامين کند. اين هدفها اقدام به شوتهايي با آمار موفقيت بالا و موقعيتهاي گل زدن نزديک سبد است. اين بازي همچنين به تعداد موقعيتها براي شوت 3 امتيازي مي‌افزايد. دفاع کردن از بازيکناني که پست بازي مي‌کنند، مشکل است واغلب هنگام شوت، روي آنها خطا صورت مي‌گيرد. هنگامي که پاس به يک بازيکن پست، داخلي محوطه داده مي‌شود دفاع براي مراقبت از آنها تحت فشار قرار مي‌گيرد و درهم مي‌ريزد. برگرداندن پاس به بيرون منطقه قدرت را خالي کرده و امکان شوت 3 امتيازي را فراهم مي‌سازد.
پيشنهاد ارايه شده در اين فصل تاکيد بر عامل کليدي ديگر به منظور کسب امتياز است و آن فرستادن توپ به داخل محوطه براي شوت با درصد موفقيت بالا و فشار به دفاع براي توجه به داخل به منظور خالي ماندن مناطق بيروني براي امکان شوت و خصوصاً شوتهاي 3 امتيازي منطقه‌اي است.


اصول بنيادي بازي پست

بازي در پست، کليد موفقيت براي دور کردن دفاع از سبد است. بازي کردن در پست، مهارتي است که حداقل نياز را به کنترل توپ دارد و به آساني قابل آموزش به بازيکنان با اندازه‌هاي مختلف، بشرط تمرين کافي و داشتن صبر است. بازيکنان خوب پست با پيشرفت در حرکتهاي متنوع داخلي (حرکتهايي که پشت به سبد انجام مي‌شود) خود را آزاد کرده و شوتهايي با امکان گل بالا انجام مي‌دهند. اين شوتها اغلب از موقعيت پست پايين يا ميانه، صورت مي‌گيرد (شکل 1-10)


نفوذ

تيم مهاجم بايد با يک روش اساسي نظير بردن توپ با دريبل به داخل يا با پاس به بازيکن پست، در دفاع نفوذ کند. هدف از نفوذ تهاجمي، به وجود آوردن موقعيت شوت تا حد امکان نزديک به سبد و اغلب داخل محوطه پنالتي است.


شوتهاي با استفاده از تخته

بازيکنان مهاجم بايد بعد از اغلب حرکتهاي داخلي خصوصاً در زاويه 45درجه و هنگام استفاده از حرکت قدرتي يا در موقعيتهاي ريباند تهاجمي، از تخته استفاده کنند. قانون مي‌گويد: هرگاه به سمت شيشه (تخته) مي‌رويد، از آن استفاده کنيد.
(شکل 1-10)

http://img.tebyan.net/big/1387/08/56...8941546194.jpg


فرض بر گل نشدن

از آنجا که بازيکنان داخلي نزديک به سبد جا دارند، بايد اولين ريباند کننده‌ها باشند. زيرا شوت کننده بهتر از همه مي‌تواند مکان و زمان شوت را تعيين کند، بازيکن پست که حرکت داخلي انجام مي‌دهد همواره فرض مي‌کند که شوت او گل نمي‌شود و آماده ريباند است به اين ترتيب که از حالت ايستادن صحيح با آرنجهاي باز و دستهاي باز که بالاي شانه‌ها نگاه داشته شده‌اند، استفاده مي‌کنند.


هر بازيکن مي‌تواند پست بازي کند

همه بازيکنان، پست هستند. هر چند تعدادي از بهترين بازيکنان داخلي از نظري قد متوسط يا بلند هستند، مهارت از قد مهمتر است. عامل مهمتر نسبت قد با مدافع است. هر بازيکن بايد قادر به جا گرفتن جلو يک مدافع با قد مشابه يا کوتاهتر باشد.


انتظار برخورد را داشتن

از آنجا که محوطه داخلي اغلب شلوغ است، برخورد فيزيکي اغلب اجتناب ناپذير است. بازيکنان داخلي بايد ايجاد برخورد کنند و از بدن‌هايشان براي کنترل مدافعان بهره ببرند. بازيکنان بايد بياموزند که خود برخورد را آغاز کنند در حالي که تعادل و حالت صحيح بدن را حفظ کرده‌اند.


دستها بالا

پاس دادن به بازيکنان داخلي کاري دشوار است و به علت انبوهي مدافعان و کمي وقت، جاي کمي براي اشتباه وجود دارد لذا بازيکنان داخلي بايد همواره آماده دريافت و پاس سريع از هم تيمي خود باشند و دستهاي خود را بالا نگاه دارند.


صبر

بسياري از بازيکنان پست مطالب را دير ياد مي‌گيرند و ممکن است به علت اندازه‌ بزرگ جثه و فقدان هماهنگي داراي قوه تجسم ضعيفي باشد که البته چاره کار زمان بيشتر براي آموزش، صبر و تمرين مرتب است.


مهارتهاي بازي پست

بازيکنان را در حالت ايستادن مخصوص پست قرار دهيد. بازيکنان داخلي يا پست بايد توانايي قرار گرفتن در يک حالت فوق‌العاده را در خود تقويت کنند. در اين حال فاصله پاها بيش از عرض شانه‌هاست، مرکز ثقل به زمين نزديکتر است، آرنج‌ها باز، بازوها موازي با زمين و در امتداد شانه‌ها و دست‌ها بالا و اندکي متمايل به جلو و انگشتان رو به سقف دارند. (شکل 2-10) بازيکنان پست بايد علامت براي دريافت پاس را با دو دست نمايش دهند. دست‌ها بالا و آماده، حفظ خواهند شد.
(شکل 2-10)

http://img.tebyan.net/big/1387/08/22...3213898217.jpg


عمل جا گرفتن پست جلوي مدافع (پست آپ) روي خطي انجام مي‌شود که از توپ به سبد (بطور فرضي) رسم شده باشد. بازيکنان داخلي بايد سعي کنند در حاشيه خارجي محوطه پنالتي خود را آزاد کنند، اين محل بايد در نزديکي خط فرضي توپ به سمت سبد باشد. استقرار روي اين خط مسافتي را که توپ پاس شده بايد طي کند، کاهش مي‌‌دهد.
بطور ايده‌آل بازيکن پست بايد طوري مستقر شود که امتداد شانه‌هايش عمود بر خط فرضي بين توپ و سبد باشد.
رفتن به فضاي باز در لحظه مناسب، ديگر وظيفه اوليه بازيکن پست است. چون بازي پست يک نبرد دائمي تک به تک است، بازيکنان بايد ياد بگيرند که ايجاد برخورد کنند و آزاد بمانند. زماني که بازيکن مدافع محلي را اشغال کرده است، بازيکنان داخلي بايد با تماس بدني مدافع را در جاي خود نگاه دارند. آنها بايد فعال باشند و از تمام بدن در يک حرکت نيم دايره‌اي ، استفاده کنند (شکل 3-10) آنها بايد با نشيمنگاه خود روي رانهاي مدافع نشسته و تماس خود را حفظ کنند.
(شکل 3-10)

http://img.tebyan.net/big/1387/08/73...6206236251.jpg



توپ گرفتن داخل

بازيکن پست بايد قادر به مهار کردن مدافع در يک نقطه و آماده دريافت پاس باشد. پاس دهنده به بازيکن پست بايد به دست علامت‌دهند او و دور از نزديکترين مدافع، پاس دهد. محل پاس به بازيکن پست اجازه محدود کردن مدافع در مکان خاص را مي‌دهد. بازنگاه داشتن دالان پاس از سخت‌ترين کارهايي است که بايد آموزش داده شود. بازيکنان بايد پاهاي خود را فعال نگاه دارند و تماس بدني خود را تا رسيدن توپ به نزديکي خود، حفظ کنند.
بازيکنان پست بايد با برداشتن يک گام به استقبال توپ بروند. اين کار با گرفتن توپ با 2 دست و در هوا قرار داشتن 2 پا و سپس اجراي يک توقف سريع، انجام مي‌شود. (مگر زماني که مدافع جلو آنها قرار گرفته باشد) به آنها بياموزيد نگاهشان را روي توپ تا رسيدن توپ به دستهايشان، حفظ کنند. بعد از دريافت توپ، آنها بايد با بردن آن به زير چانه، از توپ مراقبت کنند. در اين حال آرنج‌ها باز، انگشتان رو به بالا و توپ زيرچانه قرار دارد. اگر مدافعان جلو بازيکنان قرار گرفته باشند، راه‌ حل، پاس قوسي يا برگرداندن جهت حمله است. وقتي دفاع در حالت توپ ، مدافع و پست قرار دارد، 2 شيوه توصيه مي‌شود. اول پاس قوسي از بالاي سر مدافع است. (شکل 4-10)
(شکل 4-10)

http://img.tebyan.net/big/1387/08/13...3249158237.jpg


ابتدا پاس دهنده از يک فريب پاس براي ارزيابي مدافعان سمت ضعيف (دور از توپ) و پوشش دادن آنها، استفاده مي‌کند و سپس بسرعت يک پاس از روي دستهاي مدافع به محل اتصال حلقه و تخته مي‌فرستد. بازيکنان پست حالت ايستادن خود را حفظ مي‌کنند و دستها را بالا نگاه مي‌دارند (کف دستها به طرف پاس‌دهنده است) و با استفاده از نشيمنگاه تماس خود را با مدافع ادامه مي‌دهند. بازيکن پست تا رسيدن توپ به بالاي سرش صبر مي‌کند و بعد خود را آزاد کرده و توپ را با دو دست مي‌گيرد. مهارت دوم برگرداندن توپ به پست بالا يا طرف مقابل زمين است. اگر مدافع يک طرف زمين جلوي بازيکن پست قرار گرفته باشد، با بردن توپ به سمت ديگر، مدافع پشت بازيکن پست‌گير مي‌کند و بازيکن پست به سمت توپ گام برمي‌دارد. (شکل 5-10)
(شکل 5-10)

http://img.tebyan.net/big/1387/08/16...0161129247.jpg


دور نگاه داشتن مدافع

بازيکنان داخلي بايد ياد بگيرند بطور خودکار مدافع را از بازي خارج کنند. اگر بازيکن پست، سمت پايين دفاع مي‌شود بايد مدافع را پايين‌تر نگاه دارد. اگر مدافع جلو او جاي گرفته است، وي بايد به توپ نزديک‌تر شود و مدافع را جلوتر براند. اگر مدافع پشت سردفاع مي‌کند، بايد با چرخش پشتي با برش V به داخل محوطه بروند قبل از اين که جلو مدافع جا بگيرند. پيشنهاد آن است که به مدافع اجازه داده شود جاي خود را انتخاب کند و بعد او را در همان جهت پيش برانند.


ارزيابي دفاع

وقتي مدافع جلو قرار گرفته است (بين پاس‌دهنده و بازيکن پست) بازيکنان را وا داريد از پاس قوسي از روي دفاع استفاده کنند يا توپ را به جهت ديگر برگردانند، مدافع را ميخکوب کنند و پست را از طرف ديگر تغذيه کنند. بازيکنان مهاجم بايد از حرکت قدرتي يا لي آب برگشتي بعد از دريافت پاس استفاده کنند. اگر مدافع پشت قرار دارد، بازيکن پست بايد توپ را گرفته و رو به سبد کند و بعد از حرکتهاي رودرروي پست ياشوت پست استفاده کند. اگر مدافع سمت پايين (سمت خط زيرين) جاي گرفته است، بازيکن پست از حرکت پست يا چرخشي استفاده خواهد کرد. بطور مشابه وقتي مدافع سمت بالا جاي گرفته است، حرکت قدرتي يا دوراني مناسبت پيدا مي‌کند. مطالعه و واکنش براي بازيکن پست به معناي يادگيري تماس بدني بموقع، ارزيابي پاس، چرخيدن به وسط ، ديدن تمام زمين و مبارزه با دفاع است.

منبع: کتاب مهارت‌ها و تمرين‌هاي بسکتبال

Omid7 02-13-2010 08:51 PM
آموزش گام به گام بسکتبال (11)


حرکتهاي داخلي

به بازيکنان پست آموزش دهيد که تهاجمي حرکت کنند و براي يافتن هم تيمي آزاد دقيق باشند. هدف آنها از حرکت داخلي، کسب موقعيت براي شوت نزديک يا دادن پاس به هم تيمي آزاد در موقعيت گل است. بهترين راه رسيدن به اين منظور، کسب مهارت در انواع حرکت‌هاست.


شوت پست

اين حرکتي به وسط و داخل محوطه پنالتي است. اين حرکت ابزار اصلي براي بازيکن پست و اصلي‌ترين راه کسب امتياز است. (در حالت عادي، حرکت بدون دريبل است)


حرکت قدرتي

اين حرکت اغلب سمت خط زيرين هنگامي که مدافع بالاتر (دور از خط زيرين) قراردارد، استفاده مي‌شود. همچنين اگر مدافع سمت خط زيرين جا گرفته باشد، اين حرکت‌ را مي‌توان به سمت وسط انجام داد. ترتيب حرکتها اين است که ابتدا روي پاي سمت مدافع، چرخش پشتي انجام مي‌شود و در همان حال راه مدافع بوسيله پشت بدن، سد مي‌شود. سپس بازيکن پست يک دريبل قدرتي بين پاها مي‌زند و يک توقف سريع انجام مي‌دهد و به‌گونه‌اي که پاها به موازات خط زيرين قرار گرفته باشد. اين دريبل گاهي مي‌تواند، حذف شود. سرانجام حرکت قدرتي براي حفاظت توپ با بدن و گل زدن با دستي که دور از مدافع قرار دارد، استفاده مي‌شود. (شکل 1-11)
(شکل 1-11)

http://img.tebyan.net/big/1387/09/12...8832270111.jpg


حرکت دوراني

اين حرکت پيشرفته‌ يک حرکت قدرتي است که به دنبال آن حرکت پست انجام مي‌شود. اين ترکيب زماني مورد استفاده قرار مي‌گيرد که مدافع از سمت بالا (يا پايين) حرکت قدرتي مهاجم را دفاع مي‌کند و با پيش‌بيني خوب راه او را سد مي‌کند. در اين حال بازيکن پست فوراً حرکت پست انجام مي‌دهد. (شکل 2-11)
ترتيب حرکت اين چنين است: شروع با يک حرکت قدرتي است و بعد با سد شدن راه بوسيله مدافع، حرکت را متوقف کرده و حرکت پست در خلاف جهت تمايل بدن مدافع انجام مي‌گيرد.
(شکل 2-11)

http://img.tebyan.net/big/1387/09/21...6246129254.jpg


حرکتهاي روبه سبد

اينها حرکتهاي اصلي و بيروني هستند و زماني مورد استفاده قرار مي‌گيرند که مدافع پشت بازيکن پست، دفاع مي‌کند خصوصاً زماني که بين آنها فضايي نيز وجود داشته باشد. مهاجم يک چرخش جلويي يا پشتي با هر کدام از پاها که بخواهد، انجام مي‌دهد. حالتهاي قابل اجرا بعد از چرخش جلويي شوت جفت، شوت جفت بعد از فريب شوت و شوت پست بعد از حرکت ضربدري است.(شکل 3- 11)
همه حرکتهاي توپ زنده در اين حالت قابل استفاده است. حالتهاي ديگر چرخش پشتي روي هر يک از پاها و در پي آن شوت جفت، شوت جفت بعد از فريب شوت يا ديگر حرکتهاي توپ زنده است. اين حرکت چرخشي به پشت، ابتدا به وسيله "جک سيکما" به شهرت رسيد، قصد او دور کردن مدافع و خلق يک شکاف براي شوت جفت سريع بود.
(شکل 3- 11)

http://img.tebyan.net/big/1387/09/20...5831180144.jpg


نکته‌هاي مورد توجه مربيان درباره بازي پست
* به بازيکنان پست، حرکتهاي داخلي را که مي‌توانند با اعتماد به نفس اجرا کنند، بياموزيد و هنگام چرخش توپ بطور منظم به داخل پاس دهيد تا بازيکنان بتوانند از اين حرکتها استفاده کنند.
* به بازيکنان بياموزيد که در شوتهاي داخل محوطه، از تخته استفاده کنند.
* بازيکناني را که اهل رقابت و علاقه‌مند به برخوردهاي فيزيکي هستند، به عنوان کانديدا براي بازي در پست، در نظر داشته باشيد.
* بازيکنان پست را واداريد داخل محوطه دستها را بالا نگاه دارند.
* بازيکنان را در حالت ايستادن مناسب قرار دهيد، در حالي که هر دو دست خود را به عنوان علامت در راستاي خط توپ و سبد بلند کرده‌اند.
* تاکيد کنيد که آزاد شدن اغلب نيازمند حرکتهاي قوي و سريع و توأم با برخورد است.
* بازيکنان پست را تمرين دهيد که پاس را ارزيابي کنند، با مدافع خود تماس بدني داشته باشند و مکان مدافعان ديگر را زير نظر داشته باشند.
* به آنها بياموزيد که شوت پست، شوت اوليه و اصلي درميانه محوطه پنالتي است و يک حرکت طبيعي از حالت قراردادن توپ زيرچانه است.
* به بازيکنان پست نشان دهيد که حفظ بدن بين مدافع و توپ در طول حرکت قدرتي، عاامل مهم در تاثير آن است.
* به بازيکنان آموزش دهيد که حرکت دوراني، ترکيبي از حرکت قدرتي، توقف سريع و حرکت پست است که به ترتيب اجرا شود.
* در بعضي موقعيتها بازيکن پست ممکن است توپ را گرفته رو به سبد کند تا از حرکتهاي بيروني استفاده کند، خصوصاً هنگامي که بازيکن پست در محدوده خط پنالتي و منطقه پست بالا، قرار داشته باشد.

http://img.tebyan.net/big/1387/09/41...6173248216.jpg


تمرينهاي پست

حرکتهاي پست از پاس چرخي
هدف: آموزش حرکتهاي تهاجمي فردي به بازيکنان پست.
تجهيزات: توپ، سبد و انتخاب وسيله برگرداندن توپ (تاس بک).
روش: يک بازيکن پست يک پاس چرخي دو دست از پايين به خود مي‌دهد (يا پاس مي‌دهد و در برگشت از تاس بک آن را مي‌گيرد) و آن را در مکان‌ دلخواه پست، پشت به سبد دريافت مي‌کند. بازيکنان 3 تکرار از هر حرکت پست را از دو طرف محوطه پنالتي، به اجرا مي‌گذارد. در اين تمرين‌ نيازي به مدافع نيست ومربي مي‌تواند براي کنترل جاگيري بازيکن در خط توپ و سبد، کارپا، علامت با دست مهارت گرفتن توپ و حرکتهاي پست، خود اقدام به پاس دادن به بازيکن پست کند.


تمرين‌ متوالي پست
هدف: فراهم ساختن تمرين متوالي خودآموز براي حرکتهاي تهاجمي پست.
تجهيزات: توپ، سبد و تاس بک در صورت امکان.
روش: بازيکنان پست با يک پاس چرخي دو دست از پايين به خودشان (يا پاس و دريافت از تاس بک) مي‌دهند و در پي آن حرکتهاي پست را انجام مي‌دهند. بعد از اين که بازيکنان در هر حرکت 5 گل به ثمر رساندند، 2 پرتاب آزاد موفق پشت سرهم لازم است تا به حرکت بعد برسند. (يا حرکت دوباره تکرار شود)



تمرين رساندن توپ به پست با 2 مهاجم و 2 مدافع
هدف: آموزش مهارتهاي دفاعي و تهاجمي بازي پست، پاس دادن به بازيکن پست و حرکت بعد از پاس براي پاس برگشتي احتمالي.
تجهيزات: توپ و سبد و گروه 4 نفره بازيکنان (حداقل)
روش: 2 مدافع و 2 مهاجم در نقاط مختلف اطراف محوطه پنالتي روي بازي پست کار مي‌کنند. همه اصول و قوانين بازي دفاعي و تهاجمي پست به کار گرفته مي‌شود. هنگامي که مدافعان مالکيت توپ را به دست آوردند اولين پاس يا دريبل براي انتقال از دفاع به حمله بايد انجام شود. بازيکنان حمله کننده بيروني را واداريد که حرکت برش V را براي گرفتن پاس برگشتي احتمالي را در پي‌پاس به بازيکن پست، انجام دهند.
منبع: کتاب مهارت‌ها و تمرين‌هاي بسکتبال

Omid7 02-13-2010 08:55 PM
آموزش گام به گام بسکتبال (12)


دفاع

دفاع فردي مي‌تواند بزرگترين مبارزه براي مربيان بسکتبال و بازيکنان آنها باشد. اين شامل پيشرفت در مهارتهاي اساسي است که وابستگي آن به توانايي کمتر از ارتباط آن با عزم مصمم است. بعلاوه دفاع مي‌تواند بخش جدايي ناپذير از بازي هر بازيکن باشد. به ياد داشته باشيد که براي رسيدن به مهارتهاي دفاعي، مبارزه فکري و فيزيکي در انتظار بازيکنان شماست.
مهارتهايي که بايد در دفاع فردي در آن پيشرفت حاصل شود عبارتند از: حالت ايستادن، گام برداشتن، دفاع بازيکن با توپ و بازيکن دور از توپ ، سد کردنهاي دفاعي ، ايجاد تله دفاعي (دفاع 2عليه يک) و گرفتن خطاي شارژ از حريف. اين مهارتهاي دفاعي فردي زيربناي دفاعهاي تک به تک، منطقه‌اي و ترکيبي هستند.

اصول زيربنايي دفاع: دفاع به همان اندازه که يک مهارت فيزيکي است يک مهارت فکري نيز هست. بازيکنان بايد براي داشتن روحيه پيشقدم بودن در حرکت به جاي واکنش نشان دادن به حرکت حريف، مورد تشويق قرار گيرند. اين منظور با تاکيد بر عوامل فعّال بودن دفاع که در ادامه مطلب آمده است حاصل مي‌شود.

روش و رفتار : نقطه آغازين همه دفاعها تصميم فرد براي تبديل شدن به يک مدافع تهاجمي و باهوش است ،هر بازيکن بايد روش بازي خود خصوصاً در دفاع را بهبود بخشيده و حفظ کند.

کارتيمي : مجموعه تلاش 5 بازيکن عظيم‌تر از 5 تلاش فردي جداگانه است.

ابزار دفاعي : 3 وسيله فيزيکي اصلي چشمها، بدن و پاها هستند.

پيش‌بيني: بازيکنان بايد از طريق ديدن، هوش و قوه تشخيص خود را مورد استفاده قرار دهند. آنها بايد همواره توپ را زير نظر داشته باشند و از چشم‌هايشان براي تشخيص موقعيتها و پيش‌بيني رويدادها بهره ببرند.

تمرکز حواس : بازيکنان بايد همواره براي انجام دفاع، هوشيار و آماده باشند. آنها بايد موقعيتها را تشخيص دهند و قادر باشند قدرت حريف را دفع کنند. آنها بايد هنگام دفاع از استراحت کردن اعم از فيزيکي يا فکري اجتناب کنند.

حفظ حالت ايستادن مناسب: مدافعان بايد حالت ايستادن مناسب خود را همواره حفظ کنند. آنها بايد بندرت مرتکب اعمالي مخاطره‌آميز شوند که نتيجه آن خارج شدن آنها از حالت مناسب بدن باشد و همه بايد بطور مداوم آماده بهره‌برداري از اشتباه‌هاي حريف باشند ، در اين ميان حفظ حالت بدن بايد مهمترين هدف مدافعان باشد.

http://img.tebyan.net/big/1387/09/23...4323418489.jpg


نکته‌هاي اصلي در دفاع

علاوه بر موارد قبلي براي پيشگام بودن مدافعان در عمل بازيکنان بايد 9مطلب اساسي در دفاع را بدانند: انتقال، هدف، فشار، حالت بدن، جلوگيري از نفوذ، حرکت، خط توپ، سد کردن راه سبد و ارتباط.

انتقال : اولين وظيفه پيش‌بيني و آماده بودن براي انتقال از حمله به دفاع است. اين کار نيازمند يک انتقال سازماندهي شده با ارتباط بين هر 5 بازيکن است. بازيکنان بايد با حداکثر سرعت به محل دفاع خود در انتهاي زمين بدوند اما ممکن است که به پشت بدوند تا مهاجمان را زير نظر داشته باشند.

هدف : هدف از دفاع جلوگيري از گل زدن آسان حريف و به دست آوردن مالکيت توپ از راه ريباند يا ربودن توپ است آنها بايد ياد بگيرند تا از به وجود آمدن موقعيتهايي که منجر به گل زدن آسان حريف مي‌شود، جلوگيري کنند.

فشار : نقشه‌هاي تهاجمي داراي آهنگ و نظم اساسي است که در اثر فشار روي توپ، درهم مي‌ريزد. نقشه‌هاي دفاعي تيم بايد فشار فيزيکي و فکري خود را روي بازيکني که مالک توپ است، حفظ کند. همچنين هر شوتي نيز بايد فيزيکي وعملي زير فشار قرار گيرد.

وضعيت بدن: بازيکنان را تمرين دهيد تا هنگام دفاع، حالت ايستادن صحيح خود را حفظ کنند چون اغلب خطاها زماني اتفاق مي‌افتد که مدافع از حالت خود خارج شده باشد.


جلوگيري از نفوذ

بازيکنان حمله کننده سعي خواهند کرد توپ را با پاس يا دريبل به طرف سبد ببرند دراين ميان مدافعان بايد از اين نفوذ جلوگيري کنند. يک مدافع همواره روي مالک توپ فشار مي‌آورد در حالي که 4 بازيکن ديگر دفاع منطقه‌اي خود را در مسير مهاجمان به سبد، به اجرا در مي‌آورند و مدافع روي توپ را حمايت مي‌کنند. مدافعان بايد از نفوذهاي ميانه زمين به طرف سبد با استفاده از دريبل يا پاس هوايي مستقيم به اين منطقه (هنگام دفاع روي توپ انجام مي‌دهند) ممانعت کنند.(خصوصاً منطقه قدرت که در شکل 1-12 نشان داده شده است) دفاع دور از توپ به معناي جلوگيري از پاس دادن به نوار مرکزي زمين (خصوصاً منطقه قدرت) با دفاع منطقه‌اي در نواحي واقع در مسير رسيدن به سبد است. اين مدافعان بايد دفاع منطقه‌اي کنند و از مدافع روي توپ حمايت کنند.

(شکل 1-12)

http://img.tebyan.net/big/1387/09/19...1071102073.jpg

حرکت: بازيکنان بايد ياد بگيرند هر زمان توپ پاس داده شد، حرکت کنند. هر 5 بازيکن روي زمين بايد با هر پاس، جاي خود را در زمين با موقعيت توپ، تطبيق دهند. مدافع روي توپ، پس از پاس فوراً به سمت توپ و سبد حرکت مي‌کند که اين کار پريدن در جهت توپ ناميده مي‌شود. در دفاع دور از توپ نيز مدافع، مکان خود را با هر پاس تنظيم مي‌کند.

خط توپ: اصل خط توپ بيان مي‌کند که بازيکنان بايد، يار خود را فقط بعد از عبور از خط توپ و نزديک شدن به سبد دفاع کنند. خط توپ خطي است که از مکان مالک توپ به 2 خط طولي طرفين زمين، عمود شده است.

سدکردن راه سبد: هر مدافع همزمان با انجام شوت، مسوول سد کردن راه مهاجم به سبد و به دست آوردن ريباند دفاعي است. مربيان موفق به اهميت ريباند دفاعي به عنوان يک بخش مهم دفاع آگاه هستند و زمان مناسب براي آموزش آن اختصاص مي‌دهند.

ارتباط : ارتباط همواره براي موفقيت در کارهاي گروهي، لازم است. همه بازيکنان بايد بطور جسمي و عملي با ديگر بازيکنان همکاري داشته باشند تا بتوانند دفاع تيمي موثري به وجود آورند. در واقع 5 بازيکن بايد به عنوان نيرويي واحد عمل کنند.

http://img.tebyan.net/big/1387/09/48...5920991207.jpg (شکل 2-12)


دفاع روي توپ


مدافعي که مهاجم مالک توپ را دفاع مي‌کند بايد حالت ايستادن صحيحي داشته باشد و آن را حفظ کند. مدافعان بايد ياد بگيرند تا محل قرار گرفتن خود را بين بازيکن مالک توپ و سبد حفظ کنند (توپ،مدافع وسبد) همانگونه که در شکل 2-12 نشان داده شده است. سرمدافع بايد پايين‌تر از سرمهاجم با توپ نگاه داشته شود، معمولاً حد ارتفاع سينه مهاجم محدوده مناسبي است.

منبع: کتاب مهارت‌ها و تمرين‌هاي بسکتبال

Omid7 02-13-2010 08:57 PM
آموزش گام به گام بسکتبال (13)


دفاع در حالت توپ زنده

یکی از مهمترین، دشوارترین و متداول‌ترین وظایف که بازیکنان بسکتبال در دفاع با آن رو به رو خواهند شد، دفاع کردن بازیکنی است که هنوز اجازه دریبل کردن را دارد. بازهم مدافعان باید در حالت ایستادن مناسب خود قرار گیرند و آماده باشند و طوری پاها را قرار دهند که پای جلوتر آنها مقابل دست قوی بازیکن مهاجم باشد. اگر بازیکن مزبور راست دست است، مدافع باید پا ودست چپ خود را جلو ببرد تا مهاجم را مجبور کند پاس یا دریبل خود را با دست ضعیف انجام دهد. بازیکنان بسکتبال را وادارید در حال دفاع، کف دست جلو خود را رو به بالا نگاه دارند (شکل1-13) که به آنها اجازه خواهد داد براحتی حرکت کنند، به توپ ضربه بزنند و توپ را بربایند. این کار فشار بیشتری را به مالک توپ وارد می‌کند و امکان ارتکاب اشتباه‌های منجر به ازدست دادن توپ را افزایش می‌دهد.
(شکل1-13)

http://img.tebyan.net/big/1387/10/64...1954316061.jpg


در مقابل مهاجمی که دریبل خود را آغاز کرده، مدافع باید راه او را با بدن سد کند درحالی که هنوز حالت توپ، مدافع و سبد را حفظ کرده است. سر باید جلو دریبل کننده واقع باشد و فقط دست جلو برای ضربه زدن به توپ، استفاده شود (هنگامی که دریبل کننده به سمت راست مدافع می‌رود، دست چپ مورد استفاده قرار می‌گیرد و بالعکس) همانگونه که در شکل
2-13 نشان داده شده است. اگر دریبل کننده از مدافع عبور کند، مدافع باید با دوی سریع او را باز یافته و حالت استقرار اولیه خود را در یک حالت توپ ، مدافع وسبد به دست بیاورد. به بازیکنان هشدار دهید که آنها باید فاصله خود را با دریبل کننده حفظ کنند خصوصاً هنگامی که دریبل کننده حرکت دورانی، بر گشتی یا چرخشی انجام می‌دهد. آنها ابتدا باید نفوذ را سد کنند، پس در حالت اولیه توپ، مدافع وسبد به او فشار بیاورد.



(شکل2-13)

http://img.tebyan.net/big/1387/10/53...1287496133.jpg



دفاع کردن در حالت توپ مرده

هنگامی که مهاجم دریبل خود را قطع کرده است، برای دفاع او در مهارت توصیه می‌شود: (الف) هجوم آوردن به سمت توپ و برهم زدن تمرکز مهاجم در حالی که حالت ایستادن صحیح را حفظ می‌کند همانطور که در شکل3-13 نشان داده شده است (حالت فشار) یا (ب) یک گام به عقب و سمت سبد برداشتن و باقی ماندن در حالت توپ- مدافع سبد، در انتظار پاس دادن او و کمک کردن به دفاع تیمی (حالت عقب‌نشینی). استفاده حالت اخیر خصوصاً هنگامی است که مهاجم خارج از برد شوت باشد.
(شکل3-13)

http://img.tebyan.net/big/1387/10/17...3202205159.jpg

دفاع دور از توپ

این عمل پر تلاش‌ترین و قاطع‌ترین بخش مهارت دفاعی فردی است که سهم با ارزشی در دفاع تیمی دارد. این یک تمایل طبیعی است که بازیکن دور از توپ، به استراحت بپردازد اما آنها باید بر این میل غلبه کنند و اهمیت دفاع دور از توپ را بدانند. به آنها بیاموزید که محافظت از سبد و حمایت از مدافع روی توپ دارای اهمیت یکسان یا وظیفه فردی است که در حال مواظبت بازیکن مشخصی دور از توپ است. این وظایف متعدد نیاز به توجه بیشتری از دفاع روی توپ دارد.
چند راهنمایی دیگر درباره دفاع دور از توپ وجود دارد که باید آموزش داده شود.هرچه مهاجم از توپ دورتر است.، فاصله مدافع از او باید بیشتر باشد. در این حال همواره یک آرایش توپ، مدافع ومهاجم را حفظ کنید. لازم است مدافع فاصله‌ای را حفظ کند (فاصله احتیاطی برای فراهم شدن زمان بیشتر برای واکنش) همانگونه که در شکل 4-13 نشان داده شده است. به عبارت دیگر هرچه توپ به مدافع نزدیکتر باشد او باید در دفاع دور از توپ، به حریف خود نزدیک‌تر باشد.
آن چیز که مدافع قبل از دریافت توپ به وسیله مهاجم انجام می‌دهد مشخص کننده کاری است که مهاجم می‌تواند با توپ انجام دهد. مدافع باید مانع از رسیدن توپ به مهاجم (حریف او) در نقاط دلخواه او شود. این یک قانون خوب است که با توپ یا بدون آن، حریف را از نقاط قوت او دور نگاه دارند.
(شکل 4-13)

http://img.tebyan.net/big/1387/10/23...5114523103.jpg


از برشهای بازیکنان مهاجم به سمت توپ درمیانه زمین یا نواحی منطقه قدرت باید جلوگیری شود. به مدافعان بیاموزید تا با فشار به مهاجمان، آنها را از نقاط مورد نظرشان دور نگاه دارند. اگر تماسی باید صورت گیرد، مدافع باید مهاجم را به نقطه مورد نظر براند، تماس بدنی حاصل کند و دوباره از او فاصله بگیرد.
این‌ آسانتر خواهد بود که از مالک توپ دفاع شود و از مدافع روی توپ، حمایت شود و مدافعان همواره توپ را ببینند. بازیکنان باید توپ را با چشم دنبال کنند تا انتظار برشهای تهاجمی و پاسهای غیر دقیق را داشته باشند.
بازیکنان دور از توپ باید از خود فاصله بگیرند، این عمل به آنها اجازه دیدن توپ و حریف را می‌دهد. در این موقعیت، یک دست در راستای توپ و دست دیگر به طرف حریف است.
چند مهارت را می‌توان به بازیکنانی که مهاجم را در محوطه پنالتی یا اطراف آن دفاع می‌کنند، یاد داد. اول حفظ حالت توپ ، مدافع وبازیکن با فاصله کم (دست جلوی بدن او - شکل 5 -13 الف) یا جا گرفتن جلوی او (شکل 5 -13ب) به عنوان یک قانون کلی، توپ باید از محوطه قدرت دور نگاه داشته شود. (منطقه پست)
(شکل 5 -13)

http://img.tebyan.net/big/1387/10/55...6116822348.jpg

در حالت جای گرفتن جلو حریف، مدافع باید توپ را ببیند و حالت بدن را بدون تماس بدنی، حفظ کند. این حالت به مدافع اجازه پیش‌بینی پاس به پست و حرکت برای قطع آن را می‌دهد. بازیکن پست مهاجم با حفظ تماس، مدافع را کنترل می‌کند مدافعان پست باید از تماس اجتناب کنند، مگر این که از نظر موقعیت برتری داشته باشند. به عبارت دیگر، آنها باید یک فاصله مطمئن از مهاجم با توپ بگیرند و مدام حرکت کنند. این کار باعث ادامه تردید و دودلی مهاجم پست و پاس‌ دهنده می‌شود.
اصول اولیه و بنیادی نیز برای دفاع بازیکن پست با توپ به کار می‌رود مدافع باید در حالت ایستادن صحیح بماند و دستهایش آماده باشند. هنگامی که مهاجم پاسی را در نواحی پست پایین یا میانه دریافت می‌کند ، مدافع باید بیاموزد که یک گام به عقب برداشته و در حالت توپ ، مدافع وسبد مستقر شود. حفظ فاصله، به مدافع زمان کافی برای واکنش جهت دفاع کردن حرکتها تهاجمی پست و همچنین جلوگیری از استفاده مهاجم پست از تماس بدنی برای کنترل مدافع را می‌دهد.
مدافعان باید از مهارتهای دفاعی کمک و تشخیص برای نبرد با مهارت حمله‌ای، استفاده کنند که در آن تیم مهاجم یک طرف زمین را خالی می‌کند تا مالک توپ با دریبل مدافع خود را پشت سر بگذارد و به سمت سبد برود. مدافعان دور از توپ باید آماده کمک و تشخیص این مورد باشند که آیا مدافع روی توپ از مهاجم جا مانده است یا یار مستقیم او منطقه را ترک کرده است.

منبع: کتاب مهارت‌ها و تمرین‌های بسکتبال

Omid7 02-13-2010 09:02 PM
آموزش گام به گام بسکتبال (14)


موقعیتهای دفاعی خاص

علاوه بر مهارتهای اصلی دفاع روی توپ یا دور از توپ، چند مهارت دفاعی دیگر نیز وجود دارد که می‌تواند به تیم شما برای دفاع کردن علیه تهدیدهای تهاجمی خاص، کمک کند.

اسکرین

هنگامی که یک مهاجم اسکرین می‌کند یعنی مانند سپر راه مدافع را سد می‌کند تا هم تیمی او آزاد شده و بتواند شوت کند. در این میان از شیوه‌های مخصوص باید استفاده کرد.
درمرحله اول مدافع باید در صورت امکان از اسکرین شدن، اجتناب کند. مدافعان باید هنگامی که مهاجمان برای اجرای اسکرین نزدیک می‌شوند، در حرکت باشند. بطور کلی اسکرین به 2 صورت از اثر می‌افتد.
1- جنگیدن با اسکرین، در این حالت یک هم تیمی می‌تواند مدافع اسکرین شده را کمک کند (شکل 1-14)
(شکل 1-14)

http://img.tebyan.net/big/1387/11/44...3623612898.jpg

2- مدافعان یارهای تعیین شده خود را با هم عوض کنند، خصوصاً هنگامی که مدافع در عبور از اسکرین ناتوان است. (شکل2-14)
(شکل2-14)

http://img.tebyan.net/big/1387/11/20...1692041102.jpg

نکته: توجه داشته باشید که مدافع اسکرین کننده که به سمت بالا می‌آید، اعلام تعویض یار کند و بازیکن با توپ را در برگیرد.


نکته‌های مورد توجه مربیان درباره دفاع

اصول کلی
* حالت ایستادن صحیح را به‌دست آورید و آن را حفظ کنید.
* از فکر، بدن و پاها استفاده کنید.
* از گل زدن آسان جلوگیری کنید.
* فشار روی توپ را حفظ کنید.
* از نفوذ به وسیله پاس یا دریبل جلوگیری کنید.
* با هر پاس یا دریبل (حریف) حرکت کنید.
* حریف را از نقاط قدرتش دور کنید.


روی توپ
* در حالت توپ، مدافع و سبد باقی بمانید.
* دفاع بازیکنان در حالت توپ زنده (پای جلو مقابل پای جلو، دست‌ها و پاها فعال و در فاصله با امکان لمس حریف)
* دفاع دریبل کننده(سر را جلو نگاه دارید، با دست جلو به توپ ضربه بزنید و هرگاه لازم است برای بازیابی حریف بدوید)
* دفاع در حالت توپ مرده(به مالک توپ هجوم ببرید بدون این که خطا کنید یا عقب‌ نشسته از مالک توپ فاصله بگیرید)
* بعد از انجام پاس به سمت توپ جهش کنید.

دور از توپ
* هنگامی که توپ به یار شما پاس داده شد بدین‌صورت از او دفاع کنید. ابتدا با سرعت زیاد به سمت او بدوید و بطور ناگهانی توقّف کنید تا بتوانید مانع عبور او با دریبل شوید.
* موقعیت توپ، مدافع وسبد را حفظ کنید.
* بسته به فاصله یارتان با توپ در حالت ایستادن با فاصله قرار بگیرید یا به او نزدیک شوید.
* فاصله بین خود و توپ را حفظ کنید.
* روی مهاجمین پست، کاردفاعی انجام دهید.

http://img.tebyan.net/big/1387/11/11...0450211134.jpg


قرار دادن بازیکن مهاجم در تله

مربیان همچنین می‌توانند مهارتهای دفاعی را به کار برند که از آن برای در اختیار گرفتن یک مهاجم استثنایی یا انجام کارهایی به عنوان شیوه غیرمنتظره، استفاده شود. تله زمانی شکل می‌گیرد که 2 مدافع یک مهاجم با توپ را در بر می‌گیرند. (2 بازیکن در مقابل یک بازیکن). تأکید کنید که 2 مدافع باید مانع رهایی مهاجم با توپ از تله شوند و این کار با حفظ حالت ایستادن دفاعی مناسب، فعال نگاه داشتن پاها، قراردادن زانوها مقابل زانوهای حریف و بالا نگاه داشتن دست داخلی برای جلوگیری از یک پاس هوایی سریع انجام می‌شود.در این میان هدف، واداشتن وی به ارسال یک پاس سنگین (قوسی) یا زمینی است و بازیکنی باید بیاموزد که برای گرفتن توپ یورش نبرد و خطا نکند. همه بازیکنان دیگر باید در مسیر پاس به حریفشان قرار گیرند و جلو هرپاس از بازیکن گرفتار در تله را به منطقه خودشان بگیرند. (بهترین مکان برای اجرای تله گوشه‌های زمین هستند)


شارژ دفاعی

شارژ دفاعی (یکی از طرحهای دفاعی اساسی در بسکتبال) زمانی مورد استفاده قرار می‌گیرد که یک مدافع در نقطه دلخواه در زمین و در حالت دفاعی قانونی به وسیله برش کننده مهاجم، زده می‌شود. این مهارت دفاعی باید بطور مناسب آموزش داده شود. یکی به خاطر پتانسیل بالا در نقشه تیمی (این کار می‌تواند مانع گل زدن حریف شود)، دیگر بعلت اینکه یک عمل توأم با برخورد است و باید بتدریج توسعه یابد تا از بروز صدمه و جراحت اجتناب شود.


قوانین دارای کاربرد در این موقعیت عبارتند از: مدافع حق دارد در هر نقطه زمین در حالت قانونی مستقر شود، مدافع مجبور نیست هیچ فاصله‌ای را با دریبل کننده رعایت کند اما باید قبل از این که سروشانه مهاجم از بدن او رد شود، حالت قانونی بدن را به دست آورده باشد، در حالت دور از توپ باید به مهاجم امکان تغییر مسیر بدهد (هرگز بیش از دو گام نباشد)، مدافع باید همواره قبل از جدا شدن پاهای حریف از زمین و قرار گرفتن او در هوا، در حالت قانونی خود مستقر شده باشد و مدافع می‌تواند پاها را اندکی عقب گذاشته و همواره از بدن خود مراقبت کند.
(شکل 3-14)

http://img.tebyan.net/big/1387/11/80...0619422110.jpg


گفتنی است که بازیکنان باید برای این عمل مهارتهای زیر را فرا گیرد:
1- حالت ایستادن دفاعی مناسب را به دست آورید و آن را حفظ کنید و پاها را فعال نگاه دارید.
2- ضربه را با ناحیه سینه دریافت کنید.
3- بدون مقاومت در جای خود بایستید.
4- دستها را از درگیری دور نگاه دارید و از آنها برای مراقبت از بدن استفاده کنید.
5- بطور مناسب خود را به زمین اندازید- دست‌ها بالا و جلو بدن، اول باید نشیمنگاه به زمین برسد، در پی آن کمر و پشت سر در حالت خمیده به جلو. (شکل 3-14)
6- فرض را بر این قرار دهید که داور اعلام خطا نخواهد کرد، بسرعت بلند شوید و حالت ایستادن را دوباره به دست آورید.
7- بدانید چه زمانی باید شارژ بگیرید. حرکت مهاجم را قطع کنید اما زمانی مستقر شوید که مهاجم کنترل کمی روی بدن خود دارد و هوشیار نیست.


منبع: کتاب مهارت‌ها و تمرین‌های بسکتبال

Omid7 02-13-2010 09:05 PM
آموزش گام به گام بسکتبال (15)


ريباند کردن

در بسکتبال ريباند کردن را مي‌توان بسادگي به عنوان به دست آوردن مالکيت توپ بعد از يک شوت ناموفق، تعريف کرد. در اين ميان داراي اهميت است که بازيکنان مهارتهاي ريباند کردن تدافعي و تهاجمي را ياد بگيرند. هدف ريباند تهاجمي حفظ مالکيت توپ و هدف ريباند تدافعي تلاش براي به دست آوردن توپ است. ريباند کردن، بخش عمده هر مسابقه در تمامي سطوح است. در واقع ريباند داراي تأثير بيشتري در بازي بازيکنان جوان‌تر است، زيرا در مراحل اوليه بسکتبال درصد بيشتري از شوتها ناموفق خواهند بود.


عوامل ريباند

ريباند کردن مانند دفاع و حرکت بدون توپ در حمله، نيازمند عزم راسخ و تحمل سختي است. هر چند قدبلند و توانايي پريدن امتياز است اما کليدهاي ريباند تصميم و مهارت است. آمار بهترين ريباند‌کننده‌ها در بسکتبال حرفه‌اي يا دانشگاه، فهرستي از بازيکنان بلندقد يا با برش عمودي زياد نيست. اين مطلب درباره رده سني دبيرستان و ابتدايي نيز درست است. ريباند کردن بيش از عوامل فيزيکي نيازمند تلاش قابل توجه و اجراي صحيح مهارتهاي مورد نيازاست.
بدون شک توانايي‌هاي خاص بدني باعث برتري ريباند‌کننده‌ها است. بازيکناني که بلند قد هستند، دستهاي بلند دارند، ميان تنه بزرگ دارند، پاهاي ورزيده دارند و بالاتنه عضلاني دارند، بر ديگر بازيکنان برتري خواهند داشت.
توانايي پرش عمودي بدون ترديد، سرمايه با ارزشي براي ريباند کننده است. هدف مربيان بايد اين باشد که ببينند همه بازيکنان مهارتهاي ريباند را فرا بگيرند و به يادگيري مهارتهاي پرش اکتفا نکنند. معناي اين حرف آن نيست که شما مشوق بازيکنان براي پيشرفت در توانايي پريدن و به حد کمال رساندن آن نباشيد. از برنامه‌هاي قدرتي و ديگر وسايل براي بالا بردن پرش عمودي بازيکنان در تمرينات خود استفاده کنيد اما علاوه بر کمک به آنها براي پريدن در حداکثر ارتفاع، شما بايد همچنين مطمئن شويد آنها بطور صحيح مي‌پرند. مهارت صحيح پرش شامل خم کردن زانوها، پرش روي دوپا و استفاده از پرتاب کردن دستها براي رسيدن به حداکثر کشش بدن است. آموختن اين روش براي پريدن نه تنها توانايي پرش آنها را به حداکثر ممکن افزايش مي‌دهد بلکه به آنها کمک خواهد کرد در حالت پرش تعادل خود را حفظ کنند و تعداد خطاهاي شارژ (حمله) با قسمت بالايي پشت بدن آنها را کاهش مي‌‌دهد.

http://img.tebyan.net/big/1387/11/15...1112109163.jpg


تشويق بازيکنان به ريباند

اولين گام در آموزش ريباند، قانع کردن بازيکنان است در اين مورد که يادگيري و اجراي اين مهارت در موقعيتهاي بازي براي آنها اهميت و مناسبت دارد. توضيح دهيد که تيم کامل آن نيست که فقط شامل بلندترين بازيکنان باشد، در موقعيت پست بازي کنند يا توانايي پرش استثنايي داشته باشند بلکه تيمي است که در ريباند کردن استاد باشد. اگر شما از اين گام اول بي‌توجه بگذريد احتمالاً از اجراي ريباند بازيکنان مطمئن خود در طول فصل نااميد خواهيد شد.


دلايل ريباند

دلايل محکمي به بازيکنان ارائه دهيد که چرا ريباند کردن مهارتي است که همه بازيکنان بايد در آن به استادي برسند. آنها بايد لغت ريباند را در معناي با اهميت آن يعني به دست آوردن و حفظ کنترل توپ و نقش کليدي آن در نتيجه‌گيري تهاجمي تيم، در نظر آورند.


مالکيت توپ

بندرت بازيکني وجود دارد که دوست نداشته باشد توپ را شوت کند. هرچند ممکن است ساده به نظر بيايد اما به آنها يادآوري کنيد که نمي‌توانند شوت کنند، اگر توپي در اختيار نداشته باشند. ريباند اولين راه به دست آوردن و حفظ مالکيت توپ است در سمتي که تيم حمله خود را انجام مي‌دهد، ريباند تهاجمي حفظ مالکيت توپ است که گاهي به يک گل سريع و آسان منجر مي‌شود.


ضدحمله

توانايي يک تيم براي شروع ضد حمله بستگي کامل به ريباند ولودادن توپ به وسيله حريف دارد، به همين دليل تيمهايي که ضد حمله خوب دارند همچنين داراي ريباند دفاعي موثري نيز هستند. صرف نظر از اين که سبک حمله شما سريع يا کند باشد، راهبردهاي اوليه شما بايد بر بردن سريع توپ به زمين حمله، تأکيد داشته باشد. اين روش از آمدن همه بازيکنان تيم حريف به زير سبد شما براي يک ريباند تهاجمي بعد از انجام يک شوت، جلوگيري مي‌کند. بازيکنان اغلب ضد حمله را دوست دارند لذا تشويق آنها به تمرکز کردن روي ريباند بايد کار آساني باشد، با عبارتي ساده‌ اين مطلب را در ذهن آنان جاي دهيد: بدون ريباند، ضد حمله‌اي وجود نخواهد داشت.


برنده شدن

شايد قويترين دليلي که درباره اهميت ريباند مي‌توانيد به بازيکنان ارائه دهيد، اين باشد که موفقيت در ريباند با برنده شدن در مسابقات، کاملاً قرين است. يک دوره تحقيق 10 ساله درباره ارتباط ريباند و برنده شدن در مسابقات، نشان مي‌دهد که تيمهايي که بيش از حريف ريباند کرده‌اند، 80 درصد مسابقات خود را برنده شده‌اند. پيشتازان در ريباند در سطح کشور تعداد مسابقه بيشتري را از دارندگان بالاترين آمار در شوت منطقه اي و پرتاب آزاد برنده شده‌اند. اين آمار بيان مي‌کند که تيمهايي که مالکيت توپ را فقط بعد از گل زدن حريف به دست مي‌آورند، در بهترين حالت در ازاي هر امتياز حريف امتيازي کسب خواهند کرد. ريباند موثر به يک تيم اجازه مي‌دهد تا حريف را پشت سرگذارد.

منبع: کتاب مهارت‌ها و تمرين‌هاي بسکتبال

Omid7 02-13-2010 09:08 PM
آموزش گام به گام بسکتبال (16)

تقویت و تحکیم انگیزه

متقاعد کردن بازیکنان به اجبار آنها برای ریباند، آسان‌تر خواهد بود اگر آنها بدانند که ریباند کردن به دست آوردن مالکیت توپ و ضد حمله مهم است و در پیروزی تیم اهمیت بسیاری دارد.
بازیکنانی را که حداکثر تلاش خود را برای ریباند کردن به کار می‌برند تشویق و تحسین کنید و بازیکنان ویژه را برای اجرای ریباندهای بخصوص، گزینش کنید بطور مثال بیشترین ریباند در نیمه‌وقت بازی، بیشترین ریباند دفاعی در بازی، بهترین سد کردن راه مدافع به سبد و غیره.
مطمئن شوید که آنها می‌دانند چقدر مربی و هم تیمی های آنها برای ریباند به عنوان یک مهارت تیمی و تلاش آنها برای عملکرد بهتر، ارزش قایل هستند. بعد از این که مطمئن شدید همه بازیکنان برای ریباند احساس مسوولیت می‌کنند و فهمیده‌اند چرا باید ریباند کنند، مهارتهای اساسی و بنیادی را برایشان تشریح کنید.


مهارتهای عمومی ریباند

مهارت پیشنهادی ریباند الزام می‌کند که بازیکنان جلو حریف قرار بگیرند و راه او را به سبد سد کنند و سپس توپ برگشت شده را ریباند کنند. هر چند به نظر می‌رسد ریباند شامل 3 بخش جدا از هم باشد، آنقدر سریع انجام می‌شود که گویی یک عمل منفرد است. مهارت ریباند عموماً وابستگی به سد کردن راه حریف به سبد دارد و بعضی اوقات «با کس اوت» یا کنترل کردن حریف نامیده می‌شود. همه بازیکنان باید اصول بنیادی و اساسی ریباند را که ملزم عمل سد کردن راه حریف به سبد است را فرا بگیرند.
این موارد جداگانه بعد از ذکر عناوین زیر، مورد بحث قرار خواهند گرفت.
* شوت را ببینید.
* فرض کنید شوت گل نخواهد شد.
* مکان حریف را مشخص کنید.
* به سمت حریف بروید و راه او را به سبد سد کنید.
* به طرف توپ بروید.
* توپ را بگیرید و مالکیت خود را حفظ کنید.
* توپ را به خارج از محوطه یا به سمت زمین حریف ببرید.

http://img.tebyan.net/big/1387/11/17...1565246186.jpg


شوت را ببینید

بازیکنان باید از زمان و مکان شوت آگاهی داشته باشند. صرف نظر از این که در حال دفاع حریف هستند یا در حالت حمله برای آزاد کردن خود تلاش می‌کنند، آنها همواره باید بدانند توپ کجا قرار دارد. دوباره به بازیکنان خود تاکید کنید در دفاع طوری قرار بگیرند که یار خود و توپ را زیر نظر داشته باشند و در حمله هنگام حرکت برای آزاد شدن، از دید جانبی برای دیدن توپ استفاده کنند. بازیکنانی که توپ را نمی‌بینند اغلب در مهارتهای بنیادی نظیر جاگیری و حرکت دارای مشکلاتی هستند که باید تصحیح شود.
زمانی که آنها می‌بینند شوتی در حال اجرا است باید فریاد بزنند "شوت" تا هم تیمهای خود را که ممکن است بطور لحظه‌ای دید خود را نسبت به توپ از دست داده باشند، آگاه کنند تا برای ریباند در جای مناسب قرار گیرند. گاهی شوت کننده فریاد می‌زند "کوتاه" یا "بلند" تا به هم تیمی های خود برای جاگیری مقابل حریف، کمک کرده باشد. مدافع شوت کننده اولین مسوول برای اعلام در دفاع است اما هیچکدام از این هشدار‌های زبانی به اندازه مشاهده خود بازیکن از رها شدن شوت، موثر نیست.
به بازیکنان خاطر نشان کنید هر تلاش برای شوت یک ریباند بالقوه است
بازیکنان باید یاد بگیرند که همواره فرض کنند هیچ شوتی گل نخواهد شد و برای انجام کارهای مربوط به ریباند، حرکت کنند




فرض کنید شوت گل نمی‌شود

به بازیکنان خاطر نشان کنید هر تلاش برای شوت یک ریباند بالقوه است. بازیکنان باید یاد بگیرند که همواره فرض کنند هیچ شوتی گل نخواهد شد و برای انجام کارهای مربوط به ریباند، حرکت کنند.


حریف را پیدا کنید

تقریباً بدون استثناء، هنگامی که توپ در هوا است، بازیکنان جوان محو تماشای مسیر توپ تا سبد می‌شوند که این عادت مانع از کسب برتری آنها در جاگیری برای ریباند می‌شود. هنگامی که توپ در هوا است، اولین واکنش آنها باید تعیین جای حریف باشد. آنها مسوول سد کردن راه نزدیک‌ترین حریف خودشان به طرف سبد هستند.
این حرف بدین معنی نیست که بازیکنان نباید از فاصله و جهت شوت بی‌اطلاع باشند اما آنها باید از تماشاگر بودن هنگامی که توپ در هوا است، اجتناب کنند. بازیکنان را تربیت کنید که ریباند کننده‌های فعالی باشند بدین صورت که جای حریف را مشخص کنند در حالی که همزمان از جهت و زمان شوت نیز آگاهی دارند.
یک راه برای فهمیدن این که آیا بازیکنان فقط در حال تماشای خط سیر توپ هستند استفاده از یک تمرین ساده ریباند است. در این تمرین بعد از رها شدن شوت به وسیله بازیکن دیگر، بازیکن حریف با انگشتان خود شماره‌ای را نشان می‌دهد. بعد از ریباند توپ مدافع بازیکن علامت دهنده باید قادر باشد شماره‌ای را که حریف با انگشتان نشان داده است، گزارش کند. در غیر این صورت او احتمالاً بیش از اندازه متوجه توپ بوده است و توجه کافی به حریف نداشته است.


منبع: کتاب مهارت‌ها و تمرین‌های بسکتبال

Omid7 02-13-2010 09:12 PM
آموزش گام به گام بسکتبال (17)


به طرف حريف برويد و راه او را سد کنيد


هرچه بازيکن براي اين هدف انجام داده است سکوي او براي گام و مرحله بعدي خواهد بود که همان سد کردن حريف هست. بازيکنان شما کار دشواري در ارتباط با 3 مرحله اول نخواهد داشت اما دور نگاه داشتن حريف از سبد تقريباً براي همه بازيکنان خصوصاً آنهايي که تازه کارند، دردسرساز خواهد بود.
هدف از دور نگاه داشتن حريف، کسب برتري برحريف‌ در ريباند است. در شرايط طبيعي اگر بازيکن جلوي حريف خود جا گرفته باشد، امکان ريباند کردن او بيشتر است. نام اين کار جاگيريقسمت داخلي است زيرا بازيکن بين حريف و سبد جاي گرفته است.
گاهي (هنگامي که حريف زياد از حد زير سبد رفته است و يک شوت از فاصله دور انجام شده است) موقعيت بيروني (حريف بين بازيکن و سبد) ترجيح داده مي‌شود. از آنجا که اين حالت بندرت پيش مي‌آيد، در اين بخش جاگيري مورد درخواست ما از بازيکني که سد راه حريف کرده، موقعيت داخلي است. (شکل 1-17) تفاوت بين موقعيت داخلي و خارجي را تشريح مي‌کند.
(شکل 1-17)

http://img.tebyan.net/big/1387/11/13...9715422137.jpg


قبل از سد کردن، بازيکن بايد به سمت بازيکني که قبلاً جاي او را مشخص کرده برود. بازيکن بايد به سرعت حرکت کند و اجازه ندهد حريف موقعيت بهتري به دست آورد. به بازيکنان استفاده از چرخشها را براي ياري آنها در جاگيري داخلي براي سد کردن حريف، آموزش دهيد.
هنگام سد کردن راه حريف، بازيکن بايد در حالتي نظير حالت ايستادن مناسب با مشخصات زير باشد. پاها بايد به موازات هم و فاصله بين آنها مساوي عرض شانه‌ها باشد، دستها بايد بالا نگاه داشته شود در حالي که بازوها موازي زمين بوده و آرنج‌ها حالت خميده دارند و کف دستها رو به بالا قرار گرفته‌اند. (شکل 2-17) حالت استاندارد بدن در حال سد کردن حريف را نشان مي‌دهد.
(شکل 2-17)

http://img.tebyan.net/big/1387/11/18...1382088846.jpg


سد کردن راه حريف به سبد، بخشي از رسيدن به ريباند است که اغلب باعث برخورد با حريف مي‌شود. برخورد بطور طبيعي بوسيله بازيکن داخلي، آغاز مي‌شود زيرا بازيکنان بايد به سمت سبد چرخش کنند و در حالت مستقر براي ريباند قرار بگيرند (در حالي که هنوز بعد از رها شدن شوت حريف تعيين شده خود را زير نظر دارند)، بعد از سد کردن راه او ديگر قادر به ديدن حريف نخواهند بود. (شکل3-17)
(شکل3-17)

http://img.tebyan.net/big/1387/11/38...0582233898.jpg


بازيکنان در اين حال بايد از حس ديگر خود يعني حس لامسه استفاده کنند. حس لامسه، حسي است که ادامه تعيين مکان حريف را ممکن مي‌سازد. نشيمنگاه و آرنج‌ها اغلب براي اين منظور بکار گرفته مي‌شوند.
(شکل 4-17) نشان مي‌‌دهد که چرا تماس بدني با حريف اينقدر داراي اهميت است. توجه کنيد در (شکل 4-17) الف تماس بدني صورت نگرفته است و در نتيجه حريف فضاي کافي براي رفتن به طرف سبد و به دست آوردن موقعيت بهتر براي ريباند را دارد. اما بازيکن (شکل 4-17) ب با تماس بدني از جاگيري حريف در موقعيت داخلي براي ريباند، ممانعت مي‌کند.برخلاف تصور گسترده، بسکتبال يک ورزش توأم با برخورد است و در اين ميان مربيان بايد در ذهن داشته باشند که بعضي از بازيکنان ممکن است آمادگي بيشتري از ديگران براي جنبه فيزيکي ريباند داشته باشند.
نکته: توجه داشته باشيد که در تمرينات و بازيها بازيکنان را براساس اندازه، قدرت و آمادگي براي برخورد در مقابل هم قرار دهيد.
(شکل 4-17)

http://img.tebyan.net/big/1387/11/18...4122713366.jpg


براي توپ حرکت کنيد

گفته قديمي که بعضي بازيکنان خاص "بوي توپ را استشمام مي‌کنند" ممکن است درست باشد. تعدادي از ريباند کننده‌ها به نظر مي‌رسد براي ريباند کردن هر توپ برگشت شده، درست در جاي مناسب هستند.
بخشي از موفقيت آنها ممکن است در ارتباط با غريزه ريباند باشد. هر چند احتمال قويتر آن است که ريباند کننده‌ها با هوش فطري آشکار، آموزش ديده‌اند شوتهاي انجام شده از نقاط مختلف که تبديل به گل نمي‌شود و از سبد برگشت مي‌شود، کجا پايين خواهد آمد.
به بازيکنان خود آموزش دهيد که تا غريزه ريباند را با توجه به اطلاعات مذکور در توزيع توپهاي برگشت شده از سبد که در (شکل 5-17) آمده است، تقويت کنند. توجه داشته باشيد که توپهايي که از يک سمت زمين شوت شده‌اند به احتمال بيشتر (70درصد لغايت 75درصد) بعداز برخورد به حلقه در سمت ديگر زمين فرود خواهند آمد. بازيکنان بايد ياد بگيرند که در سمت مقابل مکان انجام شوت نسبت به سبد جاي بگيرند.(جايي که به نام سمت ضعيف يا سمت کمک ناميده مي‌شود) از طرفي ديگر بايد به آنها گفته شود، اغلب شوتهاي انجام شده از ميانه زمين در منطقه‌اي وسط محوطه پنالتي، برگشت خواهند شد.
(شکل 5-17)

http://img.tebyan.net/big/1387/11/74...9193191169.jpg


همچنين مطمئن شويد که بازيکنان مي‌دانند که شوتهايي که از فاصله نزديک رها مي‌شوند نزديکتر به سبد برگشت خواهند شد و آن شوتهايي که از فاصله دورتر رها شده‌اند در فاصله دورتر. در نهايت بازيکنان توجه داشته باشند بعضي حلقه‌ها توپ را در فاصله بيشتري برمي‌گردانند در حالي که تعدادي ديگر ضربه حاصل از شوت را گرفته و برد توپهاي برگشت شده را کمتر مي‌کنند. بازيکنان را واداريد در حين گرم کردن نحوه برگشت توپ از سبد را آزمايش کنند تا دريابند که آن حلقه برگشتهاي بلندي توليد خواهد کرد يا کوتاه.
عامل ديگر براي موفقيت بعضي بازيکنان در گرفتن توپ، تلاش است. اين نکته را فراموش نکنيد که ريباند کننده‌هاي خوب تنبل نيستند! آنها طوري عمل مي‌کنند گويي هر توپ بي‌صاحب مال آنهاست. اين نحوه تفکر را در آنان القا کنيد. براي اين منظور به‌دست آوردن حداکثر ريباند، توپهاي بي‌صاحب و توپ ربايي را بوسيله بازيکنان با تحسين آنها و ديگر تشويق‌ها و جوايز مورد توجه قرار دهيد.
موقع‌شناسي و قدرت پرش 2 مشخصه مفيد براي ريباند هستند. اگر بازيکن نداند کي و چگونه از پرش خود استفاده کند همه‌ پرش‌هاي دنيا بي‌فايده خواهند بود. تمرينات متعددي وجود دارد که به بازيکنان کمک مي‌کند تا درک کنند چه زماني بايد از پرش خود استفاده کرده و زمين را براي ريباند ترک کنند. يک تمرين مناسب و موثر آن است که بازيکنان بسادگي توپ را به تخته زده و در حداکثر ارتفاع پرش خود آن را بگيرند.


منبع: کتاب مهارت‌ها و تمرين‌هاي بسکتبال

Omid7 02-13-2010 09:14 PM
آموزش گام به گام بسکتبال (18)


توپ را بگيريد و آن را حفظ کنيد


بسياري از اوقات بازيکن يک ريباند کامل انجام مي‌دهد و بعد بعلت مراقبت ضعيف از توپ، مالکيت خود را از دست مي‌دهد. هنگامآموزش ريباند، به آنها تاکيد کنيد که تلاش آنها براي کسب مالکيت توپ، کوشش براي هيچ است اگر در حفظ آن در مرحله بعد کوتاهي شود.
(شکل1- 18) نشان مي‌دهد چگونه يک بازيکن توپ را مي‌گيرد. استفاده از اين مهارت و گرفتن توپ با 2 دست، با قدرت و با تعادل، امکان سرخوردن توپ از دستهاي بازيکن يا خارج کردن آن بوسيله حريف کاسته خواهد شد. بازيکنان را براي پيشرفت در اين مهارت با تأکيد بر استفاده آنها از اين روش بعد از هر ريباند، ياري دهيد. به بازيکنان جوان يادآوري کنيد تا زمان گرفتن توپ در ريباند، چشمهاي خود را باز کرده و نگاه خود را روي توپ متمرکز کنند.
(شکل1- 18)

http://img.tebyan.net/big/1387/11/21...2306183121.jpg


گاهي توپ بعد از برخورد به حلقه در نقطه‌اي پايين مي‌آيد که بازيکن از گرفتن آن با 2 دست ناتوان است. در چنين مواردي بازيکنان بايد سعي کنند کنترل آن را با يک دست، به دست آورند يا با ضربه به توپ آن را به هم تيمي خود برسانند.
حفظ مالکيت توپ ريباند شده، غالباً مشکل‌تر از آن است که ممکن است به نظر برسد. بازيکنان حريف سعي خواهند کرد با ضربه زدن به توپ آن را از دستهاي ريباند کننده خارج کنند. بسياري از اوقات آنها بوسيله 2 يا حتي 3 بازيکن ريباند کننده را در دام خود قرار خواهند داد، با اين کارپاس يا دريبل آن را براي بازيکن ريباند کننده، تقريباً غيرممکن خواهند کرد. بسيار مهم است که بازيکنان طرز مقابله با چنين موقعيتهايي را بياموزند.
هنگامي که بازيکنان توپ را در مجاورت حريف يا حريفها، ريباند مي‌کنند اولين حرکت آنها بايد آوردن توپ به زيرچانه با آرنج‌هاي بازو و2 دست (با انگشتان به سمت بالا) در 2 طرف توپ و گرفتن محکم آن باشد.(شکل2- 18)
(شکل2- 18)

http://img.tebyan.net/big/1387/11/24...4199249238.jpg


به بازيکنان بگوييد آرنج‌ها را به اطراف يا سمت مدافع پرتاب نکنند زيرا اين عمل باعث تخلف يا خطا خواهد شد و در قانون جديد به آن تکنيکال فول يا فول فني داده مي شود. همچنين به آنها بگوييد که سر را بالا نگاه دارند و براي يافتن هم تيمي هاي خود در حال حرکت به پايين زمين (سمت حريف) يا به نقطه‌اي آزاد در نيمه خودي نگاه کنند.
معمولي‌ترين حالتي که ريباند کننده بعد از کسب مالکيت توپ بعد از يک شوت ناموفق با آن رو به رو مي‌شود يک حريف تنهاست (اغلب همان کسي که راه او را به سبد سد کرده است) که در نزديکي او سعي بر ربودن توپ را دارد. به بازيکنان بياموزيد که در جهت دور شدن از مدافع چرخش کنند همانطور که در (شکل3- 18) نشان داده شده است. بازيکن بايد در مرحله بعد مسير آزادي را براي پاس به هم تيمي خود پيدا کند يا بدون خطر ربوده شدن توپ قادر به دريبل کردن آن باشد. به بازيکنان اخطار کنيد بلافاصله بعد از ريباند توپ در محيط شلوغ، اقدام به دريبل نکنند. اين عمل به حريف موقعيت بسيار خوبي براي ربودن توپ يا ضربه زدن به آن فراهم مي‌آورد.
(شکل3- 18)

http://img.tebyan.net/big/1387/11/15...0246141105.jpg


هنگامي که ريباند کننده خود را در محاصره 2 يا چند مدافع مي‌بيند، اولين چيزي که بايد به خاطر داشته باشد، عصبي نشدن است. اگر آنها تربيت شده باشند که آرام بمانند، توپ را در حالت مراقبت قرار دهند و سرتاسر زمين را نگاه کنند، راه‌هاي چاره در ذهنشان تداعي خواهد شد. يک حرکت رهايي بخش که شما مي‌توانيد به آنها آموزش دهيد مهارت عبور از بين مدافعـان است که در (شکل4- 18) نشان داده شده است. اين مهارت قابل استفاده براي موقعي است که مدافعان ايجاد کننده تله فضاي زياد و کافي براي بازيکن جهت عبور از بين مدافعان باقي گذاشته باشند. گاهي فريب پاس بالاي سر باعث خواهد شد مدافعان از زمين بلند شوند و اين عمل آنها باعث ايجاد روزنه‌اي شود که بازيکن مهاجم توان عبور از آن را داشته باشد. بازيکنان نبايد سعي کنند راه خود را از بين مدافعان با زور باز کنند زيرا اين کار احتمال منجر به خطاي شارژ (حمله) خواهد شد.
(شکل4- 18)

http://img.tebyan.net/big/1387/11/22...3626147144.jpg


يکي ديگر از راه‌هاي انتخابي براي ريباند کننده‌اي که بوسيله حريف ها محاصره شده پرتاب پاس از بالاي سر آنهاست. حتي بازيکنان کوتاه‌تر مي‌توانند از اين روش استفاده کنند اگر قبل از آن مبادرت به پاس فريبنده کرده باشند. اگر ريباند کننده بوسيله 2 مدافع يا بيشتر محاصره شده باشد، محاسبه ساده نشان مي‌دهد که يک هم تيمي او بايد آزاد باشد يا بتواند با حرکت آزاد شود تا يک پاس دريافت کند. يک احتمال قوي ديگر در اين موقعيت آن است که مدافعي با نزديک شدن بيش از حد مرتکب خطا بر روي ريباند کننده شود. به بازيکنان بگوييد که هنگام قرار گرفتن در تله حريف بعد از ريباند آرامش خود را حفظ کنند و براي فراهم شدن يکي از اين راه حل ها صبر را پيشه سازند.


منبع: کتاب مهارت‌ها و تمرين‌هاي بسکتبال

Omid7 02-13-2010 09:19 PM
آموزش گام به گام بسکتبال (19)


توپ را حرکت دهيد

وقتي مالکيت توپ حتمي شد، بازيکن ريباند کننده بايد يکي از حالتهاي ممکن را انتخاب کند. هر حرکتي که بازيکن انجام مي‌دهد بايد با سر بالا و قرار داشتن توپ در وضعيت مطمئن آغاز گردد.از آنجا که حالتهاي مختلف مرکب از ريباند کننده و حريفها قابل شکل‌گيري است، حرکتهاي بعد از ريباند بازيکن نياز به کسب مهارتهاي گوناگون بر طبق آنها دارد.

ريباند کردن تهاجمي

ريباند کردن تهاجمي مخصوصاً کار دشواري خواهد بود اگر مدافعان حرکت و آرايش توپ ، مدافع و سبد را بخوبي اجرا کرده باشند زيرا آنها در کسب موقعيت داخلي برتري خواهند داشت اما مهاجمان مي‌توانند بااطلاع از زمان و مکان شوت راهي به دست آورند.
نيازمندي بازيکنان به پيش‌بيني شوتها به وسيله هم تيمي‌ها را مانند شوت خودشان جهت واکنش نشان دادن به آن مورد تاکيد قرار دهيد. در غير اين صورت بازيکنان شما براي موفقيت در مقابل ريباند کننده‌هاي خوب دفاعي، مشکلات بزرگي خواهد داشت. تلاش براي دور زدن يک ريباند کننده در موقعيت سد حريف تقريباً بي‌فايده است. در اين ميان به بازيکنان يادآوري کنيد هنگامي تلاش براي ريباند کردن تهاجمي در پشت ريباند کننده دفاعي قرار نگيرند زيرا نتيجه اين کار اغلب، ارتکاب خطا خواهد بود.
ريباند تهاجمي داراي اهميت بسياري است زيرا به تيم مهاجم فرصت ديگري براي گل زدن مي‌دهد. اين فرصت جديد براي تيم مهاجم همچنين باعث دلسردي مدافعان خواهد شد زيرا آنها در خواهند يافت که امکان به دست آوردن مالکيت يک توپ را از دست داده‌اند. براي ريباند کننده تيم مهاجم راه هاي زيادي براي گل زدن وجود دارد.

http://img.tebyan.net/big/1387/12/11...3132253130.jpg


شوت کردن بعد از ريباند

هنگامي که بازيکن يک ريباند تهاجمي انجام مي‌دهد اولين انتخاب شوت کردن توپ است. بازيکنان شما بعد از ريباند در حمله بايد اول براي شوت نگاه کنند، اگر امکان اين حرکت نبود توپ را به هم تيمي خود پاس دهند و در آخرين انتخاب اقدام به دريبل کنند. تأکيد کنيد که اين زمان بسيار خوبي براي کسب برتري بر حريف است زيرا مدافعي که قادر به جلوگيري حريف از گرفتن يک موقعيت داخلي براي ريباند نبوده است، همچنين در موقعيتي نامناسب براي دفاع شوت او خواهد بود. انواع شوت که مهاجم ريباندکننده مي‌تواند از آنها استفاده کند عبارتنداز :

شوت واليبالي، شوت بدون دريبل و شوت بعد از دريبل.


شوت واليبالي

اگر بازيکنان شما به اندازه کافي داراي مهارت و بلند هستند، آنها بايد توپ را با ضربه پنجه به سمت سبد بازگردانند. واليبالي در واقع لغتي نارسا از نظر معنا براي پريدن بازيکن و شوت کردن توپ برگشت شده از سبد قبل از برگشتن به زمين است. واليبالي که تقربياً شامل ضربه زدن به توپ با يک دست است، اغلب ناموفق است. به بازيکنان بياموزيد در صورت امکان توپ را گرفته و آن را با 2 دست شوت کنند.
ضربه واليبالي به توپ بهترين راه کسب برتري بر مدافعان دور از حالت مناسب بدن است. با پايين نياوردن توپ از حالت پرش، ريباند کننده مهاجم شانس مدافعان را براي يافتن موقعيت مناسب از آنان مي‌گيرد و به آنها تقريباً هيچ شانسي براي تلاش به منظور بلوکه کردن توپ نمي‌دهد. قبل از پيشنهاد شوت واليبالي به عنوان اولين انتخاب بعد از ريباند، از رشد جسماني و کسب مهارت کافي آنها در اين مهارت مطمئن شويد.

http://img.tebyan.net/big/1387/12/10...2918424321.jpg


شوت کردن بدون دريبل

بازيکنان را تشويق کنيد بعد از ريباند کردن بدون انجام دريبل، براي انجام شوت پرش کنند. دريبل کردن زمان مي‌برد و به دفاع اجازه مي‌دهد موقعيت خود را بازيابد. اين کار همچنين توپ را در معرض ديد دفاع قرار مي‌دهد و امکان ربوده شدن يا ضربه زدن به توپ را افزايش مي‌دهد. اگر بازيکنان مهارت صحيح پرش و ريباند را آموخته باشند، بايد طوري با توپ فرود آيند که آماده پرش مجدد براي شوت باشند. آنها مي‌توانند توپ را از بالاي سر يا موقعيت زيرچانه شوت کنند اما بايد همواره توپ را بالا نگاه دارند. اغلب بازيکنان عادت بد دريبل کردن توپ بلافاصله بعد از دريافت آن را در خود حفظ مي‌کنند چه بعد از پاس و چه بعد از ريباند باشد. اين عادتي است که بايد ترک شود وبرعکس بر اين نکته اصرار داشته باشيد که بازيکنان بعد از ريباند دريبل نکنند و آنها را براي رعايت اين نکته تحسين کنيد.
زمان مناسب براي تقويت عادت بلند شدن بلافاصله بعد از ريباند براي شوت کردن، هنگام تمرينات فردي شوت است. به آنها بگوييد اگر شوت آنها گل نشد بايد با تلاش براي ريباند بروند، تعادل خود را به دست آورند و با شانه‌هايي راست پرش کنند و براي شوتي ديگر بالا روند. آنها بايد اين عمل را تا گل شده توپ ادامه دهند، سپس از نقطه‌اي ديگر تمرين شوت را مجدداً آغاز کنيد. بزودي شوت بدون دريبل، يک واکنش حسي خودکار خواهد شد.


شوت کردن بعد از دريبل

هر چند اين کار در صورت امکان بايد بکلي محدود شود، زمان‌هايي وجود دارند که بازيکن ريباند کننده در حمله قبل از شوت مي‌تواند دريبل کند و اين کار او قابل قبول است. يک مثال واضح زماني است که بازيکن توپ را در فاصله زياد از سبد ريباند مي‌کند و راه او به سمت سبد بازار است زيرا اين موقعيت امکان به ثمر رساندن يک گل آسان را فراهم مي‌کند. در اين حال بازيکنان بايد با اجراي دريبل و انجام لي‌آپ به سمت سبد بروند به اين خاطر که راه به سمت سبد باز است.


منبع: کتاب مهارت‌ها و تمرين‌هاي بسکتبال
تنظيم و تدوين: ايمان پناهي

Omid7 02-13-2010 09:22 PM
آموزش گام به گام بسکتبال (20)

پاس دادن بعد از ریباند

انتخاب دیگر برای بازیکن ریباند کننده پاس دادن به هم تیمی است. این دومین انتخابی است (بعد از شوت) که بازیکنان باید بعد از ریباند در نظر داشته باشند. بنابراین هنگام چرخش و نگاه به سبد برای بررسی امکان شوت بعد از ریباند، آنها همچنین باید مکان هم تیمی‌های آزاد خود را که امکان دریافت پاس برای گلی آسان دارند، تعیین کنند. یکبار دیگر برتری‌جویی بازیکنان خود را از مدافعان که در حال بازیابی شرایط مناسب هستند به وسیله انجام یک شوت یا پاس به هم تیمی آزاد برای یک شوت خوب، مورد قدردانی قرار دهید.
گاهی تیم مهاجم تجدید سازمان در حمله یا اجرای یک نقشه و یا اتلاف وقت بازی را انتخاب می‌کند. در چنین مواردی انتخاب عمل شوت حداقل مناسبت را دارد و پاس و دریبل انتخابی است که ترجیح داده می‌شود.


دریبل کردن بعد از ریباند

در اغلب حالتها، مهاجم ریباند کننده در صورت غیر عملی بودن شوت و پاس باید اقدام به دریبل کند. دریبل کردن اغلب فرصتی برای تجدید آرایش به دفاع می‌دهد و یا منجر به ربوده شدن توپ می‌شود. بعلت شلوغی اطراف ریباند کننده، امکان از دست رفتن توپ از همه بیشتر است. با این فکر بطور مکرر به بازیکنان خود توصیه کنید بعد از ریباند در حمله، ابتدا سعی بر شوت داشته باشند و بعد امکان پاس را بررسی کنند قبل از این که آخرین راه یعنی دریبل کردن را انتخاب کنند.


http://img.tebyan.net/big/1387/12/17...3411057195.jpg


ریباند کردن دفاعی
مدافعان خوب بطور طبیعی امکان بیشتری برای به‌دست آوردن موقعیت داخلی دارند و علت آن حفظ حالت توپ، مدافع و سبد است. بعلت برتری مکانی و نیاز محدود کردن تیم مهاجم که در هربار حمله کردن فقط یک بار بتواند مالکیت توپ را داشته باشد، فشار بیشتری بر روی ریباند کننده‌های مدافع وجود دارد که مدعی ریباند توپ باشند. ریباند کننده دفاعی باید در سد کردن راه حریف استاد باشد. موثرترین راه برای به دست آوردن موقعیت داخلی برای مدافع استفاده از چرخشهای جلویی و پشتی است. بازیکنان را وادارید ابتدا این حرکتها را تنها تمرین کنند بعد در مقابل مهاجم فرضی و سرانجام در مقابل یک مهاجم واقعی در یک شوت واقعی.
چرخشها برای مدافع همواره امکان‌پذیر نیست وبه همین دلیل تأکید کنید که کلید ارتباطی با ریباند دفاعی این نیست که از چه مهارتهایی و چقدر برای سد کردن راه حریف به سبد استفاده می‌شود، بلکه این مهم است که آیا راه حریف به سبد بطور موثر سد شده است یا نه. توجّـه کنید کـه در (شـکل1-20) چگونه مدافعان به شوت واکنش نشان داده‌اند بدین ترتیب که حریف را یافته، به سمت او رفته‌اند و راه او را سد کرده‌اند. مدافعان یک پرده تار مانند در اطراف سبد به وجود آورده‌اند که مهاجمان نمی‌توانند در آن نفوذ کنند اما اگر یکی از بازیکنان در وظیفه سد کردن خود کوتاهی کند در این رشته شکافی به وجود می‌آید که امکان ریباند کردن به تیم مهاجم را می‌دهد. سد کردن راه حریف و عزم راسخ کلیدهای موفقیت برای ریباند دفاعی هستند. برای ریباند کننده دفاعی، شوت یک انتخاب عملی نیست اما چند راه متنوع برای انتقال از دفاع به حمله وجود دارد.
(شـکل1-20)

http://img.tebyan.net/big/1387/12/18...2295022526.jpg


3 راه اصلی عبارتند از: نگاه داشتن توپ، پاس دادن و دریبل کردن.


نگاه داشتن توپ

واداشتن بازیکنان به نگاه داشتن توپ بعد از ریباند ممکن است بی‌دلیل به نظر برسد اما این کار همان اندازه سوال برانگیز است که واداشتن بازیکنان به ارسال یک پاس غیرعاقلانه و عجولانه یا اجبار آنها به باز کردن راه خود از بین بازیکنان حریف و خطر ارتکاب خطای شارژ. مگر حالتی که راهبردهای تعیین شده برای تیم شما ضد حمله بدون توجه به عواقب آن باشد. نگاه داشتن توپ زیرچانه و با فشار زیاد بعد از ریباند دفاعی، محتاطانه‌ترین حرکتی است که بازیکن می‌تواند انجام دهد.
اگر بازیکن توپ را بعد از ریباند در زیرچانه با زانوهای خمیده و آرنج‌های باز مراقبت کند، بازیکنان حریف برای ربودن توپ مجبور به خطا کردن خواهند شد. ریباند کننده‌های دفاعی باید با حفظ توازن خود چرخش کنند و از حریف دور شوند در حالی که کماکان توپ را مراقبت می‌کنند و همواره با یک نگاه اجمالی و سریع زمین حمله را برای یافتن هم تیمی‌های آزاد زیرنظر بگیرند. سپس اگر هیچ بازیکنی آزاد نبود، نیمه دفاعی زمین را برای یافتن هم تیمی آزاد جهت پاس، جستجو کنند. گاردها باید به خاطر داشته باشند برای دریافت پاس از سانترها و فورواردها که توپ را بعد از ریباند در دست دارند، در دسترس آنها باشند. این ریباند کننده‌ها معمولاً کنترل ضعیفی روی توپ دارند و اگر برای دریبل کردن به زمین حمله تحت فشار قرار بگیرند به راحتی توپ را به حریف واگذار خواهند کرد.


منبع: کتاب مهارتها و تمرین‌های بسکتبال
تنظیم : ایمان پناهی

Omid7 02-13-2010 09:26 PM
آموزش گام به گام بسکتبال (21)


پاس دادن توپ

بهترين روش براي حرکت دادن توپ بعد از ريباند دفاعي پاس آزاد کننده (خروجي) است. هيچ حريفي نمي‌تواند يک پاس تند را به طرف نيمه ديگر زمين، سد کند. تأکيد داشته باشيد که اين پاس اولين انتخاب است که بازيکنان بعد از ريباند بايد در نظر داشته باشند، خصوصاً هنگامي که استراتژي بازي شما ضد حمله يا بردن سريع توپ به زمين ديگر است.
براي رساندن توپ به هم تيمي در حال حرکت سريع به نيمه ديگر زمين، چند نوع پاس قابل استفاده است. پاس هوايي بلند (پاس بيس‌بالي يا يک دستي) هنگامي که هم تيمي در انتهاي ديگر زمين آزاد باشد، مورد استفاده قرار مي‌گيرد. پاس 2 دستي از بالاي سر هنگامي استفاده مي‌شود که هم تيمي در محدوده خط نيمه قرار دارد و چند حريف بين توپ و او قرار دارند.
پاس مسووليت مشترک پاس دهنده و پاس گيرنده است، به همين دليل بسيار مهم است که به بازيکنان آموزش دهيد به محض ريباند کردن هم تيمي آنها، خود را آزاد کنند

سرانجام پاس 2 دستي از سينه براي پاس دادن توپ به هم تيمي که در فاصله 3 الي 9 متري از توپ در کنار يا ميانه زمين قرار دارد استفاده مي‌شود زيرا در کناره زمين شلوغي کمتري از ميانه زمين وجود دارد. به بازيکنان ياد دهيد ابتدا براي يافتن افراد آزاد به طرفين زمين نگاه کنند و بعد ميانه زمين را مورد بررسي قرار دهيد.
پاس مسووليت مشترک پاس دهنده و پاس گيرنده است، به همين دليل بسيار مهم است که به بازيکنان آموزش دهيد به محض ريباند کردن هم تيمي آنها، خود را آزاد کنند.
اگر موقعيت پشت سرگذاشتن حريف براي رفتن به نيمه ديگر زمين براي يک بازيکن امکان‌پذير باشد، بايد از اين برتري سود جويد. گاردها بايد تعليم ببينند تا با سرعت به نقطه‌اي بروند که ريباند کننده‌ها بتوانند به آنها پاس دهند.
يک نقطه مناسب براي جاگيري گاردها جهت دريافت پاس آزاد کننده بعد از ريباند، امتداد خط پنالتي و سمتي است که ريباند در آن انجام شده است.
تيمهاي خوب از مالکيت توپ بعد از ريباند دفاعي، مراقبت مي‌کنند. مربيان بايد به بازيکنان تأکيد کنند که انتقال از دفاع به حمله بسته به کيفيت عمل، مي‌تواند منجر به مالکيت توپ در حمله يا برگشت به حالت دفاع شود.


http://img.tebyan.net/big/1387/12/17...2281063519.jpg



دريبل کردن توپ
بازيکناني وجود دارند که نبايد در حال دريبل توپ را از يک طرف زمين به طرف ديگر ببرند. هر چند در سالهاي اخير اجازه دادن به حرکت با دريبل بعد از ريباند و بردن توپ به نيمه ديگر زمين براي همه بازيکنان به امري عادي تبديل شده است. در اين خصوص از آنجا که بازيکنان بلند و درشت هيکل توانايي هر 2 کار ريباند و دريبل را به دست آورده‌اند، منافع حاصل از دريبل توپ در طول زمين در حال ظهور است.
يک مزيت بزرگ براي واداشتن مدافع ريباند کننده به دريبل کردن توپ به زمين حمله، از بين رفتن احتمال اشتباه در پاس دادن است. اگر پاسي موجود نباشد، پاس اشتباه نيز وجود نخواهد داشت! به علاوه اگر ريباند کننده و دريبل کننده يک نفر باشند، رساندن توپ به نوار مرکزي زمين درضد حمله به سرعت انجام مي‌شود و نيازي به تامل براي آزاد شدن بازيکن ديگري نيست. بازيکنان بايد قادر به تطبيق خود با اين حالت باشند. آنها را واداريد پخش شدن در زمين و پرکردن مسيرهاي تعيين شده را در حال حرکت به سمت ديگر زمين را تمرين کنند.
ديگر مزيت اين کار کسب برتري از نظر تعداد نفرات نسبت به حريف در بسياري از مواقع است چون معمولاً يک يا 2 بازيکن حريف داراي واکنشي کند براي انتقال از حلمه به دفاع هستند لذا ريباند کننده مي‌تواند با دريبل آنها را پشت سرگذارد. اگر بازيکنان شما براي شناسايي موقعيت به سرعت و طي کردن سريع زمين تعليم ديده‌اند، تيم شما مکرراً خواهد توانست برتري 5 به 4 يا حتي 5 به 3 در مقابل حريف به دست آورد.


http://img.tebyan.net/big/1387/12/18...4189248150.jpg


آمار ريباند
آمار ريباند هر بازيکن و مجموعه بازيکنان تيم را ثبت کنيد. ريباندهاي حمله و دفاع بايد جداگانه ثبت شوند تا تشخيص بازيکناني که در انجام ريباند در يک سمت بخصوص زمين دچار مشکل هستند، آسانتر شود. اين اطلاعات ممکن است شما را از وجود مشکلات تکنيکي در ريباند تدافعي يا تهاجمي بازيکن شما آگاه سازد. آمار ريباند هر فرد، يکي از اطلاعاتي است که بايد براي ارزيابي سهم آن بازيکن خصوصاً آنهايي که در نزديکي سبد جاي دارند، استفاده شود.


نکات مورد توجه مربيان درخصوص ريباند عبارت است از:
* ريباند کردن مسووليت همه بازيکنان يک تيم است.
* مالکيت توپ، ضد حمله و برنده شدن ارتباط نزديکي با ريباند کردن دارند.
* بهترين شيوه ريباند بر سد کردن راه حريف به سبد تأکيد دارد.


شيوه سد کردن راه شامل مراتب زير است:
1- آگاهي از زمان شوت و فرض کردن عدم موفقيت آن.
2- يافتن حرکت به سمت حريف و سد کردن راه او همراه با توجه به جهت و فاصله شوت از سبد.
3- رفتن به سمت توپ و گرفتن آن و انتقال آن به زيرچانه براي مراقبت از آن.
* ريباند کننده در حمله بايد راه‌هاي شوت، پاس و دريبل را به ترتيب مورد بررسي قرار دهد.
* ريباند کننده دفاعي، بسته به مهارت و موقعيت بايد پاس، دريبل و يا نگاه داشتن توپ را در پي ريباند به اجرا در آورد.


منبع: کتاب مهارتها و تمرين‌هاي بسکتبال
تنظيم : ايمان پناهي


اکنون ساعت 08:36 PM برپایه ساعت جهانی (GMT - گرینویچ) +3.5 می باشد.

Powered by vBulletin® Version 3.8.4 Copyright , Jelsoft Enterprices مدیریت توسط کورش نعلینی
استفاده از مطالب پی سی سیتی بدون ذکر منبع هم پیگرد قانونی ندارد!! (این دیگه به انصاف خودتونه !!)
(اگر مطلبی از شما در سایت ما بدون ذکر نامتان استفاده شده مارا خبر کنید تا آنرا اصلاح کنیم)